Madagaskar, rozsławiony przez popularny film animowany o takim właśnie tytule, jest znany na świecie przede wszystkim z lemurów. Rzeczywiście, tych zwierząt jest tu całe mnóstwo, i to nie tylko „Króli Julianów” (lemurów katta), ale też innych przedstawicieli tej rodziny ssaków m.in. wari, sifaka, maki złoty, maki rudy i aye aye oraz indri indri. Wyspa jest niezmiernie różnorodna, znajdziemy tu lasy deszczowe, piękne formacje skalne i malownicze wybrzeże, oraz ogromną ilość parków narodowych i rezerwatów przyrody. Jeśli dodamy do tego ciekawą malgaską kulturę i interesującą, opartą na ryżu kuchnię, to otrzymamy przepis na niezapomnianą afrykańską przygodę!

• Madagaskar leży na wyspie o tej samej nazwie na Oceanie Indyjskim, na wysokości Mozambiku. Jest to największa wyspa Afryki i czwarta pod tym względem na świecie. Ma 587.041 tys km² i mieszka tu ponad 25 mln osób.
• Stolicą kraju jest położona w jego centralnej części Antananarywa (nazywana w skrócie Taną), gdzie mieszka 1,2 mln osób.
• Na wschodzie dominują równiny, w centralnej części kraju wyżyny, na południu płaskowyże i pustynie, na zachodzie równiny i zatoki, a na północy góry wulkaniczne, w których znajduje się najwyższy szczyt kraju – Maromokotro (2.876 m n.p.p.).
• Wokół Madagaskaru jest kilka niedużych wysp (np. Juan de Nova, Glorieuses, Europa), podlegających administracji francuskiej. Od lat Madagaskar toczy o nie spór z Trójkolorowymi.
• Językami urzędowymi kraju są malgaski i francuski. Każdy, kto zna język Victora Hugo, nie będzie miał problemów z porozumiewaniem się na wyspie. Znajomość angielskiego nie jest rozpowszechniona.
• Większość mieszkańców kraju to chrześcijanie (54 proc.), zarówno protestanci, jak i katolicy, natomiast ok. 40 proc. wyznaje tradycyjne wierzenia afrykańskie.
• Obywatele polscy przyjeżdżający na wakacje na Madagaskar muszą mieć wizę turystyczną, której koszt zależy od długości pobytu (30 dni – 37 USD, 60 dni – 45 USD). Można ją wyrobić na lotnisku w Antananarywie lub przez stronę internetową https://www.evisamada.gov.mg/fr/. Należy mieć ze sobą 2 fotografie, bilet powrotny i paszport ważny min. 6 miesięcy od daty rozpoczęcia urlopu na Madagaskarze.
• Ponieważ zdarzają się przypadki zarażenia amebozą lub pasożytami przewodu pokarmowego, należy pić wyłącznie wodę butelkowaną. Poleca się używać jej również do mycia zębów i przygotowywania kawy i herbaty.
• Nie zaleca się podróżowania i spacerowania po zmierzchu. Nie należy afiszować się z cennymi rzeczami, szczególnie w dużych skupiskach ludzi.
• Drogi są tu w dość złym stanie, dlatego przemieszczanie się pomiędzy głównymi atrakcjami wyspy jest czasochłonne.

Chcesz dowiedzieć się czegoś na temat obyczajów, kultury oczy lokalnej ludności? Sprawdź nasz artykuł na blogu, co warto wiedzieć przed wakacjami na Madagaskarze i poznaj trochę bliżej lokalnych mieszkańców oraz ich wierzenia.

W chwili przyjazdu na wczasy na Madagaskar nie są wymagane szczególne szczepienia (chyba że przybywamy z kraju, gdzie występuje żółta febra – wówczas szczepienie przeciwko tej chorobie jest obowiązkowe). Zaleca się jednak szczepienia przeciwko błonicy, tężcowi, polio, durowi brzusznemu, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B.

Ze względu na występujące ryzyko zachorowania na malarię w całym kraju (z wyjątkiem stolicy), zaleca się stosowanie profilaktyki antymalarycznej.

Walutą kraju jest ariary (MGA), który dzieli się na 5 iraimbilanja. Najlepiej zabrać ze sobą dolary amerykańskie lub euro i wymienić na miejscu w kantorze. Płatność kartą nie jest rozpowszechniona, bankomatów jest niewiele.

1 EUR = 4.441,92 MGA

1 USD = 3.987,97 MGA

1 PLN = 967,79 MGA

1 MGA = 0,0010 PLN

Madagaskar leży w strefie klimatu tropikalnego. Wschodnie wybrzeże jest deszczowe, południowo-wschodnia część kraju sucha, a w górach dominuje klimat kontynentalny. Występują dwie pory roku:

• deszczowa od listopada do marca (z wyjątkiem południowego wschodu, gdzie jest zawsze sucho),
• sucha od kwietnia do października (z wyjątkiem wschodniego wybrzeża, gdzie pada cały rok).

Średnie temperatury w Antananarywie wynoszą od października do marca 27-28°C w dzień i 15-17°C w nocy, w kwietniu, maju i wrześniu 25-26°C w dzień i 11-15°C w nocy, a od lipca do sierpnia 21-22°C w dzień i 9-10°C w nocy. Roczna suma opadów wynosi 1.365 mm, najbardziej deszczowy jest grudzień (305 mm), najmniej natomiast lipiec (7 mm).

Na Nosy Be słupki rtęci pokazują przez cały ok. 31-33°C w dzień i 20-24°C w nocy. Roczna suma opadów wynosi aż 2185 mm, najbardziej deszczowy jest styczeń (465 mm), najmniej zaś lipiec (35 mm).

Kiedy jechać na wakacje na Madagaskar? Najlepszy moment w ciągu roku to pora sucha.

• Antananarywa – stolica kraju z położonym na wzgórzu Pałacem Królowej, stanowiskiem archeologicznym Rovan' Ambohimanga, Parkiem Lemurów, położonym w centrum jeziorem Anosy i farmą krokodyli Ivato.
• Park Narodowy Isalo – znajdujący się w południowej części kraju park narodowy o powierzchni 815 km². Można tu zobaczyć wiele rodzajów roślin i zwierząt, m.in. 14 gatunków nocnych lemurów i 77 gatunków ptaków, w tym wiele endemicznych.
• Reserva natural de Tsingy de Bemaraha – zajmujący powierzchnię 853 km² rezerwat, obejmujący ostre wapienne szczyty i lasy mangrowe.
• Park Narodowy Ranomafana – park narodowy o powierzchni 416 km², na terenie, którego występuje las równikowy i bardzo bogata fauna i flora (115 gatunków ptaków, 98 gatunków płazów i wiele rodzajów lemurów, m.in. zagrożony wyginięciem maki złoty).
• Park Narodowy Andasibe-Mantadia – położony w pobliżu stolicy park, gdzie możemy zobaczyć największy gatunek lemura na Madagaskarze – Indrisa krótkoogonowego.
• Aleja Baobabów – fragment drogi pomiędzy Morondovą a Belon’i Tsiribihina, w zachodniej części kraju, wzdłuż której rosną osiągające nawet 30 m wysokości baobaby.
• Nosy Be – wyspa znajdująca się niedaleko północno-zachodniego wybrzeża Madagaskaru, słynąca z pięknych piaszczystych plaż i doskonałych warunków do wypoczynku.
• Park Narodowy Montagne d’Ambre – słynący z wodospadów i wulkanicznych jezior park narodowy.
• Park Narodowy Zombitse-Vohibasia – park, gdzie można podziwiać baobaby i wiele rzadko spotykanych gatunków ptaków np. madagaskarniczka reliktowego. W parku możemy też spotkać zagrożony wyginięciem gatunek lemura sifaka.
• Ilakaka – miasto, które może się poszczycić największymi aluwialnymi złożami szafiru na świecie.

Główny port lotniczy kraju Aéroport Ivato (TNR) znajduje się w pobliżu stolicy. Obecnie żadne linie lotnicze nie mają w ofercie bezpośrednich połączeń na wyspę, dlatego należy nastawić się na lot z przesiadką (np. przez Paryż). Podróż na Madagaskar (z przesiadkami) zajmuje minimum 15 godzin.

Niektóre biura podróży decydują się w sezonie turystycznym na uruchomienie połączeń czarterowych na Nosy Be.

Madagaskar został zasiedlony w pierwszym tysiącleciu naszej ery przez rozmaite plemiona przybyłe z Afryki i Azji Południowo-Wschodniej. Ze względu na duże zróżnicowanie geograficzne kraju, plemiona te utrzymały swoją odrębność etniczną i kulturową, co w konsekwencji doprowadziło do utworzenia na wyspie 3 niezależnych od siebie państw – Sakalawa, Betsimisaraka i Merina.

W 1500 roku do Madagaskaru dotarł portugalski odkrywca Diogo Dias. Od tego czasu wyspą zaczęły się interesować europejskie potęgi kolonialne – Portugalczycy oraz w znacznie większym stopniu Brytyjczycy i Francuzi. W drugiej połowie XVIII w. swoje państwo próbował tu założyć polsko-węgierski szlachcic i podróżnik Maurycy Beniowski, działający początkowo w imieniu rządu francuskiego, którego mieszkańcy wyspy obwołali królem.

Na początku XVIII w. władca Meriny, popierany przez Brytyjczyków, uzyskał kontrolę nad większością wyspy. Pod koniec XIX w. na Madagaskarze pojawiły się wojska francuskie, które podbiły cały kraj, tworząc z niego swoją kolonię, obaliły królową i krwawo spacyfikowały wszelki opór lokalnej ludności. Dążenia niepodległościowe przybrały na sile po drugiej wojnie światowej, w 1947 r. wybuchło powstanie, rok później Madagaskar stał się autonomiczną republiką w ramach Wspólnoty Francuskiej, a w 1960 r. uzyskał niepodległość.

Romazava – mięsny gulasz z warzywami, cebulą i przyprawami, serwowany z ryżem.

Mofo gasy – małe okrągłe grube naleśniki z ciasta drożdżowego smażone na głębokim tłuszczu.

Fried rice – ryż smażony z warzywami (marchew, kukurydza, kapusta bok choy), mięsem, jajkiem i ewentualnie krewetkami.

Koba – deser z masy bananowo-waniliowo-orzechowej z miodem zawinięty w liść bananowca.

Nem – chrupiące, smażone w głębokim tłuszczu rulony z wołowiną, ziemniakami, cebulą i kapustą.

Sambusa – trójkątne pierożki z nadzieniem, np. z ziemniaków i mięsa.

Masikita – szaszłyki z mięsa zebu serwowane z ryżem.

Tilapia à la Malagasy – tilapia gotowana w sosie z pomidorów, rukwi wodnej, cebuli, czosnku i imbiru.

Lasary – danie złożone z konserwowych lub smażonych warzyw podawane z ryżem.

Akoho – ryż z kurczakiem.

Sakay – ostry sos z papryki chilli, imbiru i czosnku.

Na Madagaskar można wwieźć 200 papierosów i 2 litry alkoholu (dotyczy osób powyżej 21 roku życia). Kwoty powyżej 7.500 EUR należy zadeklarować.

Z kraju nie wolno wywozić więcej niż 2 kg wanilii, przedmiotów wykonanych ze skóry dzikich zwierząt, wyrobów z kości słoniowej, muszli i koralowców.

W sklepach: woda 2,100-3.000 MGA, piwo 2.900 MGA, wino 20.000 MGA, papierosy 7.200 MGA, bułka 500 MGA, sok 5.200 MGA, kawa 12.700 MGA, cola 3.400 MGA.

W restauracjach: kawa 3.000-5.000 MGA, obiad w taniej restauracji od 6.300 MGA, danie główne 25.000 MGA, cola 2.300, smażone banany na ulicy 200 MGA.

Litr benzyny kosztuje 3.800 MGA, taksówka 5.000 MGA opłaty początkowej i 5.000 MGA za kilometr. Za wynajem samochodu z napędem na cztery koła zapłacimy ok. 80 EUR dziennie.

Paszport ważny co najmniej 6 miesięcy od daty wyjazdu z Madagaskaru.

Moskitierę, środki odstraszające komary z wysokim stężeniem DEET, długie spodnie i bluzki z długim rękawem, zakryte buty.

Krem z filtrem UV, podstawowy zestaw leków (przeciwbiegunkowe, przeciwbólowe).

Produkty spożywcze: piwo THB, herbata waniliowa, wanilia, cynamon, lokalny rum, pieprz, czekolada, miód z baobabu.

Produkty użytkowe: etniczna biżuteria, kolorowe tkaniny, ręcznie robione mydła, kosmetyki na bazie baobabu, olej kokosowy, biżuteria ze srebra i półszlachetnych kamieni, plecione kosze, wyroby skórzane.

Produkty dekoracyjne: drewniane rzeźby i maski, niewielkie samochodziki zrobione z puszek, lokalne instrumenty muzyczne, ozdobne drewniane pudełka.