Czarnogóra, jedno z najmłodszych państw w Europie, ciągle pozostaje krainą nieodkrytą przez turystów, choć coraz częściej – zamiast do Chorwacjii czy Bułgarii – wybieramy się właśnie tam. Zwiedzanie malowniczych miejsc, jak Kotorska Boka czy Cetinje, zachwyca, ale też kosztuje mnóstwo energii. Jej braki najlepiej uzupełnić, próbując dań kuchni czarnogórskiej. Czym się raczyć w Czarnogórze?
W tym artykule przeczytasz o:
Cevapcici i pljeskavica – bałkańskie klasyki
Nie ma bałkańskiej kuchni bez grilla. W Czarnogórze, jak i w innych krajach Półwyspu Bałkańskiego, na każdym kroku można skosztować pljeskavicy, czyli „bałkańskiego burgera”. To dość pikantny, płaski grillowany kotlet z mieszanki dojrzewającego mielonego (bądź siekanego) mięsa wołowego, wieprzowego i baraniny. Najczęściej serwuje się go w bułce lub w chlebku pita z dużą ilością cebuli i świeżych, sezonowych warzyw, czasem też po prostu na talerzu z frytkami, sałatką i pastą ajvar (z papryki i bakłażana). Drugim tradycyjnym bałkańskim daniem, którego trzeba spróbować w Czarnogórze, jest cevapcici – podłużne grillowane kotleciki (kształtem przypominające krótkie kiełbaski) z mięsa wołowego i wieprzowego, podawane w podobny sposób, co pljeskavica.
Prszut, raznjici, dzigerica – raj dla mięsożerców
Oprócz dań mięsnych, charakterystycznych dla całego regionu, Czarnogórcy przyrządzają też szereg innych lokalnych dań z mięsem w roli głównej. Jeśli chodzi o grilla, poza pljeskavicą i cevapcici w Czarnogórze pojawiają się na nim też raznjici – szaszłyki z rożna – i grillowana wątróbka, zwana dzigericą. W rejonach górskich na ruszt wrzuca się często także jagnięcinę. Poza tym koniecznie należy spróbować popeci na podgoricki nacin. Choć to prawdziwa bomba kaloryczna – mięsna rolada przekładana szynką i serem! – z pewnością warta jest grzechu. W górach Lovcen, we wsi Njegusi, przyrządza się prawdziwą perełkę – prszut, czyli dojrzewającą wieprzową szynkę suszoną i wędzoną w specjalnych warunkach. Najczęściej jej plasterki serwowane są wraz z oliwkami i serami w charakterze przystawki.
Punjeni saran i dorada – czyli ryby nie tylko morskie
Ze względu na swoje położenie Czarnogóra słynie z owoców morza i ryb – także tych słodkowodnych, poławianych w okolicach Jeziora Szkoderskiego. Tam jedną z najbardziej popularnych potraw jest punjeni saran, czyli nadziewany karp. Na wybrzeżu warto zaś spróbować buzary – to skorupiaki i krewetki gotowane w białym lub czerwonym sosie na bazie wina. Ciekawostką jest też czarne risotto – cirni rizotto, które swoją barwę zawdzięcza kałamarnicom, a konkretnie produkowanemu przez nie barwnikowi zwanemu inkaustem.
Polecane wycieczki
Prebranac, kacamak – coś dla wegetarian
Czy w królestwie grillowanego mięsa jest miejsce dla wegetarian? Jak najbardziej – oni również znajdą w Czarnogórze coś dla siebie. Jedną z najpopularniejszych opcji wegetariańskich są sałatki: bałkańska, ze świeżych pomidorów i ogórków, z dodatkiem cebuli i bałkańskiego sera, a także szopska sałata – pomidory, ogórki, sałata, ser feta i dressing na bazie czosnku i octu. Obie stanowią idealną propozycję na upalny dzień. Coś treściwszego? Warto zwrócić uwagę na prebranac. To serwowana w glinianych naczyniach zapiekanka z fasolą o dużych ziarnach, papryką, czosnkiem i cebulą. W rejonach górskich popularny jest też kacamak – to rodzaj kukurydzianego puddingu podawanego z serem i ziemniakami.
Data Publikacji: 27.06.2018
Artykuł autorstwa: Redakcja Rainbow
Eksperci z branży turystycznej – piloci wycieczek, animatorzy, rezydenci i przewodnicy i wielu innych specjalistów, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami i wiedzą zdobytą podczas niezliczonych podróży. W tekstach łączą praktyczne wskazówki z fascynującymi historiami i ciekawostkami z różnych zakątków świata. Ich opowieści to nie tylko przewodniki po popularnych kierunkach, ale przede wszystkim autentyczne relacje osób, które na co dzień pracują z turystami i poznają opisywane miejsca od podszewki.Zobacz inne o:
Podobne artykuły
Musaka – nie tak grecka, jak myślisz. Skąd pochodzi i jak ją przyrządzić?Musaka to jedno z najbardziej charakterystycznych dań kuchni śródziemnomorskiej, choć jej historia sięga znacznie dalej niż Grecja. Korzenie tej potrawy wywodzą się z kuchni osmańskiej i arabskiej, a jej różnorodne wersje można znaleźć w wielu krajach basenu Morza Śródziemnego. W powszechnej świadomości musaka to wielowarstwowa zapiekanka z bakłażanami, mielonym mięsem i beszamelem, jednak w zależności od regionu przybiera różne formy – od tureckiego duszonego gulaszu po bałkańskie waria nty z ziemniakami. To doskonały przykład na to, jak przepisy podróżują między kulturami, dostosowując się do lokalnych tradycji i składników, a jednocześnie zachowując swój wyjątkowy charakter.
Jak zmieniała się na przestrzeni wieków? W jakich krajach przybiera zupełnie inne formy? Odkryj niezwykłe oblicza i sekrety tej śródziemnomorskiej potrawy!
Kuchnia japońska – raj dla odkrywców smaków. Poznaj dania i historię kulinariów Japonii!Opisać kuchnię danego kraju w krótkim artykule to niezwykle trudne zadanie, gdyż smaki świata najlepiej poczuć na własnym języku. Nie tylko zresztą ubogość epitetów nas ogranicza, ale i długość takiego tekstu. Jak bowiem z czegoś tak różnorodnego jak kuchnia wybrać zaledwie kilka przykładów, które oddać mają całe jej bogactwo? To jak powiedzieć, że kuchnia polska to kotlet schabowy z ziemniakami i kapustą, barszcz i pierogi. A gdzie ogórek kiszony, makowiec z serem, kompot z suszu, zupa grzybowa, łazanki, flaczki i cała reszta, której wymienić tu nie sposób?
Podobnie jest z kuchnią japońską, która kryje w sobie tyle skarbów dla odkrywcy, że przyprawić może o zawrót głowy. Spróbujmy jednak uszczknąć z niej chociaż troszeczkę, by ta szczypta być może rozpaliła w Czytelniku głód dalekiej podróży.
Rzymska kuchnia, czyli co zjeść w Rzymie, by skosztować lokalnego klimatuNiewątpliwie kuchnia jest dla mieszkańców Rzymu elementem tożsamym z ich osobowością. Rzymianie i biesiada to jedność. Idealnie przylegające do siebie elementy. I nie chodzi tu o wielkie eleganckie przyjęcia. Przeciwnie! Rzymianin celebruje zmysłami, zwłaszcza węchem i smakiem, każdy moment dnia. Rozsmakowuje się w porannym cappuccino, przy którym nie może zabraknąć tradycyjnego cornetto, czyli rogalika; na szybki obiad z uciechą zjada na stojąco kawałek cudownie chrupiącej pizzy serwowanej w piekarniach i w charakterystycznych punktach sprzedaży „pizzy na metry” prosto z pieca; zatrzymuje się po pracy na małe aperitivo, które zwykle stanowi lampka wina i kilka taralli czy orzeszków ziemnych, i z utęsknieniem wyczekuje wieczoru, bo wtedy można rozsiąść się na dobre. Odetchnąć i cieszyć się życiem. Bo pyszne, proste, zdrowe jedzenie to dla nich życie.
Pizza rzymska – czym się charakteryzuje? Fragment książki „Rzym od kuchni” Magdaleny Wolińskiej-RiediPizza to bez wątpienia kulinarna królowa, a na całym świecie znajdziemy niezliczoną liczbę jej wariantów. W niektórych miejscach charakteryzuje ją grube ciasto z serem zapieczonym w brzegach, w innych cieniutki spód z puszystymi, wręcz „pustymi” rantami. Część osób ją piecze, inni smażą. Zdarza się, że podaje się ją na słodko lub w kontrowersyjnych połączeniach, jak szynka z ananasem czy krem czekoladowy z bananami. Niektóre warianty serwowane na świecie mogłyby przyprawić Włochów o ból głowy.
Warto jednak wiedzieć, że choć pizza jest włoskim specjałem, to nawet w słonecznej Italii nie występuje jako jedno danie. W zależności od regionu przyrządza się ją na różne sposoby. Prym wiodą dwa style kulinarne: pizza rzymska i neapolitańska.
W swojej najnowszej książce „Rzym od kuchni. Śladami historii najsłynniejszych dań Wiecznego Miasta” Magdalena Wolińska-Riedi odkrywa przed czytelnikami niesamowite rzymskie smaki oraz ich fascynującą historię. Na liście opisywanych przysmaków nie mogło zabraknąć rzymskiej pizzy. Czym różni się od neapolitańskiej? Co myślą o niej sami Włosi? Jak rozpoznać dobrą rzymską pizzę? Odpowiedzi znajdziecie w poniższym fragmencie!