Opinie o Turcja Egejska - Sułtańskie Rarytasy

6.0/6

Sułtańskie rarytasy w czasie COVID-19

Przed wyjazdem mieliśmy wiele wątpliwości dotyczących tego, czy to dobry pomysł jechać czy nie - okazało się, że było warto i nasz pobyt przebiegał bez większych trudności. Wylądowaliśmy w Bodrum z samego rana i od razu pojechaliśmy do hotelu. Niestety w hotelu basen był nieczynny, więc nie było za bardzo co robić - cały dzień spędziliśmy w hotelu na odpoczynku i zbieraniu sił przed dalszym pobytem. Kolejnego dnia z samego rana pojechaliśmy do Efezu - to, co zobaczyliśmy przerosło nasze oczekiwania! Efez jest bardzo dobrze zachowany i można sobie z łatwością wyobrazić to, jak wyglądało to miasto za czasów swojej świetności. Przez to, że ten rok jest wyjątkowy, uniknęliśmy tłumów, więc można było spokojnie wszystko obejrzeć i porobić zdjęcia. W tym samym dniu odwiedziliśmy Meryemana, czyli dom matki Jezusa - jak dla mnie totalnie zbędny punkt programu, ale co kto lubi ;) Później udaliśmy się dalej w drogę do Pamukkale, które zrobiły na nas niesamowite wrażenie. Część tarasów jest niedostępna dla turystów, ale część jest udostępniona i można je zobaczyć z bliska oraz wejść do wody. Tutaj również udało nam się uniknąć tłumów. Kolejnego dnia udaliśmy się do Konyi, gdzie zwiedziliśmy Mevlana Tekkesi - niestety część budynków była zamknięta ze względu na COVID. Później mieliśmy okazję spędzić czas w Kapadocji - my akurat wybraliśmy przejażdżkę jeepem, co jak najbardziej polecam, ale ostrzegam, że jeśli siedzicie z tyłu na pace to może trochę rzucać! :) Widoki są niesamowite i naprawdę warto wstać rano z łóżka, żeby zobaczyć setki startujących balonów w tej niesamowitej scenerii. Aż ciężko uwierzyć, że te skały zostały stworzone przez naturę, a nie przez człowieka. Wybraliśmy również dwie wycieczki fakultatywne - pokaz tańca derwiszy, co było mistycznym przeżyciem i szansą na lepsze poznanie tego 'zakonu' oraz wieczór turecki, który dosyć mnie rozczarował, ponieważ liczyłam na większą możliwość spróbowania lokalnych potraw i alkoholi, a wygląda to bardziej jak zabawa u wujka Janusza z pseudotradycyjnymi tańcami. Nie mój typ rozrywki ;) Kolejnego dnia znowu wstajemy z samego rana i jedziemy w kierunku Stambułu. Po drodze zatrzymujemy się w Ankarze w mauzoleum Ataturka - miejsce obowiązkowe do zobaczenia dla osób, które interesują się kulturą Turcji. Do dzisiaj robi na mnie wrażenie szacunek jakim otacza się Ataturka. W Stambule zwiedzamy pałac Topkapi, w którym ku naszemu rozczarowaniu zamknięta była większość sal w haremie. Kolejnego dnia wybieramy się na rejs statkiem po Bosforze i zwiedzamy Hagię Sophię, która działa już jako meczet. Kolejnym punktem w programie było zwiedzenie Błękitnego Meczetu, który był zamknięty do 14, więc po kłótni zainicjowanej przez sporą część grupy, przewodnicy zgadzają się nam dać czas wolny. My wykorzystujemy go na zwiedzenie miasta, odwiedzenie bazaru, drobne zakupy i wypróbowanie kebaba (w czasie wycieczki nie ma na to zbyt wielu okazji). Wracamy o 14 na zwiedzanie Błękitnego Meczetu, który niestety był w całości w renowacji. No cóż...my na pewno do Stambułu jeszcze kiedyś wrócimy! Po zwiedzaniu wsiadamy w autokar i jedziemy dalej - tym razem w kierunku Troi, którą zwiedzamy następnego dnia. Czy Troja znajdowała się tam faktycznie to sprawa dyskusyjna, ale na pewno warto zwiedzić to miejsce. Później udajemy się do Pergamonu i wracamy już w okolice Milas, skąd następnego dnia udamy się na lotnisko i do Polski.