Opinie o Kolory Pustynnych Miast

Zobaczyć Indie i....

Wycieczka zorganizowana poprawnie. Dodatkowe atrakcje w postaci jazdy na wielbłądach i słoniach - wspaniałe. Niestety, autokar urągał wszelkim normom przyjętym w cywilizowanym świecie, ale wg p. pilotki: takie są Indie. Warto naprawdę jechać, żeby zobaczyć zupełnie inny świat.

Mam nadzieję, że autor cytowanych słów się nie obrazi;-) Oj, słusznie mówi się, że Indie to subkontynent, a Japonia to nie Azja. Kipling ze mnie żaden, więc nie będę unosił się nad pięknem Indii. O indyjskim rokoko też nie będę snuł wątku, szczególnie że dowiedziałem się, że empirycznie je poznałem, dopiero z Wikipedii po powrocie. Ograniczę się do lakonicznych sformułowań: niezwykle piękna i atrakcyjna, i jak zwykle profesjonalnie zorganizowana przez Rainbow Impreza (niezapomniany przejazd rikszami przez zaułki Delhi, wielkie „statki pustyni” przy których północnoafrykańskie dromadery są cielakami, biwak na pustyni (nam średnio się udał – nawet w zimie deszcz nam padał w nocy), jeep safari z wsiami potiomkinowskimi ludu Bisznoi i antylopami w tle, przejażdżka potężnym słoniem, majestatyczne forty, przejmujące mauzolea, olbrzymie meczety i niepokojące hinduistyczne świątynie, zachwycający dżinijski Ranakpur (kto czytał Brucknera, pewnie jak i ja nie zechciałby odwiedzić budynków poza głównym kompleksem, choćby mu za to płacono), futurystyczne na swoje czasy obserwatorium Jantar Mantar, niesamowity folklor i pełne spektrum cywilizacyjne: od skrajnej biedy do rozpasanego bogactwa, ba, anteny satelitarne nad płachtami slamsów – ktoś z naszych zajrzał i rzeczywiście działała tam tv itd). Ba, no i możliwość zapewnienia sobie szczęścia na całe życie, kiedy w Karni Mata zobaczy się albinosa. My widzieliśmy aż dwa egzemplarze: małego szczurka przy karmieniu i dorosłego osobnika, którego pokazał nam życzliwy Hindus z obsługi świątymi. No i jeszcze robiłem tam za gwiazdę – mundurowy poprosił mnie o pozowanie do selfi... O tym, że na same zdjęcia poszło mi 40 GB, a w kamerze żona miała kartę 64 GB nie wspomnę. Cieniem rzucił się tylko jeden aspekt, ale jakże istotny: pilot. No tak, czy owak, jeśli traficie Państwo na Pana Borysa L. nie spodziewajcie się, że dowiecie się czegoś na temat: postaci Sanjay'a Ghandi i jego pomysłów na reformy, pundytów, czy bogini Bogiri Mahalakshmi i kasty Crimów. „Ważne jest to, co się zobaczy, a nie to co się usłyszy” i tego trzymał się konsekwentnie. Lepszym źródłem wiedzy jest chociażby Szklarski „Tomek na tropach Yeti” czy Pascal Bruckner „Pariasi”. Jejku, zapomniałbym napisać o sprawie najważniejszej: LUDZIE – niechaj Opatrzność ześle na nas choćby połowę tej radości istnienia, bezinteresowności i zwykłej życzliwości, bo nie odważę się wspomnieć już o katechetycznej miłości bliźniego, którą mają w sobie Hindusi! Odniosłem trochę wrażenie, że brodząc w brudzie, pyle i kurzu Indii oraz lawirując pomiędzy świętym opałem na bieżąco hojnie rozdawanym przez lokalne świętości, zrzuciłem z siebie trochę zbędnych polskich emocji. Podziwiam Hindusów i jednocześnie rozumiem, co powodowało Sanjay'em Ghandi. Rozumiem już też, dlaczego przy swym całokształcie potrafią być czwartą potęgą militarną świata z arsenałem jądrowym bezpiecznie składowanym.

Paweł

Wycieczka atrakcyjna godna polecenia pilot bardzo dobry, hotele w miarę dobre z małymi wyjątkami w których nie można było używać WC i prysznica z uwagi na zalewanie pomieszczenia

Kolory pustynnych miast -- objazd termin 1. 12. -- 15. 12. 2023

Intensywność programu wynikała ze złej organizacji i małej znajomości warunków w jakich się znajdowaliśmy. Dotyczyło to przede wszystkim poruszania się po zatłoczonych ulicach. Dużo czasu traciliśmy w przydrożnych sklepikach i w restauracjach na lunch, dlatego zwiedzane obiekty odbywały się w szybkim tempie. W Delhi nie zobaczyliśmy budynków rządowych i Domu Prezydenckiego tylko Parlament Indyjski z okien autokaru. Wiedza pani pilot Ewa oraz lokalnego przewodnika na temat zwiedzanych obiektów była bardzo mała. Dwie godziny spędziliśmy w mieście na handlowej ulicy, pełnej pędzących samochodów, pozbawionej jakiegokolwiek miejsca żeby przysiąść, na której sklepiki niczym się od siebie nie różniły. To niby według p. pilot miały być prawdziwe Indie. Osobiście Indie są mi znane, jest to moja trzecia wycieczka do tego pięknego kraju i prawdziwe Indie można było pokazać w innym miejscu. Na pochwałę zasługuje kierowca, jeździł sprawnie i bezpiecznie oraz jego pomocnik, który utrzymywał autokar w należytej czystości. Ponadto jest to nasza 30-ta wycieczka z biurem Rainbow, a tę akurat zaliczam do średnio udanych.

Kolory Pustynnych Miast

Pięknie,kolorowo.ale jednocześnie brudno i przerażająco. Biuro nie zaopatrzyło nas w słuchawki i aparaty nagłaśniające dla pilota ,co w Indiach gdzie , jest bardzo głośno spowodowało że wycieczka było trochę nieatrakcyjna ponieważ nic nie słuchać. Duży minus dla biura. Pilot z łapanki dość słabo przygotowany , starał się ale to nie było to . Mimo to zabawa była ,bo fajna grupa całe 36 osób .Pozdrawiam wszystkich .

Objazd kolory pustynnych miast

Wycieczka ogólnie ok lecz bardzo ciężka, dużo km codziennie w autobusie, pilot p. Ania ok. Hotele bardzo słabe, jedzenie takie sobie codziennie to samo, brud to coś normalnego. Biuro powinno zadbać o lepsze hotele bo były takie możliwości, kraj warty zobaczenia, brakuje na końcu przynajmniej 2 dni odpoczynku. Były baseny w hotelach lecz brudne i nie nadające się do użytku.

Polecam Indie Kolory pustynnych miast

Po dwukrotnym przekładaniu terminu wycieczki przez Rainbow ( z listopada na grudzień i z grudnia na styczeń) w końcu udało się spełnić marzenie i poczuć Indie. Do wyjazdu byliśmy przygotowani na podstawie opinii oraz ogólnie dostępnych informacji. Zaopatrzeni w kurtki, skarpety, ochraniacze na stopy, długie spodnie, szale na ramiona lub głowę, śpiwory( w naszym przypadku bardzo się przydały), środki czystości i higieny, leki oraz przekąski ruszyliśmy w drogę. Program wycieczki idealny na dwutygodniowe zwiedzanie północnych Indii. Indie - kraj kontrastów i na to trzeba być przygotowanym. Kolory i brud, bogactwo historycznej archtektury i niesamowita bieda. Masa bodźców,które towarzyszą podczas całego pobytu. To trzeba zobaczyć i poczuć.

Nie polecam w terminie grudzień/styczeń. Zimno, kiepskie widoki.

Zabytki piękne, robią wrażenie. Poszczególne punkty programu ciekawe, ale organizacyjnie wycieczka niedopracowana. Większość turystów oraz lokalsi chętni do nawiązywania kontaktów, na ogół panowała pozytywna atmosfera. Średnia temperatura 17 -18 C to tylko 2 -4 h dziennie. Poza tym było zimno, nawet zimniej niż w Pl w tym czasie. Długotrwała mgła, nieraz smog oraz uboga roślinność zimą powodowały, że widoki były nieciekawe, zwłaszcza przez okna autokaru. A wówczas jazda autokarem stawała się nużąca i męcząca. Nieogrzewane hotele, nieogrzewany autokar. Jestem zawiedziona, bo gdybym chciała zmarznąć, wybrałabym inną destynację.

indie z uczuciem niedosytu

Wycieczka objazdowa w wersji "light", dla leniuchów. Program przygotowany tak, że mniej więcej w połowie dni pobytowych kwaterowano nas w (dobrych) hotelach między godziną 15.00 a 17.00. A że hotele daleko od centrów miast to .... trudno było nawet samodzielnie zagospodarować popołudnia i wieczory. A czary goryczy dopełnił ostatni dzień ( według programu czas wolny w Delhi), gdy na skutek zmiany (na wniosek polskiej pani pilot) teatru w Agrze na teatr w Delhi (Gurgaonie) na stolicę pozostał ok.1,5 godziny. A prócz tych spraw organizacyjnych to Indie wyglądały tak jak można się było spodziewać, w tym wielkie kontrasty między biedotą a bogactwem, sporo zieleni i duży ruch na ulicach. Do tego przyjaźni, sympatyczni ludzie i zabytki, w zasadzie nie starsze niż XV-XVI wiek. No i ogólnie nie zauważyłem bardzo istotnych zmian w porównaniu z pobytem przed 32 laty.

Nie zapomniane widoki

Byłoby super gdyby nie pilot. Pani pilot miała swoje humory. Naciagla nas na wycieczkę która jak się później okazało była jej wycieczka a nie rainbow. Wzięła od osoby po 35 dolarów za przejażdżkę tuktukami i zobaczenie jak w ich kulturze wyglądają pochówki w mojej ocenie ta wycieczka nie kosztowała jej więcej jak 10 dolarów. Oprócz tego zaprowadziła nas za każdym razem na pchli targ gdzie nie było co kupić lub do sklepów gdzie ceny byly kolosalne. W Delphi sami znaleźliśmy targ miejski 500 metrów od hotelu w którym byliśmy Pani przewodnik twierdziła że nie miała pojęcia że istnieje.