Opinie o Senegambia

6.0/6

Afryka na własną rękę

Pomysł na tydzień w Gambii był prosty - wybrać przyjemny, spokojny hotel nad oceanem, a następnie każdego dnia, na własną rękę, coraz odważniej poznawać kraj, jego mieszkańców, kulturę i przyrodę. Hotel okazał się strzałem w dziesiątkę, szczegółowe informacje zamieściłem poniżej, a główne zalety to duży, zadbany ogród i szeroka plaża. Samodzielne zwiedzanie Gambii to też świetny pomysł - mimo egzotyki i olbrzymich różnic kulturowych, powszechna znajomość angielskiego połączona z życzliwością mieszkańców, brakiem masowej turystyki i dostępnością taksówek to recepta na łatwe, bezpieczne, ale ciekawe podróżowanie. Bijilo National Park, zwanym Monkey Park, znajduje się kilka minut spacerem od hotelu. Park nie jest dostępny z plaży, a wejścia pilnowane są przez strażników. W środku czekały na nas dziesiątki szarych, krzykliwych i rozrabiających małpek. Mimo zakazu karmienia zwierząt, orzeszki dla nich sprzedaje nawet bileterka. Niestety większość parku nie jest łatwo dostępna i trudno spędzić tam ciekawie dłuższy czas. Zupełnie inaczej jest w parku Makasutu - na taką wycieczkę potrzeba całego dnia. Najlepiej dostać się tam taksówką i koniecznie poprosić kierowcę, aby poczekał na miejscu lub przyjechał wieczorem, bo to miejsce bardzo słabo skomunikowane. Warto wybrać też taki dzień, w którym akurat hotelowi operatorzy nie organizują wycieczek. Po parku oprowadzi nas przewodnik, a w programie będzie rejs łódką wśród lasów namorzynowych, spacer w buszu, wspinanie się na palmę i wiele innych atrakcji. Wszystko bez pośpiechu, bez tłumu i w bliskim kontakcie z przyrodą. Podobnie będzie też w Lamin Lodge, ale tam czas musimy zorganizować sobie sami lub z pomocą własnego, lokalnego przewodnika. W poszukiwaniu gospel trafiliśmy też na mszę w kościele katolickim w Bakau, jednak leciwy, biały ksiądz nie zostawił tam wiele miejsca afrykańskiej ekspresji. Zupełnie inaczej było na plaży i targu, gdzie toczyło się gwarne, rybackie życie. Jeśli chodzi o targi, najbliższy targ w Kololi oferuje właściwe wszystko, ale znacznie przyjemniej zakupy robi się na Albert Market, w Banjul. Stolicę warto też odwiedzić z powodu łuku 22 lipca, który sam w sobie nie jest żadną atrakcją, ale pozwala zobaczyć panoramę miasta i okolicy. Jeśli planujemy przeprawę przez rzekę Gambię, należy pamiętać, że wszystko może się tutaj zdarzyć - prom może nie przypłynąć, nie odpłynąć, lub spędzić z nami pół dnia na pokładzie czekając na przypływ. Tuż obok, z plaży, kursują kolorowe drewniane łodzie, do których pasażerowie są przenoszeni na barana przez tragarzy. Taki sposób przeprawy jest tańszy, zdecydowanie szybszy i oferuje niezapomniane wrażenia. Poza tym, jest to chyba bezpieczniejsze niż stalowy, zdezelowany i trochę przeładowany prom, tym bardziej, że na łodziach każdy otrzymuje swoją kamizelkę ratunkową. Podczas podróży przez Gambię spotkamy wiele osób, które mimo uśmiechów i otwartości, żyją w biedzie. Zachęcam każdego, żeby spróbował jakoś pozytywnie odcisnąć tutaj swój ślad. Ze względu na przyjazny klimat, łatwo było nam spakować się w jedną walizkę, a drugą przeznaczyć na przybory szkolne. To dość popularny rodzaj wsparcia, ale równie dobre byłyby inne praktyczne przedmioty, które w Europie są łatwo osiągalne i tanie, a tutaj stanowią synonim luksusu - np. artykuły higieniczne dla szpitala. Z lokalnym przewodnikiem odwiedziliśmy przedszkole i szkołę, a śpiewający w podziękowaniu chór dzieciaków pozostanie w nas na zawsze.