Położone w dolinie Val Susa, na wysokości 2 035 metrów Sestriere znajduje się około godziny drogi na zachód od Turynu i około 17 km od granicy z Francją. Wraz z kilkoma innymi włoskimi i francuskimi wioskami stanowi obszar narciarski Via Lattea, tzw. Droga Mleczna, który oferuje 146 tras narciarskich o łącznej długości 400 km, w tym 120 tras wyposażonych w najnowszy sprzęt do sztucznego naśnieżania. Na turystów przyjeżdżających do Via Lattea czeka aż 88 wyciągów, ułatwiających dostęp do wszystkich stoków. Sestriere była pierwszym w Alpach celowo stworzonym ośrodkiem narciarskim, za którego początkowy rozwój w latach 30. XX wieku odpowiadał Giovanni Agnelli. Przez blisko sto lat wioska zyskała sławę jako jedno z najlepszych miejsc do jazdy na nartach w Europie.
W tym artykule przeczytasz o:
Sestriere – sporty zimowe i nie tylko
Ośrodek oferuje łatwy dostęp do 400 km tras o różnym stopniu trudności, położonych na północno-zachodnich stokach Alp, co sprawia, że do późnych godzin popołudniowych narciarze i snowboardziści mają przyjemność szusowania w promieniach słonecznych. Niewiele innych miejsc w Europie może konkurować z tutejszymi stokami, zarówno pod względem ich długości, jak i zróżnicowania. Ponadto Sestriere słynie nie tylko z doskonałych warunków do uprawiania sportów zimowych, ale również z pysznej kuchni i wspaniałej atmosfery.
Odrobina historii
Do 1930 r. teren zajmowany przez Sestriere był łąką wykorzystywaną przez rolników z okolicznych wiosek, a w pobliżu znajdował się tylko jeden mały hotel, wybudowany w 1921 r. W 1930 r. senator Agnelli, założyciel firmy Fiat, zbudował tutaj pierwszy wyciąg narciarski i słynny już hotel z dwiema okrągłymi wieżami, które są symbolem wioski. W ten sposób powstał pierwszy nowoczesny ośrodek narciarski we Włoszech, który z upływem czasu stał się eleganckim miejscem, idealnym na zimowy urlop. Miasteczko ma zaledwie nieco ponad 2 km długości i około 550 m szerokości, co sprawia, że wszędzie można się łatwo i szybko dostać. Jednocześnie miejscowość jest na tyle duża, by pomieścić szeroki wybór sklepów, restauracji i kwater. Sam kurort nie jest zbyt wyszukany pod względem architektonicznym, ale proste formy budynków tylko podkreślają piękno naturalnego krajobrazu.
Co roku odbywają się tutaj zawody Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim, w 1997 r. miejscowość była gospodarzem Mistrzostw Świata organizowanych przez Międzynarodową Federację Narciarską. Sestriere odegrało ważną rolę podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2006 roku i Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich w 2006 roku. To tutaj odbywały się wszystkie konkurencje męskie w narciarstwie alpejskim i znajdowała się jedna z trzech wiosek olimpijskich.
Atrakcje pozanarciarskie
Ludzie, którzy przyjeżdżają do Sestriere i nie chcą jeździć na nartach czy snowboardzie także nie będą się nudzić i znajdą wiele możliwości miłego spędzenia czasu. Jedną z opcji, jeśli nie chcesz spędzić całego dnia w miasteczku, jest kupienie biletów na jeden z wyciągów, by ze szczytów podziwiać piękne, panoramiczne widoki, relaksować się na leżaku i oddychać wspaniałym, górskim powietrzem. Ze stacji Sestriere Borgata możesz kolejką kabinową dotrzeć na wysokość 2 424 m do Col Basset, który jest szczytem górskim pomiędzy Val Susa i Val Chisone. Z Cesany dwa wyciągi krzesełkowe prowadzą najpierw do Pariol, a następnie do Forte, położonego na słonecznym brzegu Sansicario. Z Cesany wyciągiem krzesełkowym można także dotrzeć do Rafuyel, Sagnalonga, a na końcu do Colle Bercia, położonych wśród przepięknych lasów Monti della Luna. Z Jouvenceaux dwa wyciągi wspinają się do Sarnas i wyżej do Sportinia, skąd można do Clotes lub Gran Comba, aby dostać się na zbocza Mountgenevre.
Okoliczne tereny wprost idealnie nadają się do zimowej wspinaczki, ale jest to wyzwanie tylko dla doświadczonych wspinaczy. Liczne wodospady i uskoki skalne sprawiają, że obszar ten jest nieodpowiedni dla niedoświadczonych wspinaczy i zawsze należy iść z przewodnikiem. Większość tras wspinaczkowych znajduje się w niewielkiej odległości od Sestriere i można do nich podjechać samochodem lub wynajętym busem.
U podnóża stoków znajduje się odkryte lodowisko, więc wiele wybiera jazdę na łyżwach zamiast nart. Czasami dobrze jest zrobić dzień odpoczynku od nart i wtedy lodowisko może być przyjemną odmianą. Przy lodowisku znajduje się bar, w którym można kupić gorące napoje i przekąski. Lodowisko i bar są czynne codziennie, także w nocy.
Wycieczki po okolicy Sestriere zostało zbudowane stosunkowo niedawno i dlatego jego styl nie do końca przypomina klasyczne wioski, których historia sięga XIX w. Najciekawszym i najbardziej charakterystycznym obiektem architektonicznym w mieście jest hotel z dwiema wieżami zbudowany i zaprojektowany przez pomysłodawcę wioski, Giovanniego Agnelli w latach 30. ubiegłego wieku. Ciekawie prezentuje się także kościół Sant’Edoardo jest również interesujący, z drogą krzyżową, której stacje wyrzeźbił wybitny artysta Francesco Messina.
Jeśli podczas pobytu, w przerwach od szusowania zechcesz zobaczyć urokliwą górską wioskę jak z pocztówki, z charakterystycznymi drewnianymi domkami w stylu alpejskim, wystarczy wybrać się do Borgata, Champlas du Col i Champlas Janvier. Były to pierwsze zamieszkałe osady na tym obszarze, zanim w Sestriere utworzono ośrodek narciarski. W okolicy warto także odwiedzić Forte di Fenestrelle, czyli stary fort zbudowany na wzgórzu na wysokości od 1 100 do 1 800 metrów. Jest to największa fortyfikacja alpejska w Europie, o powierzchni 1 300 000 m2. Wiodącego do niego długie i kręte schody, są oświetlone w nocy, dając spektakularny widok. W pobliżu znajduje się także Forte di Exilles, do którego można dojechać autobusem.
Jeśli chcesz spędzić cały dzień poza kurortem i odkryć trochę Włoch, możesz z łatwością zorganizować wycieczkę do Turynu, niezwykle uroczego miasta, z piękną zabytkową architekturą. Turyn od 1559 r. jest stolicą Piemontu, a od 1578 r. w tutejszej katedrze przechowywany jest Całun Turyński, jedna z najważniejszych relikwii chrześcijaństwa.
Data Publikacji: 18.01.2019
Artykuł autorstwa: Redakcja Rainbow
Eksperci z branży turystycznej – piloci wycieczek, animatorzy, rezydenci i przewodnicy i wielu innych specjalistów, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami i wiedzą zdobytą podczas niezliczonych podróży. W tekstach łączą praktyczne wskazówki z fascynującymi historiami i ciekawostkami z różnych zakątków świata. Ich opowieści to nie tylko przewodniki po popularnych kierunkach, ale przede wszystkim autentyczne relacje osób, które na co dzień pracują z turystami i poznają opisywane miejsca od podszewki.Podobne artykuły
Zamki nad Loarą – francuska historia zapisana w imponujących murachDolina Loary (fr. Le Val de Loire) to miejsce, w którym historia splata się z legendą, a architektura z bajką. Poranne mgły unoszące się nad spokojną rzeką odsłaniają wieże i mury obronne, jakby wyjęte wprost z baśniowych opowieści.
Przez wieki to właśnie tutaj, z dala od paryskiego zgiełku, francuscy władcy budowali swoje wymarzone rezydencje. Każdy zamek miał być piękniejszy od poprzedniego, każdy ogród bardziej zachwycający. Nic dziwnego, że te ambicje przyciągały największych artystów epoki – sam Leonardo da Vinci spędził tu ostatnie lata życia, projektując i tworząc dla francuskich królów.
Strategiczne położenie nad rzeką sprawiło, że region rozwijał się dynamicznie już od czasów cesarstwa rzymskiego. Szybko powstające miasta i warownie strzegły szlaków handlowych, a z czasem średniowieczne fortece ustępowały miejsca renesansowym pałacom. Każdy kolejny król czy możnowładca starał się prześcignąć poprzedników – stąd ta niezwykła różnorodność stylów, od surowych twierdz obronnych po pałace z ogrodami pełnymi fontann i labiryntów.
Które z około 300 zamków warto zobaczyć? Dlaczego jeden z nich nazywany jest Zamkiem Pań? Jak polski król trafił do Chambord i co wspólnego z Doliną Loary mają przygody Tintina? Zapraszamy w podróż po najpiękniejszych rezydencjach nad Loarą – tych, które przetrwały rewolucje, wojny i wieki, by opowiedzieć nam swoje fascynujące historie.
Minorka – atrakcje. Co warto zobaczyć na ostatniej dzikiej wyspie Balearów?Minorka to wyspa, gdzie czas zdaje się płynąć wolniej, a każdy wschód słońca przynosi obietnicę nowych odkryć. Złote plaże wtulone w skaliste zatoczki kuszą turkusową wodą tak przejrzystą, że widać każdy kamyk na dnie. Kamienne miasteczka pamiętające średniowiecze opowiadają historie zapisane w wąskich uliczkach i weneckich fortyfikacjach, podczas gdy aromat dzikich ziół – rozmarynu, tymianku i lawendy – unoszący się w powietrzu miesza się z zapachem soli morskiej.
To miejsce, gdzie śródziemnomorski krajobraz pozostał w dużej mierze niezmieniony – sosny pochylają się nad ukrytymi zatokami, a ścieżki wydeptane przez wieki prowadzą do plaż, których nazw nie znajdziesz w przewodnikach. Brak tłumów, autentyczność i bliskość natury sprawiają, że Minorka jest nazywana najbardziej magicznym skarbem Balearów – wyspą, która zachowała to, co dla wielu jest tak ważne podczas wakacyjnego wypoczynku: prawdziwy spokój.
Sri Lanka – atrakcje. Co zobaczyć? Zwiedzanie, natura, niezwykłe doświadczeniaSri Lanka bywa nazywana „łzą na policzku Indii” – ze względu na kształt i bliskość do subkontynentu. Ta niewielka wyspa kryje w sobie zdumiewające bogactwo: starożytne ruiny dawnych stolic, klasztory wykute w skałach, parki narodowe pełne słoni i lampartów, górskie plantacje herbaty oraz szerokie plaże nad Oceanem Indyjskim. Przez wieki była areną spotkań kultur i religii – buddyzmu, hinduizmu, islamu i chrześcijaństwa – a kolonialna przeszłość pozostawiła ślad w architekturze i gospodarce. Dziś Sri Lanka to kraj, w którym historia i duchowość współistnieją z nowoczesnością, a podróż po wyspie staje się doświadczeniem wielowymiarowym: od zwiedzania zabytków, przez kontakt z dziką przyrodą, aż po spotkania z gościnnymi mieszkańcami. Przed Tobą podróż przez najciekawsze zakątki wyspy – od miast pełnych historii po dziką naturę i niezwykłe doświadczenia.
Atrakcje Tadżykistanu. Co warto zobaczyć na Dachu Świata?Mówią, że na mapie świata nie ma już nieodkrytych miejsc. Jednak Azja Środkowa zdecydowanie temu przeczy. Bo który przeciętny turysta dotarł do Tadżykistanu? Ten górski kraj na uboczu utartych szlaków nadal jest mało znany i rzadko odwiedzany. I w tym właśnie tkwi jego największa siła!
Tadżykistan to prawdziwa mozaika wielkich cywilizacji: ruiny świątyń ognia, świadectwa zagubionej sogdyjskiej kultury i perskiej elegancji sąsiadują tu z echami surowej radzieckiej przeszłości. Teraźniejszość znaczą wszechobecne wizerunki otaczanego niemal boską czcią prezydenta.
Wszystko to w oszałamiającym krajobrazie jednych z najwyższych pasm górskich świata. Kryją one w sobie wysokie przełęcze, strome wąwozy i legendarną Pamir Highway – trasę wijącą się przez krainę pełną krystalicznie czystych jezior.
Największa atrakcją Tadżykistanu jest jego codzienność: bazary uginają się od świeżych owoców, stoły od przepysznego jedzenia, a co najważniejsze: turysta wciąż nie jest tu traktowany jako klient, a jako gość.