Ponad 70 % ludności Hiszpanii podaje, że jest wyznania katolickiego, nic zatem dziwnego, że Wielkanoc (hiszp. Pascua) jest tutaj najważniejszym świętem, obchodzonym w sposób szczególnie uroczysty. Podczas Wielkiego Tygodnia, zwanego tutaj Świętym Tygodniem (Semana Santa) świętuje dosłownie cały kraj. Wielkanoc jest świętem życia, a jej hiszpańska wersja co roku przyciąga setki tysięcy turystów z całego świata, którzy chcą zakosztować niezwykłej magii, jaka jej tutaj towarzyszy.
W tym artykule przeczytasz o:
Wielkanoc jest zdecydowanie najważniejszym świętem w Hiszpanii, którego uroczyste obchody wiążą się z fascynującymi procesjami organizowanymi przez bractwa oraz lokalnymi, odwiecznymi tradycjami, innymi w każdym regionie. Obchodom towarzyszy atmosfera zadumy i powagi, ponieważ Hiszpanie skupiają się na aspekcie męki Chrystusa bardziej niż na Zmartwychwstaniu. Nie dajcie się jednak zwieść, wciąż mówimy o Hiszpanii, która przecież słynie z niebywałej radości życia i zamiłowania do dobrej zabawy. W związku z tym, ani silne przekonania religijne, ani powaga chwili nie wpływają negatywnie na ogólny nastrój społeczeństwa. Biorąc to pod uwagę, przyjrzyjmy się bliżej charakterystycznym obyczajom i tradycjom, które towarzyszą Semana Santa.
Wielki Tydzień rozpoczyna się w Niedzielę Palmową (Domingo de Ramos), a kończy w Lany Poniedziałek (Lunes de Pascua). W niektórych regionach uroczystości dobiegają końca przed Poniedziałkiem Wielkanocnym. Niemal w całej Hiszpanii uroczystości rozpoczynają się od porannej mszy w Niedzielę Palmową, kiedy ludzie przychodzą do kościoła niosąc palmę lub gałązkę oliwną, aby dostać błogosławieństwo od kapłana. Zwyczaj ten upamiętnia dzień, w którym Jezus wjechał do Jerozolimy po liści palmowych rozłożonych u jego stóp przez wiernych. Chłopcy zazwyczaj niosą zwykłą gałązkę bez ozdób, natomiast dziewczęta mają gałązki i palemki przybrane wstążkami i drobnymi słodyczami.
Przez cały Wielki Tydzień w miastach, miasteczkach i wsiach odbywają się uroczyste procesje, organizowane przez bractwa pokutne (cofradías penitenciales), których korzenie sięgają aż średniowiecza. Procesje te nazywane są procesjami pokutnymi, a udział w nich biorą członkowie poszczególnych bractw (nazarenos) oraz mieszkańcy, którzy w skupieniu maszerują ze swojej parafii w stronę katedry. Czoło procesji wyznacza zazwyczaj olbrzymi, bogato zdobiony krzyż (cruz de guia), symbolizujący Mękę Pańską. Ważną rolę w uroczystościach odgrywa muzyka, a w procesjach często udział biorą lokalne orkiestry marszowe, które wykonują utwory o charakterze religijnym.
Każdy z uczestników procesji ma przypisaną konkretną rolę, a jego strój, niesione insygnia i dodatki reguluje wewnętrzny kodeks bractwa. Szczególną uwagę turystów przyciągają zazwyczaj nazarenos, którzy noszą szaty pokutne (capirote), na które składają się charakterystyczne stożkowe kaptury zakrywające głowy i twarze, a także luźne tuniki przewiązane w pasie sznurkiem lub wstęgą. Capirote na pierwszy rzut oka mogą przypominać stroje noszone przez członków radykalnych grup prześladujących Afroamerykanów w USA, ale szaty hiszpańskie nie mają nic wspólnego z takimi ruchami. Tutejsze capirote wywodzą się ze średniowiecznej tradycji, gdy były zarezerwowane dla ludzi pokutujących, którzy na znak pokuty za popełnione grzechy szli przez miasto w kapturze zakrywającym szczelnie twarz, by nie mogli zostać uznani za grzeszników. Kobiety często noszą mantylę, czyli czarną koronkową chustę, zarzuconą na głowę i ramiona. Ważną rolę w każdej procesji odgrywają także tzw. costaleros, czyli mężczyźni niosący na swoich barkach drewniane platformy (pasos), na których przedstawione są poszczególne sceny z Pasji Chrystusa. Niektóre z niesionych figur mają nawet po kilkaset lat i uważane są za dzieła sztuki. Ciężar niesionych figur powinien spoczywać na siódmy kręgu szyjnym, chronionym specjalnym kawałkiem materiału. Tempo pochodu nadaje tzw. capataz, który wskazuje drogę mężczyznom niosącym pasos.
W Wielki Czwartek (el Jueves Santo) wszystkie dzwony kościelne są przywiązywane, by nawet przypadkowy podmuch wiatru ich nie ruszył, ponieważ mogą rozbrzmieć ponownie dopiero w Niedzielę Wielkanocną (el Domingo de Resurrecion), która jest dniem radosnym, upamiętniającym zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Jak wyglądają obchody w ramach Wielkiego Tygodnia w Hiszpanii?
Wielki Tydzień rozpoczyna się w Niedzielę Palmową (Domingo de Ramos), a kończy w Lany Poniedziałek (Lunes de Pascua). W niektórych regionach uroczystości dobiegają końca przed Poniedziałkiem Wielkanocnym. Niemal w całej Hiszpanii uroczystości rozpoczynają się od porannej mszy w Niedzielę Palmową, kiedy ludzie przychodzą do kościoła niosąc palmę lub gałązkę oliwną, aby dostać błogosławieństwo od kapłana. Zwyczaj ten upamiętnia dzień, w którym Jezus wjechał do Jerozolimy po liści palmowych rozłożonych u jego stóp przez wiernych. Chłopcy zazwyczaj niosą zwykłą gałązkę bez ozdób, natomiast dziewczęta mają gałązki i palemki przybrane wstążkami i drobnymi słodyczami.
Przez cały Wielki Tydzień w miastach, miasteczkach i wsiach odbywają się uroczyste procesje, organizowane przez bractwa pokutne (cofradías penitenciales), których korzenie sięgają aż średniowiecza. Procesje te nazywane są procesjami pokutnymi, a udział w nich biorą członkowie poszczególnych bractw (nazarenos) oraz mieszkańcy, którzy w skupieniu maszerują ze swojej parafii w stronę katedry. Czoło procesji wyznacza zazwyczaj olbrzymi, bogato zdobiony krzyż (cruz de guia), symbolizujący Mękę Pańską. Ważną rolę w uroczystościach odgrywa muzyka, a w procesjach często udział biorą lokalne orkiestry marszowe, które wykonują utwory o charakterze religijnym.
Każdy z uczestników procesji ma przypisaną konkretną rolę, a jego strój, niesione insygnia i dodatki reguluje wewnętrzny kodeks bractwa. Szczególną uwagę turystów przyciągają zazwyczaj nazarenos, którzy noszą szaty pokutne (capirote), na które składają się charakterystyczne stożkowe kaptury zakrywające głowy i twarze, a także luźne tuniki przewiązane w pasie sznurkiem lub wstęgą. Capirote na pierwszy rzut oka mogą przypominać stroje noszone przez członków radykalnych grup prześladujących Afroamerykanów w USA, ale szaty hiszpańskie nie mają nic wspólnego z takimi ruchami. Tutejsze capirote wywodzą się ze średniowiecznej tradycji, gdy były zarezerwowane dla ludzi pokutujących, którzy na znak pokuty za popełnione grzechy szli przez miasto w kapturze zakrywającym szczelnie twarz, by nie mogli zostać uznani za grzeszników. Kobiety często noszą mantylę, czyli czarną koronkową chustę, zarzuconą na głowę i ramiona. Ważną rolę w każdej procesji odgrywają także tzw. costaleros, czyli mężczyźni niosący na swoich barkach drewniane platformy (pasos), na których przedstawione są poszczególne sceny z Pasji Chrystusa. Niektóre z niesionych figur mają nawet po kilkaset lat i uważane są za dzieła sztuki. Ciężar niesionych figur powinien spoczywać na siódmy kręgu szyjnym, chronionym specjalnym kawałkiem materiału. Tempo pochodu nadaje tzw. capataz, który wskazuje drogę mężczyznom niosącym pasos.
W Wielki Czwartek (el Jueves Santo) wszystkie dzwony kościelne są przywiązywane, by nawet przypadkowy podmuch wiatru ich nie ruszył, ponieważ mogą rozbrzmieć ponownie dopiero w Niedzielę Wielkanocną (el Domingo de Resurrecion), która jest dniem radosnym, upamiętniającym zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Gdzie w Hiszpanii można przeżyć najpiękniejszą Wielkanoc?
Najbardziej uroczyste, barwne i widowiskowe procesje Semana Santa organizowane są w Andaluzji, przede wszystkim w dużych miastach, takich jak Sewilla i Malaga. Regionalna kultura flamenco przenika do wielkanocnych obchodów, tworząc wyjątkową atmosferę i magię, jakiej nie znajdziesz w pozostałych regionach Hiszpanii. Uroczystości w centralnie położonej Kastylii-La Mancha słyną z bardziej podniosłej atmosfery, gdzie większy nacisk kładzie się na aspekt religijny niż na wesołą fiestę. Tutejsze procesje są najbardziej zbliżone do tradycyjnych, średniowiecznych obchodów wielkanocnych. Z kolei procesje organizowane w Valladolid słyną z przepięknych pasos, na których niesione są religijne posągi z XVI i XVII wieku. Niezależnie od tego, w którym regionie Hiszpanii będziesz spędzał Wielkanoc, możesz być pewien, że czeka Cię wyjątkowy Wielki Tydzień i jedyne w swoim rodzaju przeżycia duchowe.
Data Publikacji: 14.02.2019
Artykuł autorstwa: Redakcja Rainbow
Eksperci z branży turystycznej – piloci wycieczek, animatorzy, rezydenci i przewodnicy i wielu innych specjalistów, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami i wiedzą zdobytą podczas niezliczonych podróży. W tekstach łączą praktyczne wskazówki z fascynującymi historiami i ciekawostkami z różnych zakątków świata. Ich opowieści to nie tylko przewodniki po popularnych kierunkach, ale przede wszystkim autentyczne relacje osób, które na co dzień pracują z turystami i poznają opisywane miejsca od podszewki.Zobacz inne o:
Podobne artykuły
Ciekawostki o Japonii. Fakty, którymi Japonia może Cię zaskoczyć!W epoce postępującej globalizacji, gdy kultury mieszają się i upodabniają do siebie, Japonia pozostaje fascynującą wyspą wyjątkowości. Ten tajemniczy kraj nadal zaskakuje bogactwem unikalnych tradycji, które przetrwały wieki, niepowtarzalną kuchnią łączącą prostotę z wyrafinowaniem oraz genialnym podejściem do codziennych wyzwań.
Japonia to prawdziwa skarbnica ciekawostek – każdy jej zakamarek kryje w sobie historie, zwyczaje i rozwiązania, które mogą wprawić w zdumienie nawet najbardziej doświadczonych podróżników. Od świętego traktowania ryżu, przez niezwykłe sposoby świętowania znanych nam uroczystości, aż po koty pełniące funkcje naczelników stacji.
W tym artykule zabiorę Cię w podróż przez najciekawsze aspekty japońskiej kultury, kuchni i codziennego życia. Przygotuj się na zanurzenie w świecie, gdzie tradycja spotyka się z nowoczesnością, a każdy detal ma głębokie znaczenie. Oto kilka faktów, które rozpalą Twój apetyt na jeszcze więcej japońskich tajemnic!
Nie tylko Hanami. Poznaj najciekawsze japońskie święta i festiwaleJaponia znana jest jako kraj, w którym etyka pracy zajmuje wyjątkowe miejsce w społeczeństwie, a mieszkańcy z oddaniem podchodzą do swoich zawodowych obowiązków. Istotnie, japońska kultura pracy rządzi się swoimi unikalnymi zasadami. Jednak to, co równie fascynujące w japońskiej kulturze, to niezwykła umiejętność celebrowania świąt i uroczystości. Gdy nadchodzi czas świętowania, Japończycy z taką samą pasją, z jaką podchodzą do pracy, oddają się tradycyjnym obrzędom i ceremonii. Każde japońskie święto to bogactwo zwyczajów przekazywanych z pokolenia na pokolenie oraz wyjątkowych przysmaków, które nie tylko cieszą podniebienie, ale również opowiadają historię tego fascynującego kraju i jego dziedzictwa.
Jedwabny Szlak – od Xi'an do Stambułu. Poznaj najsłynniejszą trasę kupiecką w historii świataKiedyś – sieć niebezpiecznych dróg pełnych trudów, gdzie karawany wielbłądów przemierzały pustynie i wysokie przełęcze, a kupcy ryzykowali życie w poszukiwaniu fortuny. Dzisiaj – fascynująca trasa turystyczna prowadząca przez kraje o bogatej historii i kulturze, dostępna dla podróżników z całego świata.
Jedwabny Szlak, który przez niemal dwa tysiące lat łączył wschód z zachodem, był nie tylko arterią wymiany towarów, ale także mostem między cywilizacjami, przez który przepływały idee, religie, technologie i kultury. Od chińskiego Xi'an po śródziemnomorskie porty, od pustynnych oaz Azji Środkowej po wysokogórskie przełęcze Pamiru – każdy odcinek tej trasy ma swoje tajemnice. Poznaj najważniejsze fakty i ciekawostki związane z tym legendarnym szlakiem.
Yeti i inne mityczne stworzenia świata. Gdzie szukać słynnych kryptyd?Prima aprilis to idealny moment, by wyruszyć w podróż nieco mniej oczywistą – tropem legend i mitów, które od wieków elektryzują podróżników i badaczy. Czy mityczne stworzenia naprawdę istnieją? Czy można je spotkać? Tego nie wiem. Wiem jednak, że miejsca, w których podobno mieszkają, są warte odwiedzenia niezależnie od tego, czy żyją w nich mityczne stwory. Pakuj walizki i aparat z dobrym zoomem – zabieram Cię na wyprawę śladami najsłynniejszych kryptyd świata!