Oman to jeden z najciekawszych krajów arabskich, gdzie – mimo postępującej urbanizacji – zachowała się rodzima tradycja i klimat niczym z Baśni 1000 i jednej nocy. Znajdziemy tu zarówno ciekawe zabytki, jak i dziewiczą, pustynną przyrodę a miejscowa kuchnia, będąca mieszanką arabskiej i indyjskiej, zadowoli najbardziej wybredne podniebienia. Wzdłuż wschodniej części kraju ciągnie się malownicze wybrzeże, które jest szczególnie urokliwe w prowincji Salalah, gdzie docierają latem deszcze monsunowe, sprawiając, że jest to najbardziej zielona część kraju. Dla osób, które marzą o zwiedzaniu i poznaniu nowej kultury, ale myślą także o błogim odpoczynku oferta wakacji all inclusive w Omanie zapewni pełną swobodę w trakcie wyczekiwanego urlopu.

• Oman leży we wschodniej części Półwyspu Arabskiego, od wschodu obmywają go wody Oceanu Indyjskiego. Powierzchnia kraju zbliżona jest do Polski (niecałe 310 tys. km²), ale zamieszkuje go zaledwie 5,2 mln. osób.
• Mniej więcej połowę mieszkańców kraju stanowią obcokrajowcy, głównie z Indii, Pakistanu, Bangladeszu i Sri Lanki.
• W Omanie panuje monarchia dziedziczna. Głową państwa jest obecnie sułtan Haitham bin Tariq Al Said.
• Polacy przylatujący na wakacje do Omanu muszą mieć wizę (można ją uzyskać na lotnisku). Konieczne jest posiadanie paszportu ważnego 6 miesięcy od dnia wjazdu do kraju.
• Gniazdka są typy brytyjskiego, warto więc się zaopatrzyć w przejściówkę.
• Językiem urzędowym jest arabski, w hotelach i miejscach turystycznych bardzo popularny jest też angielski.

Nie są wymagane żadne specjalne szczepienia. Zaleca się natomiast szczepienia ochronne przeciwko takim chorobom jak: zapalenie wątroby typu A i B, dur brzuszny, cholera, wścieklizna, tężec, błonica, krztusiec.

Ze względu na zagrożenie malarią, które występuje głównie wzdłuż wybrzeża w okresach opadów i dużej wilgotności powietrza, poleca się stosować profilaktykę antymalaryczną – środki przeciw komarom z wysokim stężeniem DEET, jasną odzież (długie spodnie, zakryte rękawy), kryte buty, moskitierę.

Walutą kraju jest 1 Rial Omański (OMR), który dzieli się na 1000 baisa. W obiegu są banknoty o nominałach 100, 200 baisa i ½, 1, 5, 10, 20, 50 riali oraz monety 5, 10, 25, 50 baisa.

Najlepiej zabrać ze sobą dolary i wymienić w jednym z licznych kantorów. Kartą można płacić w większości sklepów i restauracji, wyjątek stanowią bazary, gdzie preferowana jest gotówka (i przyjmowane są też dolary).

Omańska waluta jest bardzo silna.

1 EURO = 0,435 OMR

1 USD = 0,385 OMR

1 PLN = 0,0945 OMR

1 OMR = 10,55 PLN

1 MAD = 0,42 PLN

Oman leży w strefie klimatu zwrotnikowego suchego i w większości charakteryzuje się cechami kontynentalnymi. W całym Omanie jest dość niska wilgotność, szczególnie we wnętrzu kraju oraz niskie opady. Poszczególne części kraju różnią się jednak od siebie pod względem pogody.

Wzdłuż wybrzeża Zatoki Omańskiej jest słonecznie przez cały rok, jednak od grudnia do marca zdarzają się opady (zwłaszcza na Półwyspie Musandam). Latem jest tu bardzo gorąco i dość wilgotno, a średnia dzienna temp. wynosi 37-38°C (29-30°C w nocy). Kiedy wiatr wieje od strony lądu i spada wilgotność, temperatura może osiągnąć nawet ok. 50°C. Średnia dzienna temp. w zimie wynosi ok. 20°C (17-18°C w nocy).

W górach Hadżar, położonych w pobliżu północnego wybrzeża, jest znacznie chłodniej – średnia temperatura w styczniu wynosi 10°C (w nocy spada do 5-6°C a w wyższych partiach gór zdarzają się przymrozki i opady śniegu). W miesiącach letnich jest tu dość upalnie, średnie dzienne temperatury wynoszą ok. 29-30°C.

Pustynne i wyżynne tereny, które obejmują zdecydowaną większość kraju, charakteryzują bardzo wysokie temperatury w lecie – 42-44°C w lipcu i sierpniu (w tym okresie temp. często przekracza nawet 50°C) – oraz stosunkowo łagodne zimy, kiedy średnie temp. wynoszą 19-22°C.

Obszar Salalh i sąsiedniego Dhofaru charakteryzują deszczowe i bardzo wilgotne lata (dociera tu monsun znad Oceanu Indyjskiego), dlatego też jest to najbardziej zielona część Omanu. Średnie temp. w zimie to ok. 21-22°C. Najcieplejsze są miesiące od maja do czerwca – średnia to 29-30°C, natomiast w pozostałej części roku średnie dzienne temp. wynoszą 23-27°C.

Sąsiedztwo Oceanu Indyjskiego powoduje, że do Omanu od czasu do czasu docierają tropikalne cyklony, które przynoszą silne wiatry i ulewne deszcze. Cyklony tworzą się od maja do grudnia, częściej na początku tego okresu (maj-czerwiec) i nieco mniej pod koniec (październik-grudzień).

To azjatyckie państwo to nietypowe połączenie różnych kultur, widoków oraz warunków atmosferycznych. W twojej uwadze nie powinny umknąć takie atrakcje turystyczne Omanu jak:

• Maskat – stolica kraju, malowniczo położona nad licznymi zatokami, z imponującym meczetem sułtana Kabusa, pałacem sułtańskim Al Alam, ciekawym starym miastem i tradycyjnym sukiem w dzielnicy Mutrah.
• Nizwa – dawna stolica imamatu Omanu, z interesującą starówką i ogromną warownią, w której znajduje się największa na Półwyspie Arabskim baszta.
• Bahla – miejscowość z ogromną glinianą twierdzą (największa w całym Omanie), zbudowaną tu w XVII wieku.
• Zamek Jabrin – bardzo ciekawa warownia wzniesiona przez dynastię Jaruba, władającą tymi terenami w XVII w.
• Birkat al Mawz – osada w Górach Hadżar, gdzie do tej pory zachował się tradycyjny system nawadniania al faladż.
• Forty nad Zatoką Omańską – fortyfikacje lokalnych władców, którzy zarządzali poszczególnymi prowincjami w tej części kraju (najokazalsze znajdują się w miejscowościach Nakha, Ar-Rustak i Bait Na'aman).
• Sur – miasto w północno-wschodnim Omanie, położone nad Zatoką Omańską, gdzie znajduje się bardzo interesujący meczet i stary fort.
• Salalah – miejscowość znana od czasów starożytnych z handlu kadzidłem. Znajduje się tu interesujący meczet sułtana Kabusa (były władca Omanu urodził się właśnie w Salalah).
• Sumhuram – miejscowość w regionie Dhofar, która była najważniejszą osadą pd. Omanu w czasach przedmuzułmańskich oraz najbardziej znanym miejscem wypoczynku na Szlaku Kadzidlanym.
• Ubar – zaginione miasto w prowincji Dhofar, wpisane na listę UNESCO, które (wg legend) zostało całkowicie pochłonięte przez pustynię.
• Wadi Dawka – dolina w południowej części Omanu słynąca z drzew kadzidłowych.

Chcesz poznać wszystkie najważniejszego ciekawostki? A może pragniesz jak najlepiej wykorzystać swój urlop i zwiedzić każdy zakątek? Wycieczki fakultatywne w Omanie i okolicach zaspokoją twoją ciekawość.

Głównym lotniskiem kraju jest port lotniczy Maskat (MCT), gdzie z Polski można się dostać z jedną przesiadką w Niemczech (Frankfurt lub Monachium), Wielkiej Brytanii (Londyn), Zjednoczonych Emiratach Arabskich (Dubaj i Abu Dhabi), bądź w Katarze.

Popularne jest też lotnisko w Salalah (SLL), na południu kraju, gdzie z Polski można dolecieć z przesiadką w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (Dubaj i Abu Dhabi) i Katarze. Do Salalah można się też dostać samolotami czarterowanymi przez biura podróży.

Rainbow oferuje swoim klientom bezpośredni przelot z Warszawy. Lot trwa 6,5-7 h.

W okresie starożytnym obszary Omanu były miejscem, gdzie przenikały się kultury ludów Mezopotamii, Arabii Południowej, Persji i doliny Indusu. Przez większą część czasu tereny te były pod silnymi wpływami perskimi, ale w I w. n.e. zaczęły tu napływać liczne plemiona arabskie z różnych części Półwyspu Arabskiego, które z czasem zaczęły rywalizować o wpływy.

Po powstaniu islamu (VII w.) mieszkańcy dzisiejszego Omanu przyjęli nową religię, ale szybko (VIII w.) zaczęli wyznawać charydżyzm (jeden z odłamów islamu, z którego później wyodrębnił się ibadytyzm, dominujący dziś Omanie). Dzięki temu uniezależnili się od dynastii rządzących w świecie islamu i obierając własnego imama (przywódca religijny i państwowy), przez kolejne wieki prowadzili odrębną politykę.

W 1507 r. wybrzeża Omanu podbili Portugalczycy, ale w kolejnym wieku tutejsze plemiona pod wodzą imama z plemienia Jariba usunęły Portugalczyków z własnego wybrzeża, a następnie podbiły portugalskie posiadłości na wschodnim wybrzeżu Afryki (m.in. Mombasę, Mogadiszu i Zanzibar, gdzie z czasem przeniósł władzę sułtan Omanu).

W połowie XVIII w., do władzy doszedł Ahmad Ibn Sa’id, założyciel dynastii Bu Sa’id (która rządzi w Omanie do dziś). Jego następcy przenieśli swoją siedzibę z głębi kraju do Maskatu, co spowodowało, że w kolejnych latach na terenie dzisiejszego Omanu funkcjonowały właściwie dwa oddzielne organizmy państwowe – Sułtanat Maskatu, skupiony wzdłuż wybrzeża oraz Imamat Omanu, obejmujący pozostałą część dzisiejszego kraju.

Wiek XIX i początek XX to okres rosnących wpływów Wielkiej Brytanii, która podpisała liczne traktaty o przyjaźni, handlu i nawigacji umożliwiające jej obecność wojskową na terytorium omańskiego wybrzeża. W 1954 r. wojska sułtana Maskatu, z pomocą oddziałów brytyjskich, opanowały cały imamat Omanu, co spowodowało wybuch wojny domowej. Przez kolejne lata w kraju toczyła się walka partyzancka przeciwko sułtanowi i wojskom brytyjskim, pojawiały się też dążenia do oderwania południowych części kraju (Zofaru) od Omanu wspierane przez Jemen Południowy. Rebelia ostatecznie upadła w 1976 r. na skutek irańskiej i brytyjskiej interwencji zbrojnej.

W międzyczasie, w 1970 r. doszło do przewrotu pałacowego – urzędującego sułtana Saīda obalił jego własny syn – Kabus Ibn Sa’id, który ogłosił program modernizacji państwa. W 1971 r. Oman został uznany za państwo w pełni niepodległe, a rok później został przyjęty do ONZ. Pod władzą Kabusa, kraj przeszedł gruntowne przemiany (możliwe dzięki funduszom pozyskanym z wydobycia ropy naftowej) - powstały szkoły i szpitale, utworzono sieć dróg, rozwinięto rolnictwo oraz liczne gałęzie przemysłu.

W styczniu 2020 r., po śmierci Kabusa Ibn Sa’ida władzę w kraju przejął jego kuzyn Haitham bin Tariq Al Said.

Shuwa – mięso marynowane w oleju (wołowe, jagnięce, kozie lub wielbłądzie) z dodatkiem przypraw (pieprzu, kolendry, chili, kminu, kardamonu i goździków), zawijane w liście bananowca, duszone w dole z żarem, który zasypuje się ziemią albo piaskiem.

Kabsa – ryż z dodatkiem przypraw (kardamon, rodzynki, goździki) serwowany z pieczonym mięsem.

Harees – danie z gotowanej, grubo zmielonej pszenicy, wymieszanej z mięsem i przyprawionej, którego konsystencja przypomina nieco owsiankę.

Mansaf – ryż serwowany z jagnięciną w sosie z jogurtu z koziego mleka.

Mishkak – nazwa tutejszych szaszłyków (wołowe, jagnięce lub drobiowe).

Biriani – potrawa pochodząca z Indii, której podstawą jest ryż duszony z mięsem i różnymi przyprawami.

Maleh – potrawa z suszonej ryby i ryżu, które po wymieszaniu dusi się z dodatkiem przypraw.

Khubz ragag – rodzaj omańskiego chleba pieczonego się na patelni.

Knefe – tradycyjne ciasto serowe, podawane na ciepło, charakterystyczne dla kuchni arabskiej.

Karak – herbata gotowana z mlekiem, cukrem i przyprawami (pochodzi z kuchni indyjskiej).

Do kraju można wwieźć 400 szt. papierosów, 2 litry albo 2 butelki mocnego alkoholu (tylko osoby powyżej 21 roku życia), 100 mililitrów perfum, 10 płyt DVD (na własny użytek).

Zabroniony jest wwóz izraelskich szekli, materiałów pornograficznych, broni i amunicji, przywóz nieprzetworzonej żywności z krajów, gdzie występuje cholera.

Wwóz/wywóz dóbr albo waluty przekraczający wartość 6 tys. OMR musi być zadeklarowany.

W sklepach: woda 0,125 OMR, puszka Coli 0,125 OMR, banany 0,500 OMR/kg, papierosy 1,200-1,500 OMR, bułki (6 szt.) – 0,550 OMR, jogurt naturalny 0,100 OMR (smakowe 0,150-0,300 OMR), pocztówki 0,400-0,500 OMR, znaczek pocztowy 0,500 OMR, pasta do zębów 0,500- 0,750 OMR, szampon 1,000 OMR, magnes 1,000-1,500 OMR.

W restauracjach: napoje typu Cola 0,300 OMR, kawa 0,500-0,600 OMR, herbata 0,250 OMR, frytki 1,000 OMR, kebab w picie 1,500 OMR, kebab na talerzu z frytkami i sałatka 3,500 OMR,   Mix grill 4,500 OMR, Sałatka warzywna 1,500-2,000 OMR, kunefa 1,500 OMR, lody 1,000 OMR.

Litr benzyny kosztuje ok. 0,250 OMR, bilet autobusowy miejski 0,100 OMR, taksówka 1,200 OMR opłaty początkowej i 0,250 OMR za kilometr.

Nakrycie głowy, krem z filtrem UV, okulary słoneczne.

Podstawowy zestaw leków (tabletki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwbiegunkowe, plastry, woda utleniona, pianka na oparzenia słoneczne).

Jeśli planujemy zwiedzanie miejsc sakralnych, pamiętajmy też o odpowiednim stroju (zakryte ramiona i kolana).

Produkty spożywcze – daktyle, chałwa, kawa, przyprawy (kumin, goździki, kardamon), suszony imbir i kurkuma, lokalne słodycze.

Produkty użytkowe – kadzidła i żywica z drzewa kadzidłowego, kuma (tradycyjne męskie nakrycie głowy), diszdasza (tradycyjny strój męski) i abaja (wierzchnie okrycie kobiece), kohl (kredka do oczu), szisza i tytoń do sziszy.

Produkty dekoracyjne – srebrna biżuteria (kolczyki, pierścionki, naszyjniki), gadżety związane z Omanem (magnesy, breloczki, miniaturki budowli), wyroby rękodzielnictwa (tkane lub malowane).

Oman jest krajem muzułmańskim, paniom zaleca się skromniejszy strój, panom zaś odradza szorty (nie dotyczy to kurortów). Kobiety w przypadku wizyty w meczetach powinny mieć włosy przykryte chustą.

Alkohol można dostać jedynie w hotelach z opcją all inclusive.

W restauracjach i hotelach przyjęte jest zostawianie napiwku.

Na bazarach można (a wręcz trzeba) się targować, początkowe ceny są zazwyczaj mocno zawyżone!

Posiadanie narkotyków jest surowo karane.

Stosunki homoseksualne są nielegalne.

Lewa ręka uważana jest za nieczystą i nie używa się jej podczas spożywania posiłków.