Bardzo bogata w wrażenia wycieczka,polecam.

Zabytki Indi  i Nepalu,zupełnie inna od naszej kultura,olbrzymie kontrasty,widoki,lot nad Himalajami

Źle ułożony program,koszmarna jazda na zapalenie szczytów,którego nie widać,bezsensowny program w parku Chitwan l spływ po rzece kilka krokodyli i ptaków, safari na dłoniach też nieszczególne,za to droga do parku 7 h, powrót 11,5! Jazda   autokarem cała  noc,zamiast pociągu,bo nam uciekł!A może zamiast zapalenie szczytów i  parku narodowego przelot do Pohary i widoki na Himalaje tj Annapurne.

Na ocenę ogólną tak wysoką wpłynęło tylko to, że po powrocie potraktowałam tę wycieczkę jako przygodę życia. Mimo wielu podróży, ta naprawdę była przygodą.

1. Varanasi - szaleństwo tego miejsca, nabożeństwo nad Gangesem, ranek nad rzeką

2.  Indie - zabytki, barwy, jedzenie, piękne stroje kobiet

3. Nepal - spotkanie z Kumari, zabytki w głównych miastach, widoki na Himalaje.

1. Pilot

2. Wjazd dużym autokarem po drodze, której nie było do Nagarkot na oglądanie ośnieżonych szczytów z balkonu pokoju (czego i tak nie da się zwykle zobaczyć). Przeżyliśmy - to plus, mimo że wiele razy towarzyszył mi strach i myśl o tym, ze coś się stanie.

Wycieczki fakultatywne:

- Galta - ciekawe miejsce, spokojne, w pięknym położeniu, z obecnością guru. Małpy na dokładkę.

- Teatr - romantyczna opowieść o miłości dość mocno w stylu bollywood - poziom przedstawienia szkolnego, ale za to bardzo kolorowo i "inaczej". Mnie się podobało.

Napewno warto pojechać, zobaczyć, przeżyć. Tajlandia, Wietnam, Kambodża czy Chiny nie oddadzą tego co zobaczyc można w Nepalu i Indiach to jest inna Azja. Nepal jest biedny ale ujmujący a w Indiach nędza jest największa z całej Azji i ogólnie bardzo szaroburo. W Katmandu duże zapylenie i kurz, po dniu zwiedzania nos daje znać że jest pełny nie wiadomo czego a to bród i kurz dopiero wjeżdzając na wyższe wysokości powietrze staje się czysto górskie przyjemnie było oddychać. Indie rozczarowały nas brakiem kolorów, rzucajacymi się kolorami były kobiece stroje w szczególności Sari. W obu krajach trzeba zachować ostrożność podczas czasu wolnego ale w szczególności w Indiach. Ogólnie ludzie są życzliwi ale kontaktów wzrokowych lepiej unikać bo błyskawicznie zaczepiają i niektórzy za dużo sobie pozwalają. Handlarze mega męczący dorównują nachalnym Arabom, uodpornić się trzeba na żebrzących bez nóg, rąk czy też kobiety z dziećmi na rękach poprostu wszystkim nie pomożemy a "one dollar" wszystkich nie satysfakcjonuje, czego dają wyraz bo oceniają nas przede wszystkim po ubiorze a że większość Polaków ubiera się bardzo dobrze to chcą aby dawać im więcej.   

Najciekawzym punktem był pobyt w parku narodowym  Chitwan gdzie na wyciagniecie reki jadąc na słoniach, były nosorożce, wielkie krokodyle, małpy a nawet tygrys którego widział jeden z uczestników. Bardzo polecamy!!!!

Fatalny autokar- nieogrzewany  jako środek zastępczy za pociąg, który miał duże opóźnienie i musieliśmy jechać z Varanasi do Agry  autokarem 10h, grupa zamarzała, mnóstwo osób poprzeziębiała się. Za dużo świątyń !!!!!!!! Za mało ciekawych i/lub wyjątkowych miejsc niekoniecznie związanych z historią. To jest wycieczka urlopowa a nie wycieczka historyczna. Np. w Dehli można było by ująć w programie Galerię handlową ponieważ sklepy ekskluzywnych marek z ubiorami są o 30-50% tańsze niż w Europie wiemy bo raz na trasie zrobiliśmy przerwę na toaletę i McDonalda w Galerii i trafiliśmy np. na Desiguala, Lewisa, Nike czy Armaniego

Przed wyjazdem przeczytaliśmy (z żoną) opinie uczestników poprzednich wypraw i były nam pomocne chociaz standart hotelowy bardzo poszedł w górę i praktycznie nie było złych hoteli, praktycznie też tylko w jednym hotelu (w Katmandu) wylączali prąd ale dało się naładować baterie sprzętu i tam też przydała się latarka. Woda ciepła byla w hotelach i problemu z myciem nie było. Natomiast w ostatnim hotelu przed wylotem do Indii klimatyzacja załatwila kilka osób z grupy, przeziebienia, katar, uporczywy kaszel, ogólny spadek energii. Droga do Chitwan, (cudowny Park Narodowy) w tamtą stronę byla rewelacyjna- 6 godzin, rekord trasy, z powrotem niestety już 9 godzin.Zapowiedziany pociąg z Varanasi do Agry miał takie opoźnienie że musieliśmy jechać autobusem żeby zdążyć zwiedzić Taj Mahal. Generalnie wszystkie hotele były przygotowane na czas i mialy świeżą pościel, plus czajniki do gotowania wody w pokojach i butelki z zapieczętowaną wodą. Nikt z grupy nie narzekał na choroby ukladu pokarmowego, natomiast sporo osob było przeziębionych.Przydały sie wlasne lekarstwa i te kupowane na miejscu, mieliśmy w grupie kilku lekarzy wiec wzajemna opieka była super.Myśle że warto przyjrzeć sie planowi wycieczki żeby wyeliminować niepotrzebne przebiegi. Lot z Katmandu przez Delhi do Varanasi, wewnętrzne kontrole, pobieranie odciskow palców, robienie zdjeć mimo posiadanej wizy. Niepotrzebny był przejazd do Nagarkot na zapalanie szczytów, bo o tej porze roku szczytow Hmalajów po prostu nie widać i kilkugodzinna jazda do hotelu w górach mijała sie z celem.Rewelacyjny byl lot nad Himalajami, przedłużony bo pilot nie mogł wyladować w Katmandu.Rewelacyjny Park Chitwan, przejażdżka na słoniach, nosorożce, krokodyle, ptaki. Ulice Varanasi, przejazd rykszami, tuk-tukami to podroż przez piekło, trzeba mieć maseczkę antysmogową bo smog dusi. To samo w Delhi.Generalnie Delhi w tej wycieczce jest niepotrzebne, Stare Delhi horror, brud, pył, smog, żebracy.Nowe Delhi luksusowe, dla bogaczy i tez mało ciekawe, Światynia Sikchów owszem ciekawa ale tylko po to jechać do Delhi?

lot nad Himalajami super tylko cena nieco wyśrubowana, Chitwan, Fort Amber, Czerwony Fort, Taj Mahal

Zapalanie szczytów Himalajów czego nie było widać

koniecznie trzeba zabrać maseczki antysmogowe, na ogół wszędzie jest bezpiecznie, trzeba wylączać w hotelu klimę bo przeziębia

Głównym problemem calej wycieczki była moim i nie tylko moim zdaniem, źle zorganizowana, mało praktyczna, strasząca nas wszystkim, posiadająca spora wiedzę o Indiach, znikomą o Nepalu i sąsiadującym a  ważnym dla tego regionu Tybecie, niestety nie potrafiąca tejże wiedzy przekazać, myląca pojęcia religijne i wierzeniowe, pozbawiona informacji ubogaconych o ciekawostki, odnosząca się z wyższością do ludności tubylczej, PRZEWODNICZKA Rainbow. 

Pierwszy raz, pomino kilku wyjazdów z tym biurem, zauważam jak bardzo ważna jest osoba, która stanowi niewątpliwy łącznik grupy ze światem odwiedzanym.

 Trzydzieści jeden osób, wydaje się być dużą grupą. Nie stanowiło to jednak większego utrudnienia. Wszyscy zaprawieni w boju.                           

Nepal niezwykle klimatyczny. Koniecznie dokupcie Państwo, lot lokalnym samolotem nad Himalajami, a właściwie obok Himalajów. Jest bezpieczny, samolot klasy naszych lokalnych bombardierów na trasie np Warszawa - Wrocław To jedyny moment kiedy tak na prawdę widziałam góry.  Dla mnie było to ogromne przeżycie, absolutne "misterium tremendum". Polecam wypatrywanie Himalajów,  już z samolotu rejsowego. Nie jest on  ma dole, tylko po lewej stronie, tak około półtorej godziny przed lądowaniem, zaczyna się masyw górski.

 Katmandu spowite smogiem, kurzem  i mgłą,  piękne stare i wciąż zniszczone po trzęsieniu ziemi z 2015. Widać, że robią co mogą ale skutki kolosalne. Ludzie przemili. Ceny do totalnej negocjacji zarówno w Nepalu jak i w Indiach. 

Niestety nie widzieliśmy "zapalania szczytów" o wschodzie w Nagarkot, słaba widoczność, przewidywalna o tej porze roku. 

Największe wrażenie kulturowe zrobiło na mnie obserwowanie a właściwe uczestniczenie w pogrzebach, kremacjach nad rzeka w Katmandu. Widzieliśmy gaty kremacyjne nad Gangesem w Varanasi ale te nepalskie powaliły mnie na kolana.     

 Wycieczka do parku narodowego Chitwan dała odpoczynek od zgiełku miasta i odrobine świeżego powietrza. Część naszej grupy miała przygodę ze słoniami na wycieczce po dżungli. W rzece Raptki, gdzie to mądre zwierzaki wypatrzyły w czasie przeprawy krokodyla, zebrały się w stado i zaczęły rycząc,  straszyć i odpędzać  gada, operator National Geographic by si nie powstydził nagrań jaki powstały w telefonach komórkowych. W czasie dwóch dni spedzonych w parku spotkaliśmy   dużo zwierząt: słonie, krokodyle, nosorożce, małpy, pawie, jelenie, kolorowe ptactwo. Towarzyszyły nam zachwycające  widoki, cudny zachód słońca, przepiękny mglisty poranek.  Spacery, rejs łodzią z pnia drzewa, wizyta w tradycyjnej wiosce nepalskiej ośrodek dla słoni, pokazały nam naturalne bogactwo tego kraju. Warto odpocząć  przed Indiami.

Powrót do Katmandu malownicza droga wzdłuż rzeki. Namówcie pilota, żeby zatrzymał sie przy jednym z wiszących mostków dla pieszych nad rzeką. Może pozwoli wam wejść i zasmakować lokalnego sposobu pokonywania rzeki. Nasza  Pani, niestety nie byla na tyle elastyczna.

 Katmandu bardzo klimatyczne ze swoimi 3 placami, każdy inny, każdy ładny. Widzieliśmy żywą  boginię Kumari no cóż nastolatka jak nastolatka. Ładna.

Dla mnie ważne tez były wszelkie tybetańske elementy w Nepalu: stupy, świątynie,  dzielnica tybetańska na Thamalu, tę ostatnią odwiedziliśmy sami w czasie wolnym wieczorem.

Polecam zakup pamiątek w Nepalu  są oryginalniejsze, tańsze i porządniejsze, kocyki, dywaniki, chusty,   przyprawy, mydła, herbaty, kadzidełka, przepiękne notesy, papeterie z czerpanego papieru. 

W Indiach oprócz jedwabych dywanów / tu uwaga !!! w Polsce jest cło na przywożone lub przysłane dywany i podatek VAT, oczywiście nasza Pani przewodniczka zapraszając nas do fabryki dywanów, a potem do bogato wyposażonego sklepu, nie wspomniała o tym ani słowem, zatem  wynegocjowana cena, straciła swoją atrakcyjność po odbiorze przesyłki od kuriera w kraju, razem z faktura za operacje celne/. Polecam w Indiach zakup ajurwedyjakich kosmetyków /  najlepiej zaopatrzyć się w nie w punktach apteczno drogeryjnych albo w marketach/  poza tym nic mnie nie zachwyciło,  dużo tandety jak w indyjskich sklepach w Polsce.

 Doskonałe ceny na "markowe" rzeczy, warto odwiedzić ulubione firmy.

Ja jestem pod wrażeniem różnorodności Indii. Varanasi mnie oczarowało, gdy myślę o Indiach to Varanasi !!!. Ceremonia usypiania a nastepnego dnia budzenia Gangi niezwykla. Tu mam uwagę odnośnie pośpiechu jaki towarzyszył, zupełnie niepotrzebnie, wieczornym obrzędom, mogliśmy poświęcić trochę więcej czasu temu miejscu.

Obserwacja gat na Gangesie z łodzi bardzo malownicza, Spacer po części starego miasta,  w ogromym biegu, tylko po to, żeby zbyt długo zatrzymać się w polecanym sklepie.

Niestety z powodów nie do końca jasnych, nie pojachaliśmy indyjskim pociągiem do Agry, ruszyliśmy w drogę autokarem, bardzo żałuję, bo bardzo byłam ciekawa tej podroży lokalną, kultową koleją.  

Taj Mahal zasługuje na miano jednego z 7 cudow świata współczesnego, Agra interesująca ze swoim Czerwonym Fortem  i handlowym uliczkami.

 W różowy Jajpur, zdobycie na słoniach Fortu Amber, zachwycający płac na wodzie spowity mgłą. Oryginalny kompleks świątynny Galta, pokazujący różnorodność hinduistycznych wierzeń.  Po drodze zatrzymaliśmy sie przy studni Abhaneri, pomyślicie, "studnia po drodze, cóż takiego nadzwyczajnego" zapewniam, popadniecie w osłupienie. Budowla z IX wieku przylegająca do niewielkiej światyni, warta jest zobaczenie, stanowi niezwykle oryginalna budowlę, absolutnie zaskakująca.

Delhi różnorodne, w tym mieście,  też zbyt duży pośpiech, kończący się zbyt długim czasem wolnym w hotelu.  

Doskonali kierowcy autobusów, jeżdżący bardzo bezpiecznie w tym "trochę" szalonym ruchu ulicznym.                                                Z rad praktycznych polecam zabranie lekkch śpiworów.  Bardzo przydają sie w hotelach, w bardzo zimne noce  oraz w zimne poranki i wieczory w autobusie.   Na ciepla wodę w łazienkach, trzeba czasem dlugo poczekać spuszczając  hektolitry zimnej, ale warto.  Ja spalam kilka razy w czapce, szalu i skarpetach.

 My tradycyjnie zabraliśmy ubrania,  które bez żalu można było porzucać, pozostawiając wolna przestrzeń w bagażu na  zakupy. 

 W hotelach zwykle,  byla klimatyzacja odwrócona z dogrzewaniem, niestety często rycząca,  nie zawsze skuteczna. Power banki nam się przydały,  latarka też dwa razy, choć nie było większych awarii prądu. Konieczny jest adapter do gniazdek elektrycznych. Można w Nepalu skorzystać z przejściówek do telewizora jest na 220 V. W Indiach już nie ma takiego luksusu. 

Dobry rum nepalski też rozgrzewa wieczorem ;) Dni były cieple ale nie upalne. Warto mieć coś przeciw  deszczowego, mimo pory suchej, potrafiło popadać.

 Jedzenie dobre, regionalne, odnoszę wrażenie, że specjalnie dla nas w wersji złagodzonej. Wyjazd bez sensacji żołądkowych. Wiadomo zasady azjatyckie trzeba zachować.  Sporo osób się przeziębialo. Do tego wszędzie ten smog i pył. Moze warto wziąść maskę przeciwpyłową. Mnie bylo trudno w tym oddychać więc nie korzystałam.   

Polecam stare skarpetki do wyrzucania po wizycie w świątyniach, szkoda butów w środku na ten  indyjski brudek.

Decydując się na tę wycieczkę, trzeba mieć pełną świadomość, że jest to mozolne przemieszczanie się z miejsca na miejsce w dużych odległościach i trudnych warunkach drogowych. 

Warto jednak ten trud podjąć. Życzę niezapomnianych doznań.

Do zobaczenia na szlaku.                                 

Kiedy wybierałam się, chciałam zobaczyć Himalaje i Taj Mahal, tylko i aż tyle, ale teraz, po powrocie jestem zadowolona, że posmakowałam, powąchałam i zobaczyłam więcej Indii i Nepalu.

Było bardzo trudno na początku, 33 godziny bez snu (7przed podróżą+11podróż+15 w Katmandu do wieczora). Za wysoki poziom adrenaliny, żeby zasnąć po drodze, albo w dzień, już w Katmandu.

Po krótkim odpoczynku w hotelu pierwsze wyjście na ulicę Katmandu i szok kulturowy. Ulice wąskie, ubity piach albo lichy asfalt i jakaś forma wysokich chodników, duży hałas i ruch, wydaje się, że bez zasad. Kurz, upał, pajęczyna kabli.

Potem się okaże, że to półszok, bo prawdziwy będzie w Varanasi. Tam dojdą krowy leżące na ulicy, bieda i choroby. Okaże się też, że można się do tego przyzwyczaić i uznać za odmienną kulturę.

Przetrwałam to i teraz oglądam filmy o Indiach (np. 77 Słoni) , czytam książkę, której fragmenty cytowała nam Pilotka ( Pastwisko świętych byków).

Przywiozłam nowe doświadczenia, magnesy na lodówkę, rumik Old Monk, przyprawy do herbaty i kurczaka i herbatę. Ale przede wszystkim zobaczyłam cud świata Taj Mahal i cud natury Himalaje.

Jak wyżej

Jak wyżej

Zabrać warto lekkie przewiewne ubrania i buty, chustkę na głowę i długą spódnicę- do świątyń, parasol od słońca, umyte w domu owoce, np. jabłka, żel antybakteryjny do rąk itp.