Historia oraz kultura Meksyku

Poznaj kulturę oraz historię Meksyku

Historia Meksyku jest niezwykle długa, fascynująca i skomplikowana. Nie sposób streścić choćby części ważnych wydarzeń, które ukształtowały ten kraj w jego dzisiejszej postaci. Możemy jedynie wskazać kilka z najbardziej istotnych miejsc, które niegdyś odegrały ważną rolę w historii Meksyku, a dziś są uwielbianymi przez turystów atrakcjami.

Chichén Itzá

starożytne miasto Majów położone na półwyspie Jukatan. Największy rozwój datowany jest na X-XI wiek. Można tu podziwiać wiele przykładów typowej dla Majów i Tolteków architektury, oryginalne kamienne pałace, świątynie, a nawet największe na terenie Mezoameryki boisko do gry w pelotę (ullamalitzli). Do największych atrakcji zalicza się Świątynię Tysiąca Wojowników, z charakterystycznymi filarami w kształcie Pierzastych Węży i El Castilo, czyli świątynię Kukulkana (stworzyciela świata i krzewiciela cywilizacji), wzniesioną na piramidzie schodkowej złożonej
z dziewięciu tarasów. Stanowisko archeologiczne w Chichén Itzá zostało w 1988 r. wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a 7 lipca 2007 roku obiekt został ogłoszony jednym z siedmiu nowych cudów świata.

Teotihuacán

Teotihuacán starożytne miasto prawdopodobnie zbudowane przez Tolteków, znajduje się w stanie Meksyk, na centralnym płaskowyżu na wschód od stolicy. To święte miasto było celem pielgrzymek wielu plemion żyjących w Mezoameryce. Według mitów indiańskich tu powstał świat, nastąpiło oddzielenie światła od ciemności, powstało słońce i księżyc. Obecnie znajduje się tutaj ważne stanowisko archeologiczne. Starożytne centrum kultowe zostało zbudowane wzdłuż szerokiej Alei Zmarłych, a wszystkie budowle na terenie miasta powstały bez użycia metalowych narzędzi. Najstarszymi budowlami kompleksu są dwie piramidy: Piramida Słońca i Piramida Księżyca. Charakterystyczne konstrukcje schodkowych piramid zbudowane są z kilku tarasów, ustawianych kolejno na skarpach. Na najwyższym tarasie zbudowano świątynię, której zachowały się jedynie ruiny.

Ruiny Paquimé

w miejscowości Casas Grandes położonej w stanie Chihuahua, nad rzeką San Miguel zachowały się pozostałości prekolumbijskiego miasta Paquimé, które w 1998 r. zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Miasto, zamieszkałe przez rolniczy lud Indian Paquimé od około 700 r. p.n.e. do 1519 r., w czasach swej największej świetności było ważnym centrum kulturowym i ośrodkiem handlowym regionu. W szczytowym okresie rozwoju, w XIII wieku, populacja miasta sięgała 10 000, a większość mieszkańców mieszkała w dużych, kilkukondygnacyjnych budynkach podobnych do nowoczesnych mieszkań.

Popocatépetl i Iztaccíhuatl

para słynnych wulkanów położonych w paśmie Kordyliery Wulkanicznej, kilkadziesiąt kilometrów na południowy wschód od miasta Meksyk, które są połączone przełęczą Paso de Cortés. Uśpiony Iztaccíhuatl jest popularnym miejscem do wspinaczki górskiej, natomiast Popocatépetl, którego nazwa wywodzi się z języka Azteku i oznacza „dymiącą górę” jest wulkanem nadal czynnym, którego aktywność jest uważnie monitorowana przez naukowców.



Według azteckiej mitologii Popocatépetl był wojownikiem zakochanym z wzajemnością w księżniczce Iztaccíhuatl, która na wieść o tym, że jej ukochany zginął w walce, popełniła samobójstwo. Gdy ten wrócił z wojny postanowił podzielić jej los, zabrał ciało ukochanej w góry, by spocząć obok niej. Wzruszeni ich losem Bogowie zamienili oboje w góry, uśpioną i spokojną Iztaccíhuatl oraz walecznego, wyrzucającego z siebie chmury ognia i popiołu Popocatépetla.

Pałac Narodowy w mieście Meksyk

okazały XVI-wieczny pałac, siedziba władz Meksyku, znajduje się w samym centrum stolicy, przy Placu Konstytucji (El Zócalo) zajmując całą wschodnią pierzeję. W dokładnie tym miejscu już od czasów imperium Azteków znajdował się pałac władców Meksyku, a wiele z materiałów budowlanych wykorzystanych do budowy Pałacu Narodowego pochodzi z oryginalnego budynku należącego niegdyś do Montezumy II. Główną atrakcją turystyczną pałacu są wspaniałe murale autorstwa Diego Rivery, ilustrujące barwną historię Meksyku od czasów prekolumbijskich.

jest największą i najstarszą katedrą w całej Ameryce Łacińskiej i znajduje się po północnej stronie Placu Konstytucji w mieście Meksyk. Budowa budynku, który łączy elementy renesansu, baroku i neoklasycyzmu rozpoczęła się na początku XVI w. i trwała około trzystu lat. W katedrze znajduje się 14 kaplic, pięć ołtarzy, liczne posągi i obrazy. Głównym elementem jest Ołtarz Królewski z 1737 r. Katedra została wzniesiona na grząskim gruncie, dlatego ciągłym problemem jest jej stopniowe osiadanie. W 2000 roku dzięki staraniom władz miasta Meksyk katedra została wpisana na listę 100 najbardziej zagrożonych budowli świata.