Opinie o Między niebem, ziemią a morzem (z przelotem do Dubrownika)

6.0/6

Bajkowa Chorwacja - i nie tylko! :)

Bajkowa Chorwacja - i nie tylko! Widzę po opiniach, że wycieczka cieszy się ogromnym powodzeniem, ale pragnę dodać coś od siebie – moje wrażenia i rady, dzięki którym nie przegapicie ciekawych atrakcji. :) Zawsze mam jakiś pretekst do wyjazdu z Rainbow. Ta wycieczka była wyjazdem ''pomaturalnym''. :) Po ciężkim czasie matur, nauki i oczekiwania na przyjęcie na studia musiałam gdzieś wyjechać. Zależało mi na uspokojeniu i odstresowaniu dlatego podróż musiała zaczynać się na jakimś mniejszym i bliższym niż warszawskie lotnisku, a również życzyłam sobie aby sam przelot był krótki. Stąd pomysł na malownicze Bałkany. :) Poza tym cena była naprawdę zachęcająca jak za taki wyjazd. Pierwszego dnia, po króciutkim 2-godzinnym locie przyjechaliśmy późnym wieczorem do hotelu na bałkańską ucztę. Praktycznie każdego wieczoru mogliśmy rozkoszować się smakiem świeżych, dojrzewających w słońcu pomidorów, bakłażanów, oliwek i wielu innych warzyw. Nie były to jednak wczasy odchudzające, zawsze przy kolacji towarzyszył nam duży wybór mięs, ryb i owoców morza (coś wyjątkowego dla fanów!). Drugiego dnia dopiero zaczęliśmy naszą podróż po Bałkanach, zmierzaliśmy w stronę Albanii. Tam mogliśmy poczuć bardziej swojskie i ciepłe klimaty, a w miasteczku Kruji rzeczywiście przenieśliśmy się w przeszłość. Wspaniała zabudowa, wąskie klimatyczne uliczki wykładane kamieniami, pachnące bazary przyciągające intensywnymi barwami nasze rozbiegane oczy i królujące nad miasteczkiem wieże kościelne. Następnie oglądaliśmy przepiękną twierdzę – cały początek dnia był niesamowicie atrakcyjny dla historyków i miłośników architektury. Po przejeździe w kierunku Tirany zatrzymaliśmy się na kolejny, długi i powolny spacer podczas którego największe wrażenie zrobiła na mnie... piramida. :) Wdrapywały się na nią miejscowe dzieci, a jest to wyczyn, ponieważ piramida była ogromna. Pod nią można było kupić świetne i tanie pamiątki dla znajomych typu: oryginalne długopisy, otwieracze do piwa, zakładki, a nawet obcinaczki do paznokci i wszystko w tej samej cenie. :D Oczywiście z napisem ''Albania'' i w krajowych barwach. Za niczym nie trzeba się rozglądać, ponieważ lokalni sprzedawcy sami nas znajdują, ale nie są denerwujący i nie przeszkadzają w zwiedzaniu. Po drodze do hotelu (jako że nie ma w tym dniu kolacji w programie) zatrzymaliśmy się w dosyć ciekawym centrum handlowym i poszliśmy na pizzę. Polecam decydować się szybko, ponieważ długo czekaliśmy i musieliśmy wziąć ją na wynos. Było już ciemno, wieczór, ale... czekała nas jeszcze jedna niesamowita atrakcja. Nasz hotel był na wzgórzu i żeby do niego dotrzeć było trzeba skorzystać z długiej kolejki linowej, pod którą rozciągały się stawy. Naszej wyprawie na szczyt towarzyszyło rechotanie żab. :) Hotel na najwyższym piętrze ma restaurację, która jest cała oszklona, więc należy udać się tam z aparatem jeszcze wieczorem i oczywiście następnego dnia na śniadanie również go zabrać. :) Trzeci dzień wycieczki można uznać za najsmaczniejszy. Oprócz malowniczych wzgórz i lazurowej wody morskiej zajechaliśmy do tradycyjnej osady – chatki z drewna, słomą kryte, a w nich wędziła się szynka i leżakowały sery. To był dzień integracji naszej grupy przy obiadku składającym się z naturalnych kanapek z jeszcze bardziej ekologiczną szynką i mlecznym, śmierdzącym (ale jakże pysznym) serem. Podali nam śliwowicę, a cydru i wina mieliśmy do oporu! Weseli po uczcie wpakowaliśmy się do autokaru – jedni spać, inni słuchać z zaciekawieniem opowiadań naszej wspaniałej pilotki. Po krótkim odpoczynku w naszym autobusie wysiedliśmy na zwiedzanie portowego miasta. Pięknie wyglądało miasteczko położone nad morzem u podnóży gór, przypominało klimaty norweskie. Warto wejść na wieżę zegarową, ale wieje tam mocny wiatr. :) Czwartego dnia zwiedzaliśmy Dubrownik. Cudowne miasteczko o niepowtarzalnym klimacie – no o tym opowiadać nie trzeba, ponieważ nie chcę zepsuć uroku tego miejsca słowami. :) Parę rad: zjeść pyszną rybkę lub owoce morza, wybrać się na lody (dają ogromne gałki więc weźcie na początek jedną, bo i tak na końcu się roztopi) oraz skorzystajcie po obiadku z wycieczki fakultatywnej jaką jest rejs. Z perspektywy łódki można zrobić świetne zdjęcia Dubrownika, a nasza miała szklaną podłogę i można było bez nurkowania obserwować podwodną faunę i florę. Jeśli podróżujecie z dziećmi to jeszcze bardziej zachęcam. :) Na łódce jednak czasem trochę kołysało, ponieważ tego dnia wiał silny wiatr, więc jeśli ktoś cierpi na chorobę morską lepiej obiad zjeść po rejsie. :P Tego dnia na nocleg pojechaliśmy do Neum, a hotel był kolejnym zaskoczeniem. Został wybudowany na bunkrze. Hotel miał swoją prywatną plażę i żeby się na nią dostać trzeba było przejść przez korytarz bunkra, w którym wszyscy klaskali, gwizdali i hałasowali w oczekiwaniu na odpowiedź echa. :) W wodzie trochę jeżowców, więc zabrać buty ochronne do kąpieli. Kto nie chciał się kąpać mógł przejść się na spacer po wąskiej, lecz długiej i zakręconej promenadzie. Naprzeciwko wyjścia głównego z hotelu znajduje się sklepik, w którym można kupić pocztówki i znaczki. Dnia piątego wizytowaliśmy w historycznym Mostarze i oglądaliśmy skoczków, którzy skakali ze słynnego mostu do wody. W tej miejscowości polecam zjeść tradycyjną i popularną tutaj potrawę, która nazywa się jakoś ''chehab chichi'' :) Jeśli powiecie ''czebab cziczi'' to zrozumieją. Są to kiełbaski lub kotleciki z mięsa mielonego z naturalnie wypiekanym chlebem i podsmażoną cebulką. Pyszne, w Polsce próbowałam odnaleźć to danie w bałkańskich restauracjach, ale nic nie przypominało tamtego obłędnego smaku. Haha, mówiłam, że nie ma co liczyć na wczasy odchudzające. :) Po obiedzie zwiedzaliśmy egzotyczne meczety, z których dochodził modlitewny śpiew. Następnie przyjechaliśmy do Sarajewa, gdzie dodatkowo poszliśmy do muzeum ze starymi zdjęciami miasta. Zwiedzaliśmy spory meczet, a nawet byliśmy na stadionie. Szóstego dnia zwiedzaliśmy park Krka. Była dzika przyroda, strumyczki, mosty, zwierzątka, a na koniec trekingu naszym oczom ukazały się malownicze wodospady. Tego dnia należy zabrać ze sobą stroje kąpielowe, ponieważ w wodospadach można się kąpać i mamy nawet sporo czasu wolnego. Znowu polecam wziąć buty ochronne, oczywiście jest tam biały piasek, ale wodospad jak wodospad i czasem można trafić na jakąś skałkę. Na terenie parku znajdują się oczywiście toalety, przebieralnie i prysznice oraz wiele restauracji i szybkich barów. Był to naprawdę świetny wypoczynek – kawałek prawdziwej egzotyki tak blisko od Polski. :) Dnia siódmego w Omiszu rozpoczęliśmy widokowy rejs rzeką i znowu wiał przyjemny, chłodzący wiaterek. Później zwiedzaliśmy pocztówkowy Split, miasto jest tak ogromne i bajkowe, że można się w nim poczuć jak w filmie i zgubić. Właśnie warto tutaj na trochę zabłądzić i poczuć klimat, ale spokojnie – jest wiele punktów charakterystycznych dzięki którym szybko się później odnajdziemy. W Splicie jest dużo ulicznych artystów, których występy warto obejrzeć jedząc np. obiad lub popijając (kawę oczywiście :). I nadszedł czas pożegnania z Bałkanami... miejmy nadzieję, że rozłąka nie będzie długa. Chcę odwiedzić jeszcze Macedonię i Kosowo, a kiedyś na pewno wrócić do Dubrownika. Na wycieczce byliśmy w jeszcze jednym magicznym miejscu, do którego chciała jechać cała grupa. Pilotka umożliwiła nam tę odskocznię od programu. Była to wizyta w Medugorje. Odniosłam wrażenie, że sporo osób wybrało tę wycieczkę żeby znaleźć się w pobliżu tej cudownej miejscowości i o nią zahaczyć. Uważam, że biuro mogłoby wprowadzić tę opcję jako wycieczkę fakultatywną, jeżeli nie przeszkadzałoby to z realizacją istniejącego już programu. Piękne, małe sanktuarium – zupełnie inne wrażenie niż Fatima czy Częstochowa. Można było wsłuchać się w głos Niebios w otoczeniu przyrody, a nie religijnych bazarów i sklepikarzy. :) Warto odwiedzić to miejsce póki ma taki kameralny klimat.