Opinie o Rumunia - szlakiem hrabiego Drakuli

5.5/6

Dracula-bohater drugiego planu

Tak jak w książce Brama Stockera, Dracula stanowi podczas tej wycieczki coś w rodzaju tła. Podążając jego śladem, mijamy malownicze miasteczka, sielankowe kurorty, zapierające dech w piersiach drogi i szlaki, odwiedzamy monumentalne budowle oraz majestatyczne świątynie, napotykamy innych, równie intrygujących bohaterów rumuńskiej historii. Różnorodny program zadowoli zarówno zwolenników niekonwencjonalnych, niszowych lokalizacji (Sibiu, Targoviste), jak i tych bardziej popularnych, komercyjnych i odwiedzanych przez turystów z różnych zakątków Europy i świata ( „Zamek Draculi” w Bran, Parlament w Bukareszcie). Podczas tej podróży warto zwrócić uwagę nie tylko na zabytki, ale też na cuda, jakie ma nam do zaoferowania rumuńska przyroda. Mając na uwadze objazdowy charakter wycieczki, przed wyjazdem zaopatrzyłam się w książki, by wypełnić jakoś czas spędzony w autokarze. Nie przeczytałam, ba, nie otwarłam żadnej z nich, nie chcąc przegapić powalających widoków za oknem. Rumunia zachwyca mnogością kolorów i różnorodnością krajobrazu. Pokonując kilometry rumuńskich dróg, dostrzec można żółcące się pola słonecznikowe, ośnieżone szczyty sięgające chmur, które przypominają dymiące wulkany, ruiny zamków niejako wyrastające ze skał. Bezdroża te zwykle zamieszkiwane są przez owce, które przez swoją liczebność przypominają leżące na trawie głazy, bezpańskie psy, a nawet poszukujące pożywienia niedźwiedzie, o czym miałam okazję przekonać się z tarasu hotelu w górach. W Rumunii kontrasty dotyczą nie tylko krajobrazu czy zjawisk przyrody; widoczne są one także w miejscach tkniętych ingerencją człowieka: piękna słoneczna pogoda i śnieg w okolicy szczytu Moldoveanu, walące się budynki w sąsiedztwie pompatycznych monumentów, bogactwo i bieda, komunistyczny duch goniony przez zachodnie trendy, a nawet wiejska pobudka w postaci piania koguta podczas pobytu w 4-gwiazdkowym hotelu w Bukareszcie. Największa rozbieżność, jednak, widoczna jest w naszym spojrzeniu na ten kraj, a tym, jaki on jest naprawdę. Myślę, że każdy opuścił go mile zaskoczony i pewnie troszeczkę zawstydzony faktem, jak bardzo się pomylił. I nie chodzi mi tu o wybór oferty biura, lecz o ślepą wiarę w stereotypy.