Patagonia to jedno z najbardziej fascynujących miejsc na naszej planecie, dzięki swym zapierającym dech w piersiach widokom i niezliczonej liczbie prawdziwych cudów natury, stała się przystanią podróżniczą i trekkingową dla miłośników przygód z całego świata.
W tym artykule przeczytasz o:
Bogactwo natury Patagonii
Obszar obejmujący południe Argentyny i Chile, z szeroką gamą wspaniałych krajobrazów, w tym gór, jezior, lodowców, zamieszkały przez różnorodne dzikie zwierzęta, sprawi że wrócisz z niezapomnianymi wrażeniami i apetytem na więcej.
Nazwa Patagonia oznacza w wolnym tłumaczeniu „Kraina dużych stóp”. Legendy mówią, że sławny odkrywca Ferdynand Magellan i jego załoga po przybyciu w te regiony spotkali plemię olbrzymów o nieproporcjonalnie dużych stopach, które nazwali Patagonami, czyli wielkimi stopami. Legendy mają oczywiście to do siebie, że są luźną interpretacją rzeczywistości, ale niewątpliwie dodają uroku naszemu życiu i wprowadzają do niego aurę tajemniczości.
W Ameryce Południowej niewiele jest miejsc, które rozpalają wyobraźnię podróżników, tak jak Patagonia. I nic w tym dziwnego, ponieważ to niemal bajkowy obszar: szargany ostrymi wiatrami rozległy step, który biegnie przez Chile i Argentynę, rozpadając się na masę niezamieszkanych wysp, usianych głębokimi fiordami i majestatycznymi lodowcami. Na przestrzenie wieków był celem podróży wielu poszukiwaczy przygód i awanturników, choćby osławionego korsarza Sir Francisa Drake’a, wspomnianego już Ferdynanda Magellana czy wybitnego naukowca Charles’a Darwina.
Charakterystyka roślinności w Patagonii
Na południu Chile i Argentyny, począwszy od wyimaginowanej linii biegnącej przez prowincję Valdivia w Chile, aż do Ziemi Ognistej (Tierra del Fuego), rozciągają się rozległe lasy deszczowe. Jednakże na tym olbrzymim obszarze, w zależności od szerokości geograficznej, wysokości nad poziomem morza, średnich temperatur i opadów deszczu, spotkać można wiele odmian roślinności. Gęsto zalesione obszary na południu Chile są właściwie nietknięte przez rolnictwo, dając schronienie licznym gatunkom roślin i zwierząt. W regionach górskich południowego Chile i Argentyny wyróżniają się zimozielone modrzewie i pilgerodendrony. Najbardziej na południe wysunięte tereny obu państw porasta narażony na działanie silnych wiatrów i ulewnych opadów subpolarny las deszczowy, w którym przeważają różne gatunki buków. Znajdziecie tu również tundrę, która charakteryzuje się zubożałymi glebami i obecnością płytkich stawów i jezior. W Patagonii występują też lasy przejściowe, porastające obszary między tundrą a bukowymi lasami Andów, są one mieszanką drzew iglastych i liściastych oraz zimnotrwałych zarośli. Patagoński step to nieustannie nękany przez wiatr rozległy płaskowyż z niskimi temperaturami i przyrodą podobną do tej w górach. W Argentynie stepy można znaleźć na zachód od Mendozy, Neuquén i Rio Negro, w Chile stepy znajdują się w Aysen i Magallanes.
Fascynująca fauna Patagonii
Rozległe obszary Patagonii są domem dla wielu gatunków ptaków i zwierząt. Tereny te zamieszkują różne gatunki przepiórek, kaczek, łabędzi, flamingów, dzięciołów, sępów, orłów i jastrzębi. Warto wypatrywać bytującego w Andach kondora wielkiego, największego na świecie ptaka latającego, który na dodatek należy do grupy ptaków wzbijających się najwyżej. Można tu także spotkać zimorodki, ibisy, magelanki zmienne, perkozy i kolibry.
Rodzinę wielbłądów reprezentują tu alpaki, lamy, wikunie andyjskie i guanako andyjskie. W Andach żyje także pudu, będący jednym z najmniejszych jeleni na świecie i huemal chilijski – niezwykle rzadki gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych, którego wizerunek jest – wraz z wizerunkiem kondora – uwieczniony w herbie Chile. Można się tu natknąć na różne gatunki lisów, pancerników, łasic, skunksów i wydr. Dla miłośników przyrody szczególnie interesujące są endemiczne gatunki wydry rzecznej i gigantyczne pancerniki o wdzięcznej nazwie zębolita olbrzymia. Jeśli wybierzesz się na wybrzeże i w pobliże malowniczych fiordów z pewnością wypatrzysz między innymi pingwiny, albatrosy, petrele, pelikany, kormorany, słonie i lwy morskie, kaszaloty i orki.
Polecane wycieczki
Miejsca, które warto zobaczyć w Patagonii
• Park Narodowy Los Glaciares – obszar chroniony w południowo-zachodniej części argentyńskiej prowincji Santa Cruz, tuż przy granicy z Chile. Został założony w 1945 r. i zajmuje powierzchnię 4459 km2. W 1981 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W jego obrębie znajdują się liczne lodowce różnych wielkości, w tym trzy duże: Perito Moreno, Upsala i Viedma oraz dwa duże jeziora polodowcowe: Argentino i Viedma. Najwyższymi szczytami górskimi parku są Fitz Roy i Cerro Torre. Aż 25% parku zajmuje największy (z wyjątkiem stref polarnych) lądolód na Ziemi. Cały park stanowi niezwykłą atrakcję turystyczną, która przyciąga tysiące ludzi z całego świata. Punktem startowym wielu wycieczek są dwie miejscowości: El Calafate położone nad brzegiem jeziora Argentino, ale poza terenem parku i El Chalten położone u podnóża góry Fitz Roy, w północnej części parku. Zwiedzający, poza podziwianiem naturalnych krajobrazów, mogą skorzystać z szerokiej oferty, obejmującej takie atrakcje, jak jazda konna, piesze wędrówki, wędkarstwo, rafting, wycieczki rowerowe i obserwacja ptaków;
• Perito Moreno – najsłynniejszy i najbardziej dostępny lodowiec Patagonii znajduje się na południowym krańcu parku Narodowego Los Glaciares. Nazwany na cześć argentyńskiego odkrywcy Francisco Moreno lodowiec ma 258 km2 powierzchni i ponad 30 km długości. Jest jednym z nielicznych stale rozwijających się lodowców na świecie. Należy do grupy 48 lodowców zasilanych przez Południowy Lądolód Patagoński. Umieszczony w strategicznym miejscu taras widokowy umożliwia obserwowanie pękających połaci lodu i wypiętrzenia lodowych gór. Odwiedzający mogą również wybrać się na trekking po lodowcu.
• Park Narodowy Torres del Paine – obejmuje góry, lodowce, jeziora i rzeki w chilijskiej części Patagonii. Centralnym punktem parku jest pasmo górskie Cordillera del Paine. Park znajduje się w strefie przejściowej między lasami subpolarnymi i patagońskim stepem, w odległości 112 km na północ od Puerto Natales i ok. 400 km od Punta Arenas, granicząc z argentyńskim parkiem Los Glaciares. Park jest jednym z 11 obszarów chronionych w regionie Magallanes. Zajmuje powierzchnię 2400 km2 i w 1987 r. został ogłoszony przez UNESCO rezerwatem biosfery. W parku obserwować można różnorodne krajobrazy, od turkusowych i lazurowych jezior, po bujne zielone lasy, rwące rzeki i skrzący w słońcu lodowiec. Po rozległym stepie wędrują guanako andyjskie, a nad wysokimi szczytami gór szybują kondory.
• Park Narodowy Terra del Fuego – założony w 1960 r. na obszarze argentyńskiej prowincji Ziemia Ognista, zajmuje powierzchnię 630 km2 i sąsiaduje z Chile. Park powstał z myślą zapewnienia ochrony wiecznie zielonym formacjom typu coihue, czyli drzewom z rodziny bukowatych oraz południowym lasom wilgotnym typu lenga. Jest to punkt obowiązkowy na liście każdego turysty wybierającego się do Patagonii. Szczególnie zadowoleni z wizyty tutaj będą miłośnicy ornitologii, ponieważ różnorodność gatunków może przyprawiać o zawrót głowy. Występuje tu wiele gatunków endemicznych, w tym karakara falklandzka, bekas kordylierski i myszołów patagoński.
Patagonia jest zdecydowanie silnym pretendentem do tytułu najpiękniejszego miejsca na świecie, a to za sprawą oszałamiających widoków, wielkich obszarów nietkniętych ludzką ręką, wysokich ośnieżonych szczytów górskich i wielokolorowych jezior. Wyjątkowa przyroda, zróżnicowana geografia i klimat zapewniają turystom szeroki wachlarz atrakcji, od pieszej wędrówki przez lodowiec, po rafting i relaks na wybrzeżu.
Data Publikacji: 31.08.2018
Artykuł autorstwa: Redakcja Rainbow
Eksperci z branży turystycznej – piloci wycieczek, animatorzy, rezydenci i przewodnicy i wielu innych specjalistów, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami i wiedzą zdobytą podczas niezliczonych podróży. W tekstach łączą praktyczne wskazówki z fascynującymi historiami i ciekawostkami z różnych zakątków świata. Ich opowieści to nie tylko przewodniki po popularnych kierunkach, ale przede wszystkim autentyczne relacje osób, które na co dzień pracują z turystami i poznają opisywane miejsca od podszewki.Podobne artykuły
Zamki nad Loarą – francuska historia zapisana w imponujących murachDolina Loary (fr. Le Val de Loire) to miejsce, w którym historia splata się z legendą, a architektura z bajką. Poranne mgły unoszące się nad spokojną rzeką odsłaniają wieże i mury obronne, jakby wyjęte wprost z baśniowych opowieści.
Przez wieki to właśnie tutaj, z dala od paryskiego zgiełku, francuscy władcy budowali swoje wymarzone rezydencje. Każdy zamek miał być piękniejszy od poprzedniego, każdy ogród bardziej zachwycający. Nic dziwnego, że te ambicje przyciągały największych artystów epoki – sam Leonardo da Vinci spędził tu ostatnie lata życia, projektując i tworząc dla francuskich królów.
Strategiczne położenie nad rzeką sprawiło, że region rozwijał się dynamicznie już od czasów cesarstwa rzymskiego. Szybko powstające miasta i warownie strzegły szlaków handlowych, a z czasem średniowieczne fortece ustępowały miejsca renesansowym pałacom. Każdy kolejny król czy możnowładca starał się prześcignąć poprzedników – stąd ta niezwykła różnorodność stylów, od surowych twierdz obronnych po pałace z ogrodami pełnymi fontann i labiryntów.
Które z około 300 zamków warto zobaczyć? Dlaczego jeden z nich nazywany jest Zamkiem Pań? Jak polski król trafił do Chambord i co wspólnego z Doliną Loary mają przygody Tintina? Zapraszamy w podróż po najpiękniejszych rezydencjach nad Loarą – tych, które przetrwały rewolucje, wojny i wieki, by opowiedzieć nam swoje fascynujące historie.
Minorka – atrakcje. Co warto zobaczyć na ostatniej dzikiej wyspie Balearów?Minorka to wyspa, gdzie czas zdaje się płynąć wolniej, a każdy wschód słońca przynosi obietnicę nowych odkryć. Złote plaże wtulone w skaliste zatoczki kuszą turkusową wodą tak przejrzystą, że widać każdy kamyk na dnie. Kamienne miasteczka pamiętające średniowiecze opowiadają historie zapisane w wąskich uliczkach i weneckich fortyfikacjach, podczas gdy aromat dzikich ziół – rozmarynu, tymianku i lawendy – unoszący się w powietrzu miesza się z zapachem soli morskiej.
To miejsce, gdzie śródziemnomorski krajobraz pozostał w dużej mierze niezmieniony – sosny pochylają się nad ukrytymi zatokami, a ścieżki wydeptane przez wieki prowadzą do plaż, których nazw nie znajdziesz w przewodnikach. Brak tłumów, autentyczność i bliskość natury sprawiają, że Minorka jest nazywana najbardziej magicznym skarbem Balearów – wyspą, która zachowała to, co dla wielu jest tak ważne podczas wakacyjnego wypoczynku: prawdziwy spokój.
Sri Lanka – atrakcje. Co zobaczyć? Zwiedzanie, natura, niezwykłe doświadczeniaSri Lanka bywa nazywana „łzą na policzku Indii” – ze względu na kształt i bliskość do subkontynentu. Ta niewielka wyspa kryje w sobie zdumiewające bogactwo: starożytne ruiny dawnych stolic, klasztory wykute w skałach, parki narodowe pełne słoni i lampartów, górskie plantacje herbaty oraz szerokie plaże nad Oceanem Indyjskim. Przez wieki była areną spotkań kultur i religii – buddyzmu, hinduizmu, islamu i chrześcijaństwa – a kolonialna przeszłość pozostawiła ślad w architekturze i gospodarce. Dziś Sri Lanka to kraj, w którym historia i duchowość współistnieją z nowoczesnością, a podróż po wyspie staje się doświadczeniem wielowymiarowym: od zwiedzania zabytków, przez kontakt z dziką przyrodą, aż po spotkania z gościnnymi mieszkańcami. Przed Tobą podróż przez najciekawsze zakątki wyspy – od miast pełnych historii po dziką naturę i niezwykłe doświadczenia.
Atrakcje Tadżykistanu. Co warto zobaczyć na Dachu Świata?Mówią, że na mapie świata nie ma już nieodkrytych miejsc. Jednak Azja Środkowa zdecydowanie temu przeczy. Bo który przeciętny turysta dotarł do Tadżykistanu? Ten górski kraj na uboczu utartych szlaków nadal jest mało znany i rzadko odwiedzany. I w tym właśnie tkwi jego największa siła!
Tadżykistan to prawdziwa mozaika wielkich cywilizacji: ruiny świątyń ognia, świadectwa zagubionej sogdyjskiej kultury i perskiej elegancji sąsiadują tu z echami surowej radzieckiej przeszłości. Teraźniejszość znaczą wszechobecne wizerunki otaczanego niemal boską czcią prezydenta.
Wszystko to w oszałamiającym krajobrazie jednych z najwyższych pasm górskich świata. Kryją one w sobie wysokie przełęcze, strome wąwozy i legendarną Pamir Highway – trasę wijącą się przez krainę pełną krystalicznie czystych jezior.
Największa atrakcją Tadżykistanu jest jego codzienność: bazary uginają się od świeżych owoców, stoły od przepysznego jedzenia, a co najważniejsze: turysta wciąż nie jest tu traktowany jako klient, a jako gość.