Indonezja wakacje

Indonezja to jeden z najciekawszych, a zarazem jeden z najbardziej różnorodnych krajów w Azji, który zamieszkuje około 300 grup etnicznych posługujących się blisko 250 odrębnymi językami. Niemal każda z tutejszych wysp ma swoją odmienną tradycję i kulturę, a wiele z nich niepowtarzalne ekosystemy, gdzie strzeliste wulkany często sąsiadują z piękną rafą koralową. Jeśli dodać do tego tropikalną roślinność (Indonezja jest położona na równiku) oraz wyspiarski charakter kraju, którego łączna linia brzegowa liczy aż 54 tys. kilometrów, to mamy gwarancję, że każdy znajdzie tu coś interesującego dla siebie. Dla wielbicieli wygody dostępne są wakacje all inclusive w Indonezji, które w pełni pozwolą rozkoszować się niecodziennymi widokami na tej zagadkowej, egzotycznej wyspie.

• Indonezja położona jest na 17.508 wyspach, z czego mniej więcej ⅓ jest zamieszkana. Terytorium kraju liczy łącznie blisko 2 mln km².
• Indonezja jest największym muzułmańskim krajem na świecie. Wyznawcy wiary zapoczątkowanej przez proroka Muhammada stanowią tu 88 proc. całej populacji (10 proc. stanowią chrześcijanie, z czego ¾ to protestanci), liczącej obecnie blisko 280 mln osób. Wyjątkiem jest wyspa Bali, gdzie dominuje hinduizm.
• Przy wjeździe na urlop do Indonezji wymagana jest wiza. W wypadku krótkich wizyt (do 30 dni) można ją uzyskać po przylocie w międzynarodowych portach lotniczych.
• Nie ma wymogu posiadania szczególnych szczepień. Zaleca się jednak szczepienie przeciwko tężcowi, błonicy, cholerze i żółtaczce.
• Ze względu na występującą malarię, warto zabrać ze sobą środki profilaktyki przeciwmalarycznej – preparaty odstraszające komary z wysokim stężeniem DEET i moskitierę.
• Językiem urzędowym jest indonezyjski (Bahasa Indonesia), pochodzący z rodziny austronezyjskiej. Oprócz tego występuje bardzo wiele języków lokalnych. Ze względu na dużą liczbę turystów bardzo popularny jest też język angielski.
• Większość gniazdek elektrycznych jest typu europejskiego, ale mogą się też zdarzyć kontakty typu angielskiego – nie zaszkodzi zabrać ze sobą przejściówki.
• Odradza się picie wody niewiadomego pochodzenia, najbezpieczniej używać butelkowanej.
• W trakcie wczasów w Indonezji będzie Cię obowiązywać ruch lewostronny.

Obowiązującą walutą jest Rupia Indonezyjska (IDR), która się dzieli na 100 senów. Najlepiej zabrać ze sobą amerykańskie dolary i wymienić je na miejscu.

W obiegu są monety o nominałach 50, 100, 200, 500, 1.000 rupii oraz banknoty 1.000, 2.000, 5.000, 10.000, 20.000, 50.000, 100.000 rupii (jest też limitowany banknot 75.000, ale występuje w wersji okolicznościowej).

Płacenie kartą nie jest zbyt popularne, zwłaszcza w małych sklepach i na straganach, bankomaty są zazwyczaj tylko w większych miejscowościach.

1 EURO = ok. 16.000,00 IDR

1 USD = ok. 14.400,00 IDR

1 PLN = ok. 3.500,00 IDR

10.000,00 IDR = 2,85 PLN

W sklepach – bułka 20 tys. IDR, chleb 15 tys. IDR, masło 40 tys. IDR, cola 7,6 tys. IDR, kawa 25 tys. IDR, piwo 30 tys. IDR, wino 120 tys. IDR, papierosy 20 tys. IDR, chipsy 18 tys. IDR, czekolada 35 tys. IDR, woda 6-7 tys. IDR, past do zębów 22 tys. IDR, szampon 41 tys. IDR.

W restauracjach – kawa 20-30 tys. IDR, bakso 20 tys. IDR, smażony ryż z kurczakiem 35 tys. IDR, smażony makaron z kurczakiem 35 tys. IDR, lassi 22 tys. IDR.

Litr benzyny kosztuje 8,6 tys. IDR, taksówka 7 tys. IDR opłaty początkowej i 5 tys. IDR za km, bilet lokalny 4 tys. IDR, wypożyczenie skutera to koszt 60-70 tys. IDR dziennie, a samochodu 200 tys. IDR.

Prawie w całej Indonezji dominuje klimat równikowy – jest dość gorąco i wilgotno a opady występują przez cały rok.

Deszcze, najczęściej w postaci ulewy lub burzy (które czasami mogą powodować powodzie), zazwyczaj są krótkotrwałe i zaraz po nich robi się słoneczna pogoda.

Każda z większych wysp ma nieco odmienny klimat i pogodę, na niektórych z nich występują nawet okresy pory suchej, która zazwyczaj są najlepszym czasem, by je odwiedzić.

Na Bali, najpopularniejszego wśród turystów pomysłów na wakacje w Indonezji, występują dwie pory roku – sucha (od kwietnia do października) oraz deszczowa (od listopada do marca). W okresie deszczowym pada zwykle kilka godzin rano i wieczorem, a pozostałą część dnia świeci słońce. Średnio w tych miesiącach notuje się od 150 do 350 mm deszczu (deszcze zdarzają się nawet w porze suchej, jednak znacznie rzadziej i nie są tak obfite – 15-90 mm miesięcznie). Temperatury na wyspie są takie same przez cały rok i wynoszą od 29°C do 32°C w dzień i 23-25°C w nocy. Morze ma mniej więcej stałą temperaturę (27-29,5°C). Najlepszym okresem na wizytę na Bali jest okres od czerwca do września.

Spośród wielu indonezyjskich wysp, wybraliśmy kilka, tych najczęściej odwiedzanych. Jeśli chcesz zwiedzić najbardziej urokliwe zakątki, wybierz interesujące Cię wycieczki fakultatywne po Indonezji – każdą z nich można zamówić na miejscu, więc masz czas na zaplanowanie swojego wymarzonego urlopu krok po kroku.

Jawa:

• Dżakarta – stolica kraju ze słynnym meczetem Istiqlal (największy w Azji Południowo-Wschodniej), interesującą starą częścią miasta, XVIII-wiecznym pałacem oraz bardzo ciekawym Muzeum Narodowym, gdzie prezentowane są zbiory obejmujące dzieje całej Indonezji i poszczególnych jej wysp.
• Borobudur – buddyjska świątynia, powstała na przełomie VIII i IX wieku, zadziwiająca swoim kunsztem i rozmiarem.
• Prambanan – zespół świątyń hinduistycznych z IX w., poświęcony Trimurti, hinduistycznej trójcy bogów: Brahmie (stwórcy), Wisznu (opiekunowi) i Śiwie (niszczycielowi).
• Gunung Bromo – czynny wulkan (2.329 m n.p.m.) we wschodniej części wyspy, który wraz z sąsiednim wulkanem Semeru (najwyższy szczyt Jawy – 3.676 m n.p.m.), tworzy Park Narodowy Bromo Tengger Semeru, słynący z pięknych widoków, zwłaszcza o wschodzie słońca.

Celebes (Sulawesi):

• Makassar (Makasar) – stolica wyspy z licznymi ciekawymi zabytkami, pochodzącymi jeszcze z okresu holenderskiej dominacji kolonialnej, z fortem Rotterdam na czele.
• Tana Toraja – region w środkowej części wyspy słynący z obyczajów plamienia Toraja, które ma charakterystyczną architekturę (domy i spichlerze z dachami w kształcie łodzi) oraz bardzo osobliwe rytuały pogrzebowe – zmarły „mieszka” z domownikami do momentu rozpadu ciała, a jego kości składane są potem w specjalnych jaskiniach.

Borneo (Kalimantan):

• Pondok Tanguy lub Camp Leakey – ośrodki zajmujące się opieką, leczeniem i rehabilitacją orangutanów borneańskich, najbardziej charakterystycznego dla tej wyspy ssaka z rodziny człowiekowatych, któremu na skutek wylesiania grozi wymarcie.

Bali:

• Pura Ulun – świątynia leżąca przy jeziorze Danu Bratan, u podnóża wulkanu Gunung Catur, poświęcona zarówno kultowi hinduistycznego boga Śiwy, jak i Buddzie.
• Tanah Lot – nadmorska świątynia, znajdująca się w południowej części wyspy, bardzo nietypowo usytuowana, mieści się bowiem na skale wysuniętej głęboko w morze i można do niej dotrzeć jedynie w czasie odpływu.
• Gunung Agung – najwyższy szczyt na Bali, sięgający przeszło 3 tys. m n.p.m. i zarazem czynny stratowulkan, którego krater ma aż 200 m głębokości, a jego średnica wynosi 0,5 km.

Komodo:

• Warany z Komodo – największe gady tego gatunku (można je też zobaczyć na sąsiedniej wyspie Rinca).

Głównym lotniskiem kraju jest port lotniczy Dżakarta-Soekarno-Hatta (CGK), położony na zachód od indonezyjskiej stolicy, znajdującej się na wyspie Jawa. Innym bardzo popularnym lotniskiem na Jawie jest port lotniczy Surabaja-Juanda (SUB). Każda z większych wysp ma co najmniej jedno międzynarodowe lotnisko, położone zazwyczaj w stolicy, jednak zarówno tradycyjne linie lotnicze (jak i tanie linie) nie oferują praktycznie na żadne z nich bezpośrednich przelotów z Polski (alternatywą jest lot z przesiadką w jednej z azjatyckich metropolii, np. w Dubaju, Bangkoku, Singapurze, Kuala Lumpur czy Dżakarcie).

Wśród turystów bardzo popularne jest lotnisko na wyspie Bali – Denpasar Ngurah Rai (DPS). Bezpośrednio z Polski można się tam dostać samolotami, które czarterują poszczególne biura podróży. Rainbow oferuje swoim klientom bezpośredni przelot z Warszawy. Lot trwa ok. 9h.

Pierwszymi mieszkańcami dzisiejszej Indonezji były plemiona austronezyjskie, przybyłe tu prawdopodobnie z Azji Południowo-Wschodniej w III tysiącleciu p.n.e. W początkach naszej ery z mieszkańcami Indonezji nawiązały kontakty poszczególne księstwa indyjskie, dzięki czemu pojawiła się tu kultura i religie pochodzące z tego subkontynentu – buddyzm i hinduizm.

W kolejnych wiekach (głównie na Sumatrze, Jawie i okolicznych wyspach) zaczęły powstawać zręby państwowości, oparte właśnie na wierzeniach indyjskich. Z czasem poszczególni władcy opanowali prawie cały obszar dzisiejszej Indonezji.

Ok. 1400 r. na Półwyspie Malajskim powstało silne państwo Malakka, które podporządkowało sobie też północną Sumatrę. W 1410 r. król Parameswara, władca Malakki przyjął islam, który wkrótce szybko rozprzestrzenił się na pozostałych wyspach, gdzie powstało kilka niezależnych sułtanatów.

Rozbicie na małe państewka ułatwiło krajom europejskim skolonializowanie obszaru Indonezji. Pierwsi dotarli tu Portugalczycy (1511 r.), potem Hiszpanie (1521 r.) a pod koniec XVI w. także Holendrzy, którzy okazali się największą siłą, władali bowiem wyspami aż do końca XVIII w. W okresie napoleońskim Indonezja przeszła pod władzę Francji, a potem na krótko (1811-24 r.) opanowali ją Brytyjczycy, po czym ponownie wróciła do Holandii.

Od połowy XIX w. Indonezyjczycy dążyli do uniezależnienia się od Holendrów (w 1927 r. powstała Indonezyjska Partia Narodowa z Sukarno na czele) jednak niepodległe państwo proklamowali dopiero (17 VIII 1945 r.), kiedy wycofywali się stąd Japończycy, okupujący wyspy w czasie II Wojny Światowej. Kilka tygodni później Holandia, nieuznająca niepodległości Indonezji, wysłała tam swoje wojsko i doszło do walk zbrojnych. Konflikt trwał aż do 1949 r. kiedy powstała Republika Stanów Zjednoczonych Indonezji, przemianowana rok później na Republikę Indonezji.

W 1963 r. Indonezja wywołała konflikt z Malezją, a dwa lata później władzę w kraju objął gen. Suharto, który krwawo rozprawił się z indonezyjską lewicą, dążącą wcześniej do przejęcia władzy.

W 1975 r. Indonezja zajęła Timor Wschodni, byłą kolonię portugalską, gdzie wybuchł wieloletni konflikt zbrojny. Pod koniec lat 90. ubiegłego w., kiedy Indonezja przeżywała olbrzymi kryzys gospodarczy, Suharto zrzekł się władzy. Wkrótce też (1999 r.) parlament Indonezji uznał niepodległość Timoru Wschodniego.

Nasi Goreng – ryż smażony w woku, najczęściej z warzywami z dodatkiem aromatycznych przypraw i sosem sojowym. Możliwe są też wersje mięsne, np. z dodatkiem kurczaka (ayam).

Mie Goreng – analogicznie jak wyżej, tylko zamiast ryżu jest makaron.

Nasi Timbel – ryż zawinięty w liść bananowca (często gotowany na parze).

Tempeh – zamiennik mięsa wytwarzany z ziaren soi poddawanych procesowi fermentacji, który często jest podstawą kuchni wegetariańskiej/wegańskiej.

Satay – rodzaj tutejszych szaszłyków z różnego rodzaju mięsa, oblanych często słodkimi, bądź słodko-kwaśnymi sosami.

Otak-otak – rodzaj pikantnych klopsów rybnych, z dodatkiem przypraw i mleka kokosowego, pieczonych na ogniu w liściu bananowca.

Bebek Batutu – kaczka nadziewana ziołami, przyprawami z dodatkiem zmielonej kopry kokosowej, zawinięta w liść bananowca i pieczona na ogniu.

Bakso – klarowna aromatyczna zupa, serwowana z mięsnymi lub rybnymi pulpetami.

Ginger Ayam – kurczak z warzywami w sosie imbirowym, serwowany z ryżem bądź makaronem.

Sambal – sosy, najczęściej ostre na bazie pomidorów, papryki, chilli i mieszaniny ziół oraz przypraw.

Dadar Gulung – naleśniki ze świeżo zmieloną koprą kokosową polane sosem z cukru palmowego.

Bakpia Pathok – ciasteczka wypełnione mieszanką fasoli mung i cukru.

Cenil – galaretki smakowe, których podstawą jest skrobia z manioku.

Do kraju można wwieźć 200 szt. papierosów (lub 25 cygar albo 100 gr tytoniu), 1 litr mocnego alkoholu (osoby powyżej 18 lat), „rozsądną” ilość perfum, dobra osobiste nieprzekraczające wartości 250 USD na osobę (albo 1.000 USD na rodzinę).

Wwóz/wywóz walut przekraczających wartość 100 mln IDR (czyli 7 tys. USD) musi być udokumentowany.

Zabroniony jest wwóz: narkotyków, chińskich leków (dot. to też medycyny tradycyjnej), broni palnej i amunicji, pornografii, świeżych owoców oraz telefonów bez karty SIM (nowych).

Jeśli chcesz wiedzieć, jak przygotować się do wakacji w Indonezji, na naszym blogu znajdziesz krótkie podsumowanie, które zdążysz przeczytać nawet w drodze na lotnisko.

Na bazarach, zwłaszcza turystycznych trzeba się targować. Pierwotne ceny często są zawyżane.

Jeśli planujemy odwiedzanie świątyń, pamiętajmy o odpowiednim stroju – zakryte ramiona i nogi. Przy wejściu do meczetów kobiety powinny mieć też włosy zasłonięte chustą.

Lewa ręka uważana jest za nieczystą i nie używa się jej podczas spożywania posiłków.

W restauracjach i hotelach przyjęte jest zostawianie napiwku.