Położenie i historia
Jordania jest stosunkowo małym krajem położonym w południowo-zachodniej Azji, zaliczanym do państw Bliskiego Wschodu. Jordańskie Królestwo Haszymidzkie graniczy z Izraelem i Zachodnim Brzegiem Jordanu od zachodu, Syrią od północy, Irakiem od wschodu i Arabią Saudyjską od południowego wschodu. Jordania posiada krótką (26 km), ale malowniczą linię brzegową, która obejmuje północny kraniec Zatoki Akaba na Morzu Czerwonym i przepiękne wybrzeże Morza Martwego. Tereny współczesnej Jordanii z uwagi na swe strategiczne położenie już od czasów starożytnych odgrywały istotną rolę. Pierwsze państwa na tym obszarze, zamieszkałe przez semickie plemiona Ammonitów, Edomitów i Moabitów, powstały co najmniej w XIII w. p.n.e. Ziemie te zostały podbite w X w. p.n.e. przez królestwo izraelskie, a następnie na przestrzeni wieków wchodziły w skład między innymi imperium asyryjskiego, Babilonii, Persji i imperium Seleucydów. Od VI w. p.n.e. na południu kraju istniało państwo Nabatejczyków, które zostało podbite przez Rzymian w II w. n.e. Pozostałości ich kultury i ślady świetności można podziwiać w ruinach pięknego miasta Petra. Po podziale cesarstwa rzymskiego kraj stał się częścią Bizancjum. Z kolei w latach 1517-1918 tymi terenami rządzili Turcy. Ta niezwykle bogata i fascynująca historia znajduje odzwierciedlenie w niezliczonych zabytkach.
Geografia
Jordania zajmuje powierzchnię około 88 794 km2. Pomimo niewielkich rozmiarów jest to kraj niezwykle zróżnicowany pod względem ukształtowania terenu i bogactwa krajobrazów. Można tu wyróżnić trzy główne regiony fizjograficzne (od wschodu do zachodu): pustynię, wyżyny na wschód od rzeki Jordan i dolinę Jordanu (stanowiącą północno-zachodnie przedłużenie Wielkich Rowów Afrykańskich). Południowa część kraju to półpustynie Moab i Idumea, na wschodzie zaś rozciąga się pustynia Harra, na której dominują rozległe pokrywy czarnych law wulkanicznych. Regiony pustynne, wchodzące w skład Pustyni Syryjskiej, obejmują ponad 4/5 terytorium Jordanii.
Najwyższym wzniesieniem kraju jest znajdujący się w południowo-zachodniej części kraju Dżabal ar-Ramm o wysokości 1 738 m n.p.m. Stanowi on część masywu górskiego Dżabal asz-Szara, który ciągnie się z północy na południe. Na zachód od masywu ciągnie się z północy na południe rów tektoniczny Al-Ghaur, w którym znajduje się depresja doliny Jordanu. Na terenie rowu tektonicznego leży Morze Martwe, którego najniższy punkt wynosi nieco ponad 400 m p.p.m. Przedłużeniem Morza Martwego jest koryto wyschniętej rzeki Wadi al-Araba. Stolicą i największym miastem w kraju jest Amman – nazwany na cześć Ammonitów, którzy w czasach starożytnych tutaj ustanowili stolicę swego królestwa. Amman obecnie jest jednym z głównych ośrodków handlowych regionu, a także jednym z najważniejszych ośrodków kulturowych arabskiego świata.
Ludność i religia
Dominującą religią w Jordanii jest islam sunnicki, wyznawany przez około 92% społeczeństwa. Islam posiada status religii państwowej. Drugą co do wielkości grupą wyznaniową jest sześcioprocentowa mniejszość chrześcijańska, na którą składają się wyznawcy greckiego kościoła prawosławnego, grekokatolicy i wspólnota rzymskokatolicka. Większość niearabskich chrześcijan to Ormianie należący do ormiańskiego kościoła prawosławnego. Chrześcijaństwo na terytorium Jordanii obecne jest od czasów starożytnych, jeszcze w latach 50. ubiegłego wieku chrześcijanie stanowili 30 % społeczeństwa, ale grupa ta znacząco zmalała z powodu emigracji zarobkowej. Konstytucja Jordanii gwarantuje ochronę wszystkim wyznaniom, chyba że praktyki religijne łamią prawo lub moralność publiczną. Co ciekawe wyznanie każdego obywatela Jordanii jest wskazywane w jego dowodzie tożsamości. W Jordanii nie funkcjonuje świeckie sądownictwo rodzinne. Wszelkie sprawy związane z małżeństwem i rozwodem, opieką nad dziećmi czy dziedziczeniem rozstrzygane są przez sądy religijne, odrębne dla muzułmanów i chrześcijan.
Obyczaje i kultura
Jordania stanowi integralną część świata arabskiego, a co za tym idzie ma tradycję kulturową wspólną i charakterystyczną dla regionu. Kluczowe znaczenie dla Jordańczyków ma bez wątpienia rodzina. Zamieszkująca obszary wiejskie, wciąż malejąca społeczność Beduinów prowadzi nadal bardzo tradycyjny styl życia, zachowując obrządki i obyczaje kultywowane i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Życie na wsi toczy się wokół wielopokoleniowej rodziny mieszkającej w jednym gospodarstwie i rolnictwa. Niemalże jedynym przejawem nowoczesności jest używanie pojazdów silnikowych. Coraz większy odsetek ludności decyduje się na opuszczenie rodzinnych wiosek i osiedla się w ośrodkach miejskich, przyjmując miejską kulturę i zwyczaje. Mieszkańcy jordańskich miast korzystają z wszelkich osiągnięć nowoczesnej techniki i aktywnie uczestniczą w bogatym życiu kulturowym ośrodków miejskich.
Jednym z kluczowych aspektów kultury jordańskiej jest niezwykła gościnność gospodarzy wobec gości. Jest to odczuwalne nawet podczas zwykłego spaceru po ulicach Jordanii, gdzie na każdym kroku usłyszysz „ahlan wa sahlan”, co oznacza „witam Cię”. Niektóre jordańskie zwyczaje wywodzą się z kultury beduińskiej. Na przykład gospodarz i jego gość często dzielą się filiżanką czarnej, aromatycznej kawy. Najpierw z filiżanki pije gospodarz, by upewnić się, że kawa ma odpowiednią temperaturę, a dopiero następnie częstuje swego gościa. Jordańska, a właściwie arabska, gościnność przejawia się także w obfitym zastawieniu stołu wszelkimi smakołykami i dbaniu o dobre samopoczucie gości. Nieokazanie należytego szacunku gościom, jest traktowane przez Jordańczyków jak ujma na honorze, dlatego przywiązują do tego tak dużą wagę.