Kassandra Bay

Mieszkam w największym mieście w Polsce, gdzie trudno o spokój i ciszę. Gwar ludzki, szum samochodów i inne odgłosy miasta towarzyszą mi właściwie przez 24 godziny na dobę. Zmęczona wielomiejskością, postanowiłam, że urlop ma być w spokojnym miejscu na odludziu. Zaczęłam wertować propzycje wyjazdów i czytać opinie na ich temat. Po kilku tygodniach znalazłam miejsce, które chyba dla mnie stworzono. Grecja, gdzie jeszcze z mężem nie byliśmy, Morze Egejskie - ciepłe i czyste, co dla mojego ciepłolublnego męża jest mega ważne, niewielki hotelik, a co za tym idzie niewielka ilość wczasowiczów, wokół hotelu mnóstwo kwiatów i zieleni. Czy naprawdę jest tak, jak napisano w folderze? Krótki lot - niecałe dwie godziny i już samolot prawie "moczy koła" w Morzu Egejskim. W Salonikach pasy startowe dosłownie wchodzą do wody. Po sprawnym i szybkim podziale na autokary, jedziemy w stronę hotelu. Uliczka, gdzie położony jest Kassandra Bay jest tak wąska, że autokar nie ma szans, zby tam podjechać i potem zawrócić. Odbiera nas więc busik i po dwóch minutach jesteśmy na miejscu. W recepcji tak sprawnego meldunku nie widziałam nigdy dotąd. Pani Maria doskonale wie, że podróż mimo, iż nie za długa jest jednak męcząca. Klucze (w tym do sejfu za free), opaska all inclusive i możemy czuć się jak u siebie. Pokój nieduży, ale czyściutki z małą lodóweczką. Posiłki - domowe, świeże jedzenie. Przede wszystkim potrawy mięsne i co mnie zdziwiło - w ogóle nie było ryb. Grecy przy tak długiej linii brzegowej mają niewielki wybór ryb w sklepach i resturacjach. Wybór potraw może nie za wielki, ale nam to w zupełności wystarczyło. Po posiłu sprawnie sprzątane stoły, przy okazji kilka miłych słów, pytanie, czy wszystko OK. I uśmiechy rozdawane przy każdej okazji. Wieczorami przy dobrym piwie, winie lub ouzo słuchaliśmy ciszy i cykad. Takie spokojne miejsca jeszcze istnieją w Europie. Skorzystaliśmy tylko z jednej wycieczki fakultatywnej. Postawiliśmy na piesze wędrówki po plaży i kąpiele w morzu. Ale jak nie skorzystać z obejrzenia na własne oczy Meteorów? Meteory trzeba zobczyć na wlasne oczy, nie ma jak ich opisać. Jedyny zgrzyt - w drodze powrotnej zaproponowano nam obiad w jakiejś tawernie. Zamówiliśmy dania po 8 euro. Gdy przyszło do płacenia - bardzo niesympatyczny, butny właściciel okradł nas na 4 euro. Daliśmy banknot 20 euro, oczekując reszty. On powiedział, że reszta się nie należy, gdyż... musimy zapłacić za chleb (którego nie zamawialiśmy, a koszyki z chlebem stły na każdym stoliku), którego nikt nie tknął. Moim zdaniem - wycieczki fakultatywne są tak drogie, że obiad powinien być w cenie. Powiedzieliśmy sobie - nigdy więcej obiadów proponowanych przez rezydentów i pilotów. Wszystko, co dobre szybko się kończy. Siedząc w samolocie przed startem w Salonikach, greckie niebo zapłakało deszczem, że musi nas już pożegnać. Mamy jednak nadzieję, że to dopiero wstęp do dalszego poznawania Hellady.