Opinie o Symbole Egiptu - Nil i Piramidy

5.0/6

Nil i Piramidy- wycieczka inna niż wszystkie!!!

Nasza wycieczka rozpoczęła się 2 dniami pobytu w hotelu Protels w Hurghadzie. Mimo że hotel ma już swoje lata, wywarł na nas bardzo dobre wrażenie, a to z powodu bardzo przyjaznej obsługi oraz jakości jedzenia (np. kraby z grilla). Drugiego dnia poznałyśmy naszego pilota Emada, który od początku sprawiał wrażenie niewiele zainteresowanego naszą grupą. Emad to pilot o wielkiej wiedzy na temat Egiptu i jego zabytków i dzięki niemu można lepiej zrozumieć architekturę czy też zawiłości związane z tamtymi czasami (fajny pomysł ze scenkami angażującymi uczestników). Niestety, w przypadku jakichkolwiek problemów było już dużo gorzej. Widać było, że traci panowanie nad sobą; był bezradny oraz niechętnie udzielał odpowiedzi na pytania (w przypadku problemu wolałyśmy się zwrócić do pilota grupy Ramzes, a mianowicie Mohameda). Zdarzało mu się również strofować uczestników, co było dosyć niesmaczne. Uważamy, że biuro Rainbow powinno się upewnić, że pilot jest przygotowany do pracy z grupami polskimi. Emad nigdy w Polsce nie był i odnosimy wrażenie, że nie do końca rozumie naszą mentalność. Miewa również problemy z ogranizacją, np. przy wydawaniu biletów (do tego upiera się, że bilety te są darmowe, mimo że każdy z nas wpłacił 300 dolarów). Brak komunikatywności ujawnił się również wtedy, gdy uczestnicy prosili o wskazanie miejsc zakupu pamiątek (najlepsze pamiątki są przy Sfinksie!!!! oraz na lotnisku, np. kremy z mleka wielbłąda sa o wiele tańsze niż te, których zakup proponuje pilot). Emad doradził poczekać do Luksoru (ostatni dzień) i na szczęście nie posłuchałyśmy tej rady, gdyż najwyraźniej chodziło mu o zakup pamiątek w "muzeum" papirusu oraz w fabryce alabastru, mimo że wyraźnie prosiłyśmy o magnesy na lodówkę. Z plusów: Emad mówi bardzo dobrze po polsku i ma mnóstwo zabawnych powiedzonek :) Program: Jeśli chodzi o program zwiedzania to np. przy piramidach w Gizie jest zbyt mało wolnego czasu (szczególnie, jeśli ktoś zwiedza piramidę Cheopsa-dodatkowo płatne wejście i fajne doświadczenie). Następnie jest przejazd do Kairu i rozczarowanie, gdyż zwiedzanie miasta polega na zwiedzaniu Muzeum Narodowego, które jest w trakcie przeprowadzki. Samego Kairu nie ma w ogóle, jest natomiast mnóstwo czasu w sklepie z olejkami (niestety). Po wizycie w sklepie nastąpił przejazd z powrotem do Gizy i 2godzinne oczekiwanie na pociąg (dlaczego musieliśmy czekać w autobucie przy dworcu, tego nie wiadomo, ale nie świadczy to najlepiej o organizacji). Pociąg do Asuanu to wspaniałe doświadczenie dla miłośników kolei. W przedziale serwowana jest pyszna kolacja na ciepło oraz śniadanie. W Asuanie jest zakwaterowanie na fantastycznym statku (nasz nazywał się Nile Treasure). Statek to kolejna wspaniała przygoda, świetna obsługa, superjedzenie (codziennie inna kuchnia). Na statku były również przerwy kawowe oraz niespodzianka w postaci gofrów! Jedyny minus to wifi, które działa bardzo bardzo słabo i jest ograniczone do 500mb. Problem polega na tym, że w Egipcie wifi praktycznie nie istnieje i dlatego radzimy zakup karty od razu na lotnisku (3 dolary vs 7 dolarów za 1dniowy dodatkowy dostęp na statku). Na statku są mega atrakcje w postaci wieczorów z tancerką brzucha, derwisza, lekcji gotowania okry oraz przepływających sprzedawców, którzy wrzucają towar na pokład statku i negocjują ceny. Kolejna atrakcja to śluza oraz obserwacja mijanych krajobrazów. Jeśli ktoś nie wykupi wycieczek fakultatywnych to ma sporo czasu na statku, by podziwiać widoki czy opalać się. Na statku byliśmy tylko my (grupa Habibi i Ramzes), co było też mega fajne. Zwiedzanie: Brałyśmy udział we wszystkich wycieczkach fakultatywnych oprócz wioski nubijskiej (nie chcemy oglądać krokodyli!). Bez wycieczek fakultatywnych program jest bardzo słaby. Zdarzało się, że uczestnicy mieli po prostu czas wolny na statku, a my nastawiałyśmy się na zwiedzanie. Jeśli chodzi o zwiedzanie to zaczyna się ono codziennie BARDZO wcześnie, tj.w nocy. Trzeba się na to nastawić od razu, ale można odespać w autobusie (polecamy koc i poduszkę, gdyż niektórzy bardzo zmarzli przy klimatyzacji). Zdarzało się, że przy atrakcji byliśmy już o 5.20 rano! Śniadanie jest wówczas wydawane w formie suchego prowiantu. Smak kanapek jest nieco dziwny, ale na szczęście są też owoce i warzywa. Nie ma problemu. Brak tylko kawy, która na postojach jest ohydna (z automatu, a cena jak w Starbucks). Pyszna kawa jest w kafejce przy Muzeum Narodowym! Ogólnie na postojach ceny przekąsek są skandaliczne! Zdarzyło nam się, że za herbatę i 2 batoniki zapłaciłyśmy 9 dolarów. Inni po usłyszeniu ceny rezygnowali z zakupu. Wycieczka do Abu Simbel (wycieczka fakultatywna-KONIECZNIE) wyrusza już o 3 rano! Plusem tego wyjazdu jest fakt, że po drodze można podziwiać pustynię nocą i niesamowite gwiazdy, których nie sposób zaobserwować w mieście. W drodze powrotnej atrakcje w postaci żółwia (100%, jak zapewnia Emad) oraz fatamorgany. Wycieczka Luksor nocą (fakultatywna) to raczej nocny bieg po Luksorze. Proponujemy skrócenie przejażdżki dorożką do 30 minut, tak żeby można było spokojnie usiąść na markecie (nie jest to prawdziwy souk tylko taki dla turystów) i wypić kawę (polecam z kardamonem!) i wypalić fajkę (zgodnie z programem wycieczki). W naszym przypadku wszystko odbyło się w biegu. Balony w Luksorze (wycieczka fakultatywna) może okazać się rozczarowaniem dla osób, dla których nie był to pierwszy lot. Tak było w naszym przypadku. Kosz był dopchany do granic. Nie sposób było się w nim poruszyć swobodnie, a co dopiero zrobić zdjęcie. Balon nie zbliżył się nawet do starożytnych Teb, a pechowcy (my) przez większość czasu mieli widok jedynie na Nil i pola trzcin cukrowych. Kolejny raz zawiodła tu organizacja, tym razem firmy baloniarskiej. O certyfikaty trzeba było poprosić; nie było również szampana. Wszystko na szybko, byle zaliczyć i odhaczyć klientów. Program wycieczki mógłby być lepiej dopracowany. Przedostatni dzień jest właściwie prawie cały wolny na statku. Natomiast w Luksorze ostatniego dnia jest bieg i zaliczanie wszystkiego, szczególnie że są również wycieczki fakultatywne. Nie ma czasu na zjedzenie posiłku (obiad za 7 dolarów w autobusie na kolanach), nie ma siły nawet na robienie zdjęć. Sam pilot był wykończony pod koniec dnia! Kraj Egipt, wbrew temu, co próbował nam wmówić pilot, to bardzo biedny, brudny i zaśmiecony kraj. Mnóstwo żebraków, w tym dzieci, które natarczywie domagają się dolarów. Widać, że wiele osób nie ma na podstawowe potrzeby, gdyż po wyrzuceniu śmieci na postojach lokalni natychmiast wygrzebują to, co zostało wyrzucone. Toalety i ich stan też o tym świadczą. Pamiętajcie, że w Egipcie płaci się ZA WSZYSTKO i nie ma darmowych toalet nawet w zwiedzanych obiektach. Kobiety z Europy są zaczepiane cały czas i wszędzie i trzeba się na to przygotować, że wyczynem będzie przejście kilkuset metrów. Nie należy nikomu pozwalać na robienie nam zdjęć naszym telefonem, szczególnie w Gizie będą dziesiątki chętnych. Niektóre z tych osób będą miały na szyjach identyfikatory TOUR OPERATOR. To nieprawda. To osoby czyhające na turystów i ich dolary! Egipcjanie potrafią oczekiwać bakszyszu nawet za udane negocjacje! Trzeba być na to przygotowanym! Nagabują bardzo, ale zauważyłyśmy, że wystarczy grzecznie podziękować i iść dalej. Nie pozwalajcie sobie nic nakładać. Jeśli założą wam arafatkę, już jej nie zdejmiecie i będą domagać się za nią dużo więcej niż za straganie (na straganie 2 dolary). Pilot mówił, że Egipt jest bezpieczniejszy od Europy. Dlaczego więc przejazd do Kairu odbywa się w konwoju; dlaczego w Kairze jest z nami policjant, który eskortuje nas nawet do toalety czy straganu? Dlaczego w Luksorze jedziemy autobusem 300 metrów, a nie możemy przejść na nogach? Dlaczego wszędzie na ulicach jest wojsko w wozach opancerzonych i posterunkach? Dlaczego są kontrole w autobusie podczas trasy do Abu Simbel? Ogólne podsumowanie: Czy warto wybrać się z biurem Rainbow do Egiptu? Oczywiście, że TAK! Jest to wycieczka inna niż wszystkie. Różnorodność środków transportu (autobus, statek, pociąg, łódki, dorożki). Możliwość poznania niesamowitych ludzi, począwszy z pilotami grupy Habibi i Ramzes, ludzi pracujących na statku (szkoda, że ze względu na specyfikę kraju są to wyłącznie osoby płci męskiej) a skończywszy na innych uczestnikach grupy. Możliwe, że do Egiptu już nigdy nie przyjedziemy, ale ta wycieczka zostanie z nami na bardzo długo!