Riwiera Egejska wakacje

Riwiera Egejska jest dużo spokojniejsza, niż południowa część Turcji, gdzie dominują skupiska olbrzymich hoteli ciągnące się kilometrami wzdłuż plaży. Bogata spuścizna historyczna (w okolicy znajdują się liczne zabytki sięgające czasów starożytnych) oraz ciekawe ukształtowanie terenu, na które składają się góry i liczne zatoki, osłonięte często pobliskimi greckimi wyspami (dzięki czemu woda jest tu bardzo spokojna i zazwyczaj cieplejsza, niż w Morzy Śródziemnym) oraz mnogość piaszczystych plaż, sprawiają, że nie można się tu nudzić. Wszystko to sprawia, że egejskie wybrzeże Turcji to wprost idealne miejsce na wypoczynek!

• Riwiera Egejska rozciąga się wzdłuż całego wybrzeża Morza Egejskiego (tur. Akdeniz), od cieśniny Dardanele na północy, po miejscowość Bodrum i Marmaris na południu. Łącznie to mniej więcej ok. 500 km tureckiego wybrzeża.
• Pojęcie Riwiera Egejska utożsamiane jest jednak najczęściej z południową częścią tego wybrzeża (położoną na pd od Izmiru), gdzie znajduje się najwięcej atrakcji i turystycznych kurortów.
• Turcja nie należ do Unii Europejskiej, wybierając się tam, trzeba koniecznie zabrać paszport ważny minimum 150 dni od daty wjazdu do kraju oraz potwierdzenie ubezpieczenia.
• Turcja jest krajem świeckim, jednak dominującym wyznaniem jest islam, warto więc pamiętać o odpowiednim stroju, np. na wypadek wizyty w meczetach .
• Językiem urzędowym jest turecki, jednak w większości turystycznych miejsc można porozumieć się po angielsku lub niemiecku.
• Obowiązującą walutą jest Turecka Lira (TRY), która dzieli się na 100 kuruszy. Najlepiej zabrać ze sobą liry, ale można też wziąć „twardą” walutę, którą wymieni się na miejscu w Kantorach, bankach, ale też i na poczcie (PTT). Bankomaty jest sporo, zwłaszcza w turystycznych miejscowościach, popularne są też płatności kartą (wyjątkiem mogą być małe sklepy, gdzie preferowana jest gotówka).
• Napiwki (bakszysz) są mile widziane, a wręcz wymagane (dotyczy to przede wszystkim restauracji i hoteli).

Na Riwierze Egejskiej panuje klimat śródziemnomorski. Zimy są dość łagodne, ze średnimi temperaturami około 12-14°C w dzień i 6-8°C w nocy, a lata natomiast dość ciepłe – maksymalne temperatury wahają się wówczas od 30 do 33°C w dzień i 22°C w nocy. Wiosną i jesienią słupki rtęci pokazują 21-26 11-15°C w dzień i 11-15°C w nocy. Opady deszczu występują głównie od połowy października do połowy kwietnia.

Z wyjątkiem okresów złej pogody, słońce świeci tu dość często nawet zimą, latem natomiast niebo jest zwykle czyste.

W okolicach Izmiru temperatura wody wynosi średnio 15-16°C zimą, 18-20°C wiosną i jesienią, a latem sięga 23°C. Idealną porą na morskie kąpiele jest okres od czerwca do października, a na zwiedzania wiosna i wczesna jesień.

• Bodrum - starożytny Halikarnas, miejscowość gdzie znajdowało się słynne Mauzoleum Mauzolosa, jeden z siedmiu cudów świata starożytnego, które z czasem popadało w ruinę, a w XV w. władający wówczas tymi ternami Joannici, użyli reszty kamieni, która pozostałą po tej monumentalnej budowli, do budowy imponującego zamku św. Piotra, który góruje obecnie nad miejscowością.
• Didyma – pozostałości starożytnej świątyni Apollina, największej wyroczni, jaką kiedykolwiek wznieśli starożytni Grecy.
• Milet – pozostałości po starożytnym mieście, skąd wywodziło się wielu filozofów (m.in. Tales z Miletu) i gdzie powstała jońska filozofia przyrody – koncepcja szkoły filozoficznej wyjaśniającej początek i naturę świata przez czynniki przyrodzone.
• Priene - pozostałości starożytnego miasta, usytuowane na zboczu wzniesienia (roztacza się stąd majestatyczny widok, zwłaszcza w czasie zachodu słońca), którego główną atrakcją są tu pozostałości po imponującej świątyni Ateny.
• Kuşadası – malownicza nadmorska miejscowość, której nazwa znaczy tyle, co ptasia wyspa i nawiązuje do małej wysepki, połączonej ze stałym lądem groblą, na której kiedyś znajdowały się liczne kolonie ptactwa (dzisiaj są to głównie gołębie).
• Efez – najlepiej zachowane miasto z okresu starożytność w całej Turcji, którym w przeszłości władał m.in. słynny król-bogacz Krezus. Na uwagę zasługuje słynna Droga Arkadyjska (przy której znajdują się m.in. wspaniała fontanna Trajana, czy też piękna płaskorzeźba przedstawiająca Nike), biblioteki Celsusa, znakomicie zrekonstruowana dzielnica mieszkaniowa, czy choćby tutejszy teatr.
• Artemizjon – pozostałości po jednym z siedmiu cudów świata starożytnego - świątyni Artemidy, która w przeszłości byłą grecką świątynią wszech czasów (miała imponujące wymiary: 51 m szerokości i 105 m długości), którą wznoszono ją 120 lat!
• Selçuk – miejscowość, gdzie znajduje się Muzeum Efeskie oraz bardzo ciekawa bazylika św. Jana Ewangelisty, wybudowana za czasów Justyniana Wielkiego, dokładnie w miejscu wcześniejszego kościoła, który wedle tradycji miał powstać na grobie przybyłego na te tereny św. Jana Ewangelisty.
• Meryemana (Wzgórzu Słowików) – miejsce, gdzie wedle tradycji chrześcijańskiej, ostatnie lata swojego życia miała spędzić Maria, matka Jezusa.
• Izmir – starożytna Smyrna, trzecie co dow ielkośći miasto Turcji (po Istambule i Ankarze), w którym znajduje się imponujący zamek Kadifekale (Aksamitna Twierdza) i bardzo ciekawe pozostałości tutejszej starówki.
• Pergamon – starożytna miejscowość, słynna z olbrzymiego Ołtarza Pergameńskiego (obecnie w Muzeum Pergameńskim w Berlinie), gdzie kiedyś znajdowała się trzecia do wielkości (po Aleksandrii i Efezie) bibliotek świata starożytnego, i gdzie upowszechniono stosowanie pergaminu.
• Asklepiejon – świątynia Asklepiosa (gr. Eskulapa), jednego z herosów i boga sztuki lekarskiej, położona koło współczesnej miejscowości Bergamo, która w starożytności pełniła rolę lecznicy (jedno z tych miejsc, które dało podwaliny pod dzisiejszą medycynę).
• Troja – pozostałości starożytnego miasta, utożsamianego z Iliadą Homera, które pod koniec XIX w. odkrył słynny niemiecki archeolog-amator Heinrich Schliemann.

Podczas wypoczynku w tej części Turcji warto również skorzystać z oferty wycieczek fakultatywnych w Riwierze Egejskiej, które można rezerwować jeszcze przed wyjazdem na wczasy. Spośród nich na szczególną uwagę zasługuje całodniowy wypad do Efezu, wyprawa do Dalyanu czy malowniczego Pamukkale – tureckiego cudu natury.

Głównym lotniskiem dla Riwiery Egejskiej, a zwłaszcza dla jej południowej części, jest Port Lotniczy  Bodrum-Milas (BJV), znajdujący się 30 km na północy-wschód od Bodrum. Alternatywą może być też przelot do na lotnisko do Dalaman (DLM), położone 100 km na wschód od Marmaris i 200 km na wschód od Bodrum. Największym lotniskiem na całym egejskim wybrzeżu jest natomiast Port lotniczy Izmir (ADB), położony 25 km na południe od tego miasta, ale tam loty z Polski (nawet czarterowe) odbywają się bardzo sporadycznie.

Z Polski nie ma bezpośrednich połączeń na żadne z tych lotnisk. W sezonie można się tam jednak dostać samolotami wyczarterowanymi przez biura podróży.

Rainbow oferuje przeloty do:

Bodrum – z Bydgoszczy, Gdańska, Katowic, Poznania, Warszawy i Wrocławia. 

Dalaman – z Katowic, Poznania i Warszawy.

Çöp şiş kebap – szaszłyki, najczęściej z jagnięciny.

Köfte – wszelkie rodzaje mięsa mielonego, smażone lub grillowane

Iskender kebab – jagnięcina smażona na ogniu, często z dodatkiem sosu pomidorowego.

Lahmacun – placek z mięsem i warzywami, podawany z drobno pokrojoną świeżą pietruszką.

Kumpir – parowany ziemniak, wymieszany ze startym żółtym serem, serwowany z różnymi sałatkami warzywnymi.

Börek – rodzaj francuskiego ciasta z ziemniakami, mięsem albo słonym serem.

Dolma – rodzaj gołąbków, ale farsz zawijany jest w liście winogron.

Simit – rodzaj tureckich precli, czy też obwarzanków z sezamem.

Karides güveç – krewetki z pomidorami, czosnkiem (często też z serem) zapiekane w glinianych naczyniach.

Hamsi Tava – malutkie smażone rybki, najczęściej sardele.

Ayran – tradycyjny turecki napój mleczny, przypominający swym smakiem posolony jogurt.

Baklava – tureckie słodycze.

Produkty spożywcze – kawa, lokalna herbata, przyprawy (kurkuma, papryka, kumin, czy specjalną mieszankę przypraw do ryb bądź mięsa), syrop z granatów, oliwa z oliwek, tureckie słodycze -baklava, lokum i halva (chałwa).

Produkty użytkowe – ubrania bawełniane (Turcja jest znaczącym producentem bawełny), wyroby ze skóry (paski, kurtki), dywany, tygielek do parzenia kawy, zestaw małych szklanek do herbaty czy mydełko z oliwek.

Produkty dekoracyjne – rozmaite gadżety z tzw. ręką Fatimy czy okiem Proroka, zdobiona ceramika, ornamentalne lampy.