Położenie i historia
Jordania jest stosunkowo małym krajem położonym w południowo-zachodniej Azji, zaliczanym do państw Bliskiego Wschodu. Jordańskie Królestwo Haszymidzkie graniczy z Izraelem i Zachodnim Brzegiem Jordanu od zachodu, Syrią od północy, Irakiem od wschodu i Arabią Saudyjską od południowego wschodu. Jordania posiada krótką (26 km), ale malowniczą linię brzegową, która obejmuje północny kraniec Zatoki Akaba na Morzu Czerwonym i przepiękne wybrzeże Morza Martwego. Tereny współczesnej Jordanii z uwagi na swe strategiczne położenie już od czasów starożytnych odgrywały istotną rolę. Pierwsze państwa na tym obszarze, zamieszkałe przez semickie plemiona Ammonitów, Edomitów i Moabitów, powstały co najmniej w XIII w. p.n.e. Ziemie te zostały podbite w X w. p.n.e. przez królestwo izraelskie, a następnie na przestrzeni wieków wchodziły w skład między innymi imperium asyryjskiego, Babilonii, Persji i imperium Seleucydów. Od VI w. p.n.e. na południu kraju istniało państwo Nabatejczyków, które zostało podbite przez Rzymian w II w. n.e. Pozostałości ich kultury i ślady świetności można podziwiać w ruinach pięknego miasta Petra. Po podziale cesarstwa rzymskiego kraj stał się częścią Bizancjum. Z kolei w latach 1517-1918 tymi terenami rządzili Turcy. Ta niezwykle bogata i fascynująca historia znajduje odzwierciedlenie w niezliczonych zabytkach.
Geografia
Jordania zajmuje powierzchnię około 88 794 km2. Pomimo niewielkich rozmiarów jest to kraj niezwykle zróżnicowany pod względem ukształtowania terenu i bogactwa krajobrazów. Można tu wyróżnić trzy główne regiony fizjograficzne (od wschodu do zachodu): pustynię, wyżyny na wschód od rzeki Jordan i dolinę Jordanu (stanowiącą północno-zachodnie przedłużenie Wielkich Rowów Afrykańskich). Południowa część kraju to półpustynie Moab i Idumea, na wschodzie zaś rozciąga się pustynia Harra, na której dominują rozległe pokrywy czarnych law wulkanicznych. Regiony pustynne, wchodzące w skład Pustyni Syryjskiej, obejmują ponad 4/5 terytorium Jordanii.
Najwyższym wzniesieniem kraju jest znajdujący się w południowo-zachodniej części kraju Dżabal ar-Ramm o wysokości 1 738 m n.p.m. Stanowi on część masywu górskiego Dżabal asz-Szara, który ciągnie się z północy na południe. Na zachód od masywu ciągnie się z północy na południe rów tektoniczny Al-Ghaur, w którym znajduje się depresja doliny Jordanu. Na terenie rowu tektonicznego leży Morze Martwe, którego najniższy punkt wynosi nieco ponad 400 m p.p.m. Przedłużeniem Morza Martwego jest koryto wyschniętej rzeki Wadi al-Araba. Stolicą i największym miastem w kraju jest Amman – nazwany na cześć Ammonitów, którzy w czasach starożytnych tutaj ustanowili stolicę swego królestwa. Amman obecnie jest jednym z głównych ośrodków handlowych regionu, a także jednym z najważniejszych ośrodków kulturowych arabskiego świata.
Ludność i religia
Dominującą religią w Jordanii jest islam sunnicki, wyznawany przez około 92% społeczeństwa. Islam posiada status religii państwowej. Drugą co do wielkości grupą wyznaniową jest sześcioprocentowa mniejszość chrześcijańska, na którą składają się wyznawcy greckiego kościoła prawosławnego, grekokatolicy i wspólnota rzymskokatolicka. Większość niearabskich chrześcijan to Ormianie należący do ormiańskiego kościoła prawosławnego. Chrześcijaństwo na terytorium Jordanii obecne jest od czasów starożytnych, jeszcze w latach 50. ubiegłego wieku chrześcijanie stanowili 30 % społeczeństwa, ale grupa ta znacząco zmalała z powodu emigracji zarobkowej. Konstytucja Jordanii gwarantuje ochronę wszystkim wyznaniom, chyba że praktyki religijne łamią prawo lub moralność publiczną. Co ciekawe wyznanie każdego obywatela Jordanii jest wskazywane w jego dowodzie tożsamości. W Jordanii nie funkcjonuje świeckie sądownictwo rodzinne. Wszelkie sprawy związane z małżeństwem i rozwodem, opieką nad dziećmi czy dziedziczeniem rozstrzygane są przez sądy religijne, odrębne dla muzułmanów i chrześcijan.