Opinie o Egipt - Potęga Południa z Marsa Alam

4.5/6

Mieszane uczucia w raju.

Trudno ocenić mi tą wycieczkę, ponieważ były w niej rzeczy całkowicie wspaniałe: ciekawy program, przepiękne zabytki, rejs pięknym Nilem. Oraz takie, które odbierały radość z wyżej wymienionych. Zacznijmy od rzeczy dobrych: Naprawdę ciekawy program, pełen pięknych zabytków i ciekawych wycieczek fakultatywnych. Przepiękna świątynia w Luksorze (fakultet: Luksor nocą), w Karnaku, Hatszepsut, Abu Simbel. Przepiękne widoki i krajobrazy w trakcie rejsu nilem też zostawiają niezapomniane wspomnienia. Pomimo tego program nie był zbyt intensywny, zawsze był moment na wytchnięcie na statku. Rejs też pozytywnie nas zaskoczył, statek był duży, wygodny, miał świetną kuchnię, nawet lepszą niż w hotelach. W mojej opinii nie opłaca się dopłacać do All-Inclusive, ponieważ posiłki i tak są 3 w formie bufetu, a jedyna różnica to napoje i alkohol, które są bardzo tanie, nawet jeżeli spożywamy je często. Teraz MINUSY: Przewodnik/rezydent imieniem Mina był tragiczny. Niezainteresowany, niechętnie opowiadał o zabytkach czy odpowiadał na pytania, było widać od niego bijącą niechęć do obcokrajowców i turystów. Bardziej był zainteresowany pomocą swoim rodakom w handlu pamiątkami i tworzeniem sytuacji do tip'owania, niż prowadzeniem wycieczki. Kolejna rzecz, która całej wycieczce zapadła negatywnie w pamięć to dorożki w fakultecie Luksor nocą. Konie skrajnie wygłodzone, poranione, chore. Same dorożki były brudne, kanapy "farbowane" pastą do butów, co ubrudziło nam całą odzież z tego wieczoru. Sama jazda też była skrajnie niebezpieczna, wielokrotnie pod prąd i przez czerwone światła na zatłoczonych ulicach przez "centrum Luksoru", które raczej przypominało slumsy. Pomimo, że kilka osób chciało zrezygnować z przejażdżki z powodów "etycznych", przewodnik fałszywie powiedział, że nie możemy, bo jedziemy do kolejnego punktu, pomimo, że wróciliśmy do tego samego punktu. Ostatnią rzeczą którą trzeba mieć na uwadze to natarczywość handlarzy. Nie można było przejść 500m prostej drogi, aby nie obskoczyli nas ludzie próbujący sprzedać bezwartościowe pamiątki czy dzieci żebrzące o pieniądze, do tego stopnia, że ciągle zachodzili drogę, wciskali rzeczy w ręce czy zarzucali koszule na ramiona przechodzących ludzi, nie było to komfortowe oraz nie budowało poczucia bezpieczeństwa. Jedyną metodą jest przyśpieszenie kroku, nienawiązywanie kontaktu wzrokowego i pełne ignorowanie. Odpowiedź "Nie dziękuję" tylko podsyca ich natarczywość.