Patagonia to jedno z najbardziej fascynujących miejsc na naszej planecie, dzięki swym zapierającym dech w piersiach widokom i niezliczonej liczbie prawdziwych cudów natury, stała się przystanią podróżniczą i trekkingową dla miłośników przygód z całego świata.
W tym artykule przeczytasz o:
Bogactwo natury Patagonii
Obszar obejmujący południe Argentyny i Chile, z szeroką gamą wspaniałych krajobrazów, w tym gór, jezior, lodowców, zamieszkały przez różnorodne dzikie zwierzęta, sprawi że wrócisz z niezapomnianymi wrażeniami i apetytem na więcej.
Nazwa Patagonia oznacza w wolnym tłumaczeniu „Kraina dużych stóp”. Legendy mówią, że sławny odkrywca Ferdynand Magellan i jego załoga po przybyciu w te regiony spotkali plemię olbrzymów o nieproporcjonalnie dużych stopach, które nazwali Patagonami, czyli wielkimi stopami. Legendy mają oczywiście to do siebie, że są luźną interpretacją rzeczywistości, ale niewątpliwie dodają uroku naszemu życiu i wprowadzają do niego aurę tajemniczości.
W Ameryce Południowej niewiele jest miejsc, które rozpalają wyobraźnię podróżników, tak jak Patagonia. I nic w tym dziwnego, ponieważ to niemal bajkowy obszar: szargany ostrymi wiatrami rozległy step, który biegnie przez Chile i Argentynę, rozpadając się na masę niezamieszkanych wysp, usianych głębokimi fiordami i majestatycznymi lodowcami. Na przestrzenie wieków był celem podróży wielu poszukiwaczy przygód i awanturników, choćby osławionego korsarza Sir Francisa Drake’a, wspomnianego już Ferdynanda Magellana czy wybitnego naukowca Charles’a Darwina.
Charakterystyka roślinności w Patagonii
Na południu Chile i Argentyny, począwszy od wyimaginowanej linii biegnącej przez prowincję Valdivia w Chile, aż do Ziemi Ognistej (Tierra del Fuego), rozciągają się rozległe lasy deszczowe. Jednakże na tym olbrzymim obszarze, w zależności od szerokości geograficznej, wysokości nad poziomem morza, średnich temperatur i opadów deszczu, spotkać można wiele odmian roślinności. Gęsto zalesione obszary na południu Chile są właściwie nietknięte przez rolnictwo, dając schronienie licznym gatunkom roślin i zwierząt. W regionach górskich południowego Chile i Argentyny wyróżniają się zimozielone modrzewie i pilgerodendrony. Najbardziej na południe wysunięte tereny obu państw porasta narażony na działanie silnych wiatrów i ulewnych opadów subpolarny las deszczowy, w którym przeważają różne gatunki buków. Znajdziecie tu również tundrę, która charakteryzuje się zubożałymi glebami i obecnością płytkich stawów i jezior. W Patagonii występują też lasy przejściowe, porastające obszary między tundrą a bukowymi lasami Andów, są one mieszanką drzew iglastych i liściastych oraz zimnotrwałych zarośli. Patagoński step to nieustannie nękany przez wiatr rozległy płaskowyż z niskimi temperaturami i przyrodą podobną do tej w górach. W Argentynie stepy można znaleźć na zachód od Mendozy, Neuquén i Rio Negro, w Chile stepy znajdują się w Aysen i Magallanes.
Fascynująca fauna Patagonii
Rozległe obszary Patagonii są domem dla wielu gatunków ptaków i zwierząt. Tereny te zamieszkują różne gatunki przepiórek, kaczek, łabędzi, flamingów, dzięciołów, sępów, orłów i jastrzębi. Warto wypatrywać bytującego w Andach kondora wielkiego, największego na świecie ptaka latającego, który na dodatek należy do grupy ptaków wzbijających się najwyżej. Można tu także spotkać zimorodki, ibisy, magelanki zmienne, perkozy i kolibry.
Rodzinę wielbłądów reprezentują tu alpaki, lamy, wikunie andyjskie i guanako andyjskie. W Andach żyje także pudu, będący jednym z najmniejszych jeleni na świecie i huemal chilijski – niezwykle rzadki gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych, którego wizerunek jest – wraz z wizerunkiem kondora – uwieczniony w herbie Chile. Można się tu natknąć na różne gatunki lisów, pancerników, łasic, skunksów i wydr. Dla miłośników przyrody szczególnie interesujące są endemiczne gatunki wydry rzecznej i gigantyczne pancerniki o wdzięcznej nazwie zębolita olbrzymia. Jeśli wybierzesz się na wybrzeże i w pobliże malowniczych fiordów z pewnością wypatrzysz między innymi pingwiny, albatrosy, petrele, pelikany, kormorany, słonie i lwy morskie, kaszaloty i orki.
Polecane wycieczki
Miejsca, które warto zobaczyć w Patagonii
• Park Narodowy Los Glaciares – obszar chroniony w południowo-zachodniej części argentyńskiej prowincji Santa Cruz, tuż przy granicy z Chile. Został założony w 1945 r. i zajmuje powierzchnię 4459 km2. W 1981 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W jego obrębie znajdują się liczne lodowce różnych wielkości, w tym trzy duże: Perito Moreno, Upsala i Viedma oraz dwa duże jeziora polodowcowe: Argentino i Viedma. Najwyższymi szczytami górskimi parku są Fitz Roy i Cerro Torre. Aż 25% parku zajmuje największy (z wyjątkiem stref polarnych) lądolód na Ziemi. Cały park stanowi niezwykłą atrakcję turystyczną, która przyciąga tysiące ludzi z całego świata. Punktem startowym wielu wycieczek są dwie miejscowości: El Calafate położone nad brzegiem jeziora Argentino, ale poza terenem parku i El Chalten położone u podnóża góry Fitz Roy, w północnej części parku. Zwiedzający, poza podziwianiem naturalnych krajobrazów, mogą skorzystać z szerokiej oferty, obejmującej takie atrakcje, jak jazda konna, piesze wędrówki, wędkarstwo, rafting, wycieczki rowerowe i obserwacja ptaków;
• Perito Moreno – najsłynniejszy i najbardziej dostępny lodowiec Patagonii znajduje się na południowym krańcu parku Narodowego Los Glaciares. Nazwany na cześć argentyńskiego odkrywcy Francisco Moreno lodowiec ma 258 km2 powierzchni i ponad 30 km długości. Jest jednym z nielicznych stale rozwijających się lodowców na świecie. Należy do grupy 48 lodowców zasilanych przez Południowy Lądolód Patagoński. Umieszczony w strategicznym miejscu taras widokowy umożliwia obserwowanie pękających połaci lodu i wypiętrzenia lodowych gór. Odwiedzający mogą również wybrać się na trekking po lodowcu.
• Park Narodowy Torres del Paine – obejmuje góry, lodowce, jeziora i rzeki w chilijskiej części Patagonii. Centralnym punktem parku jest pasmo górskie Cordillera del Paine. Park znajduje się w strefie przejściowej między lasami subpolarnymi i patagońskim stepem, w odległości 112 km na północ od Puerto Natales i ok. 400 km od Punta Arenas, granicząc z argentyńskim parkiem Los Glaciares. Park jest jednym z 11 obszarów chronionych w regionie Magallanes. Zajmuje powierzchnię 2400 km2 i w 1987 r. został ogłoszony przez UNESCO rezerwatem biosfery. W parku obserwować można różnorodne krajobrazy, od turkusowych i lazurowych jezior, po bujne zielone lasy, rwące rzeki i skrzący w słońcu lodowiec. Po rozległym stepie wędrują guanako andyjskie, a nad wysokimi szczytami gór szybują kondory.
• Park Narodowy Terra del Fuego – założony w 1960 r. na obszarze argentyńskiej prowincji Ziemia Ognista, zajmuje powierzchnię 630 km2 i sąsiaduje z Chile. Park powstał z myślą zapewnienia ochrony wiecznie zielonym formacjom typu coihue, czyli drzewom z rodziny bukowatych oraz południowym lasom wilgotnym typu lenga. Jest to punkt obowiązkowy na liście każdego turysty wybierającego się do Patagonii. Szczególnie zadowoleni z wizyty tutaj będą miłośnicy ornitologii, ponieważ różnorodność gatunków może przyprawiać o zawrót głowy. Występuje tu wiele gatunków endemicznych, w tym karakara falklandzka, bekas kordylierski i myszołów patagoński.
Patagonia jest zdecydowanie silnym pretendentem do tytułu najpiękniejszego miejsca na świecie, a to za sprawą oszałamiających widoków, wielkich obszarów nietkniętych ludzką ręką, wysokich ośnieżonych szczytów górskich i wielokolorowych jezior. Wyjątkowa przyroda, zróżnicowana geografia i klimat zapewniają turystom szeroki wachlarz atrakcji, od pieszej wędrówki przez lodowiec, po rafting i relaks na wybrzeżu.
Data Publikacji: 31.08.2018
Artykuł autorstwa: Redakcja Rainbow
Eksperci z branży turystycznej – piloci wycieczek, animatorzy, rezydenci i przewodnicy i wielu innych specjalistów, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami i wiedzą zdobytą podczas niezliczonych podróży. W tekstach łączą praktyczne wskazówki z fascynującymi historiami i ciekawostkami z różnych zakątków świata. Ich opowieści to nie tylko przewodniki po popularnych kierunkach, ale przede wszystkim autentyczne relacje osób, które na co dzień pracują z turystami i poznają opisywane miejsca od podszewki.Podobne artykuły
Bali – atrakcje. Co warto zobaczyć na Bali?Bali za sprawą influencerów w ostatnich latach wyrasta na niekwestionowanego lidera turystyki. Przede wszystkim słynie ze spektakularnych plaż, ale ma dużo więcej do zaoferowania. W przerwach od wypoczynku nad krystalicznie czystą wodą o oszałamiającym turkusowym kolorze warto zobaczyć tutejsze zabytki.
Miejscowa kultura powstała pod wpływem hinduizmu, choć Balijczycy nie są spokrewnieni z indyjskimi grupami etnicznymi. Właśnie za sprawą tutejszej odmiany hinduizmu Bali jest jedną z najbardziej nastrojowych i popularnych wśród turystów wysp indonezyjskiego archipelagu. Wizyta tutaj pobudza wszystkie zmysły, a odurzający zapach kadzideł i olejku z goździków unosi się w gęstym, tropikalnym powietrzu. Na przydrożnych straganach smażą się orzeszki ziemne, przy zatłoczonych chodnikach stoją ustrojone świeżymi kwiatami dary dla bóstw, a tradycyjna muzyka gamelan przebija się przez szum motorowerów.
Sprawdź, co warto zobaczyć na Bali, by poczuć ducha tego niezwykłego miejsca.
Turkmenistan – atrakcje. Co warto zobaczyć?Pomiędzy Morzem Kaspijskim a majestatyczną Amu Darią leży jedno z jeszcze do niedawna najbardziej zamkniętych państw na świecie – Turkmenistan.
Przeciętnemu turyście ten położony w Azji Środkowej kraj kojarzy się zapewne jedynie z płonącymi od dziesiątek lat Wrotami Piekieł – gigantycznym, wypełnionym gazem kraterem, autorytarnym przywódcą nazywanym Turkmenbaszą oraz… nieskończoną listą dokumentów potrzebnych do uzyskania wizy.
Taki wizerunek jest jednak przeszłością. Współczesny Turkmenistan szeroko otwiera drzwi na odwiedzających, a wiza turystyczna jest już w zasięgu każdego – można ją wyrobić bezpośrednio na lotnisku!
Na przybyszów czeka tu barwna mozaika atrakcji: unikalna pustynna przyroda, pełne zabytków starożytne miasta znajdujące się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, a także i nowoczesna, wykonana z białego marmuru stolica – Aszchabad. Bogata kultura łącząca wpływy nomadów i Persów splata się tu z niesamowitymi współczesnymi pomysłami ekstrawaganckiego Turkmenbaszy, dając w rezultacie państwo, którego nie da się porównać z żadnym innym. Ten tajemniczy kraj po prostu trzeba zobaczyć na własne oczy!
Jarmark bożonarodzeniowy w Wiedniu pełen jest świątecznej magiiWiedeński jarmark świąteczny co roku zachwyca żywozielonymi choinkami, intensywnym zapachem korzennych przypraw oraz magiczną atmosferą, która nadaje miastu świąteczny nastrój. Jarmarki bożonarodzeniowe organizowane są w różnych krajach, nie tylko w tych niemieckojęzycznych, jednak to właśnie te wiedeńskie cieszą się największą popularnością.
A popularność ta nie jest przypadkowa. Stolica Austrii od wieków tworzy wyjątkową przestrzeń, gdzie dźwięki kolęd mieszają się z radosnym gwarem odwiedzających, a drewniane domki kuszą rękodziełem. Wiedeńskie jarmarki świąteczne to jednak coś więcej niż zwykłe stoiska z ozdobami i przekąskami – to doświadczenie angażujące wszystkie zmysły, od zapachu świeżo upieczonych pierników, przez smak aromatycznego ponczu, aż po widok barokowych pałaców oświetlonych świątecznym blaskiem.
Każdy z wiedeńskich jarmarków ma unikalną duszę i niepowtarzalny charakter. W tym artykule odkryjesz ich bogatą historię sięgającą XIII wieku, poznasz najpiękniejsze lokalizacje – od kultowego Placu Ratuszowego po kameralny Spittelberg – i dowiesz się, jakie atrakcje czekają na odwiedzających. Lodowiska, koncerty, warsztaty rzemieślnicze, a nawet tory do curlingu – to tylko przedsmak tego, co oferuje Wiedeń w okresie przedświątecznym!
Marrakesz – atrakcje. Co zobaczyć w Czerwonym Mieście?Hałas targowisk, mistyczne dźwięki muzyki, oszałamiające aromaty przypraw, skór, kwiatów pomarańczy, naturalnych olejków i perfum, a ponadto złociste słońce... Marrakesz to nie tylko historyczne serce Maroka, a sensoryczna podróż przez kraj tak odległy, a jednocześnie tak bliski Europejczykom.
Założone około 1070 roku przez Almorawidów – dynastię berberyjskich nomadów – należy do grona czterech cesarskich miast Maroka, wraz z Fezem, Meknesem i Rabatem, dzisiejszą stolicą kraju. Nazwa w języku berberyjskim oznacza „Ziemię Boga” lub „Ziemię Świętą”. Dawna stolica królestwa była na tyle wpływowa, że to właśnie od niej całe państwo wzięło swoją nazwę – w językach zachodnioeuropejskich słowo „Marrakesz” przekształciło się w „Maroko”. Co zatem trzeba zobaczyć w słynnym Czerwonym Mieście?