Wodospady w Parku Narodowym Iguazú
W samym sercu dwóch parków narodowych w Ameryce Południowej znajduje się półkolisty wodospad o wysokości dochodzącej do 80 m i szerokości 2700 m, z czego 800 m znajduje się po stronie brazylijskiej, a 1500 m po argentyńskiej. Wodospad składa się z kilkuset kaskad wytwarzających magicznie wyglądającą mgiełkę wodną i jest jednym z najbardziej spektakularnych wodospadów na świecie.
W tym artykule przeczytasz o:
Za najbardziej efektowne kaskady uchodzą: kaskada Dwóch Braci i Gardziel Diabła (Garganta del Diablo). W otaczającym go subtropikalnym lesie deszczowym występuje ponad 2000 gatunków roślin naczyniowych. Żyje tu także wiele gatunków dzikich zwierząt, typowych dla tego regionu: tapiry, gigantyczne mrówkojady, wyjce, oceloty, jaguary i kajmany.
Dzięki tutejszym wodospadom Park Iguazú, wraz z siostrzanym parkiem Iguaçu w Brazylii, jest – pod względem wizualnym i akustycznym – jednym z najbardziej malowniczych miejsc na świecie. Część argentyńska została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1984 r., a brazylijska znalazła się na liście w 1986 r. System wodospadów znajduje się na naturalnej granicy między Argentyną i Brazylią, czyli na rzece Iguazú. Nazwa rzeki, a także wodospadu, wywodzi się z rdzennego języka i może być tłumaczona jako „wielka woda”. Rzeka tworzy w sercu dwóch parków narodowych duży zakręt w kształcie podkowy, by za niecałe 25 km wpaść do potężnej rzeki Paraná. Większość, bo aż 80%, wodospadów znajduje się po stronie argentyńskiej. Wodna mgiełka unosząca się nieustannie nad wodospadem opada na pobliskie rzeczne wyspy i lasy, tworząc wyjątkowo wilgotny mikroklimat sprzyjający występowaniu bujnej i gęstej podzwrotnikowej roślinności, która daje schronienie różnorodnej faunie.
Oprócz uderzającego naturalnego piękna i wyjątkowego połączenia dwóch żywiołów, ziemi i wody, tereny obu parków dają nam jeszcze coś bardzo ważnego. To jeden z ostatnich fragmentów dziewiczego atlantyckiego lasu deszczowego, który jest ostoją niezliczonych gatunków fauny i flory zagrożonych wymarciem. Ten unikatowy biom leśny, obejmujący część brazylijskiego wybrzeża i biegnący przez wschodni Paragwaj, aż do północnej Argentyny i Urugwaju, znany jest z bardzo rzadkiego środowiska naturalnego, będącego domem dla różnorodnych gatunków roślin i zwierząt, w tym dla wielu gatunków endemicznych. Naukowcy przyjmują, że na terenie parków występuje około 2000 gatunków roślin, w tym około 80 gatunków drzew i około 400 gatunków ptaków, w tym bardzo rzadka harpia wielka. Parki są także domem dla kilku gatunków dzikich kotów i gatunków rzadkich, takich jak kajman szerokopyski. W listopadzie 2011 r. wodospady Iguazu zostały uznane za jeden z siedmiu nowych cudów natury.
• Argentyńska strona wodospadu
Park Narodowy Iguazú znajduje się w prowincji Misiones na północno-wschodnim krańcu Argentyny i na północy graniczy z brazylijskim stanem Paraná. Po stronie argentyńskiej na turystów czeka wiele szlaków w kilku obwodach, tak by mogli w pełni doświadczyć piękna tutejszego krajobrazu i dżungli. To zdecydowanie jeden z najczęściej odwiedzanych parków narodowych w kraju. Władze Argentyny zajęły się kwestią ochrony środowiska naturalnego na tym obszarze już na początku XX w., a w 1934 r. utworzyły Park Narodowy, by zapobiec dewastacji dziewiczych obszarów. Obecnie park po stronie argentyńskiej stanowi integralną całość z siostrzanym przedsięwzięciem po stronie brazylijskiej.
Park Narodowy Iguaçu znajduje się w stanie Paraná, położonym w południowej części Brazylii. Jest to park o łącznej powierzchni ponad 1700 km2, rozciągający się na długości około 420 km. Strony brazylijskie i argentyńskie obejmują łącznie 225 tysięcy hektarów obszarów chronionych. Park Narodowy Iguaçu powstał w 1939 r., a w 1986 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Łącznie te dwie nieruchomości stanowią cenną pozostałość po znacznie większym obszarze leśnym, a rządy obu krajów odpowiednio chronią wspaniały i unikatowy system wodospadów. Skuteczne zarządzanie obszarami chronionymi i łagodzenie wpływu użytkowania gruntów na otaczający krajobraz przyczyniają się do przetrwania rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Dzięki objęciu wodospadów ochroną, turyści z całego świata mają szansę przyjeżdżać tu i podziwiać majestatyczne piękno dzikiej przyrody.
Ponieważ od turystów z Polski nie są wymagane wizy, możesz podziwiać wodospady z obu brzegów, przekroczywszy międzypaństwową granicę na przerzuconym przez rzekę Iguazu moście. Widok po stronie brazylijskiej jest bardziej rozległy i widać stąd doskonale siłę i ogrom wodospadów. Z kolei po stronie argentyńskiej masz szansę podejść znacznie bliżej do żywiołowych kaskad wody, tak by mieć je tuż pod sobą. Widok z każdej perspektywy jest nieco inny, ale z każdej równie imponujący i niezapomniany. Największe spośród 275 kaskad mają swoje nazwy, znajdziesz tam Adama i Ewę, Kaina i Abla oraz Trzech Muszkieterów. Największym z wodospadów jest jednak Gardziel Diabła, w tym miejscu z wysokości 82 m spada 1760 m3 wody na sekundę. Turyści mogą wybrać jeden z kilku sposobów zwiedzania wodospadów. Do ich dyspozycji są liczne ścieżki i pomosty, które ułatwiają dotarcie bardzo blisko kaskad. Dużym powodzeniem cieszą się również rejsy łódką lub pontonem po rzece u stóp wodospadu. Nie zapomnij zabrać nieprzemakalnej kurtki i wybierz się na spotkanie oko w oko z potężnym żywiołem.
Jeśli już zawitasz w te okolice, to pamiętaj, że obfitują one także w wiele innych atrakcji i ciekawych miejsc. Warto na przykład zajrzeć do Guira Oga, czyli do ośrodka ratowania, rehabilitacji i hodowli dzikich zwierząt, położonego w samym sercu dżungli otaczającej wodospad Iguazu. Zwiedzający mogą wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem, by poznać historię dzikich zwierząt zamieszkujących te tereny i dowiedzieć się, jakie działania są podejmowane na rzecz pomocy gatunkom zagrożonym. Dla osób zainteresowanych poznawaniem kolorowych ptaków i rzadkich gatunków zwierząt zamieszkujących dżunglę Iguazu, jest to zdecydowanie najlepsza – poza samym wodospadem – atrakcja, której nie można ominąć.
Dzięki tutejszym wodospadom Park Iguazú, wraz z siostrzanym parkiem Iguaçu w Brazylii, jest – pod względem wizualnym i akustycznym – jednym z najbardziej malowniczych miejsc na świecie. Część argentyńska została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1984 r., a brazylijska znalazła się na liście w 1986 r. System wodospadów znajduje się na naturalnej granicy między Argentyną i Brazylią, czyli na rzece Iguazú. Nazwa rzeki, a także wodospadu, wywodzi się z rdzennego języka i może być tłumaczona jako „wielka woda”. Rzeka tworzy w sercu dwóch parków narodowych duży zakręt w kształcie podkowy, by za niecałe 25 km wpaść do potężnej rzeki Paraná. Większość, bo aż 80%, wodospadów znajduje się po stronie argentyńskiej. Wodna mgiełka unosząca się nieustannie nad wodospadem opada na pobliskie rzeczne wyspy i lasy, tworząc wyjątkowo wilgotny mikroklimat sprzyjający występowaniu bujnej i gęstej podzwrotnikowej roślinności, która daje schronienie różnorodnej faunie.
Oprócz uderzającego naturalnego piękna i wyjątkowego połączenia dwóch żywiołów, ziemi i wody, tereny obu parków dają nam jeszcze coś bardzo ważnego. To jeden z ostatnich fragmentów dziewiczego atlantyckiego lasu deszczowego, który jest ostoją niezliczonych gatunków fauny i flory zagrożonych wymarciem. Ten unikatowy biom leśny, obejmujący część brazylijskiego wybrzeża i biegnący przez wschodni Paragwaj, aż do północnej Argentyny i Urugwaju, znany jest z bardzo rzadkiego środowiska naturalnego, będącego domem dla różnorodnych gatunków roślin i zwierząt, w tym dla wielu gatunków endemicznych. Naukowcy przyjmują, że na terenie parków występuje około 2000 gatunków roślin, w tym około 80 gatunków drzew i około 400 gatunków ptaków, w tym bardzo rzadka harpia wielka. Parki są także domem dla kilku gatunków dzikich kotów i gatunków rzadkich, takich jak kajman szerokopyski. W listopadzie 2011 r. wodospady Iguazu zostały uznane za jeden z siedmiu nowych cudów natury.
• Argentyńska strona wodospadu
Park Narodowy Iguazú znajduje się w prowincji Misiones na północno-wschodnim krańcu Argentyny i na północy graniczy z brazylijskim stanem Paraná. Po stronie argentyńskiej na turystów czeka wiele szlaków w kilku obwodach, tak by mogli w pełni doświadczyć piękna tutejszego krajobrazu i dżungli. To zdecydowanie jeden z najczęściej odwiedzanych parków narodowych w kraju. Władze Argentyny zajęły się kwestią ochrony środowiska naturalnego na tym obszarze już na początku XX w., a w 1934 r. utworzyły Park Narodowy, by zapobiec dewastacji dziewiczych obszarów. Obecnie park po stronie argentyńskiej stanowi integralną całość z siostrzanym przedsięwzięciem po stronie brazylijskiej.
• Brazylijska strona wodospadu
Park Narodowy Iguaçu znajduje się w stanie Paraná, położonym w południowej części Brazylii. Jest to park o łącznej powierzchni ponad 1700 km2, rozciągający się na długości około 420 km. Strony brazylijskie i argentyńskie obejmują łącznie 225 tysięcy hektarów obszarów chronionych. Park Narodowy Iguaçu powstał w 1939 r., a w 1986 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Łącznie te dwie nieruchomości stanowią cenną pozostałość po znacznie większym obszarze leśnym, a rządy obu krajów odpowiednio chronią wspaniały i unikatowy system wodospadów. Skuteczne zarządzanie obszarami chronionymi i łagodzenie wpływu użytkowania gruntów na otaczający krajobraz przyczyniają się do przetrwania rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Dzięki objęciu wodospadów ochroną, turyści z całego świata mają szansę przyjeżdżać tu i podziwiać majestatyczne piękno dzikiej przyrody.
Ponieważ od turystów z Polski nie są wymagane wizy, możesz podziwiać wodospady z obu brzegów, przekroczywszy międzypaństwową granicę na przerzuconym przez rzekę Iguazu moście. Widok po stronie brazylijskiej jest bardziej rozległy i widać stąd doskonale siłę i ogrom wodospadów. Z kolei po stronie argentyńskiej masz szansę podejść znacznie bliżej do żywiołowych kaskad wody, tak by mieć je tuż pod sobą. Widok z każdej perspektywy jest nieco inny, ale z każdej równie imponujący i niezapomniany. Największe spośród 275 kaskad mają swoje nazwy, znajdziesz tam Adama i Ewę, Kaina i Abla oraz Trzech Muszkieterów. Największym z wodospadów jest jednak Gardziel Diabła, w tym miejscu z wysokości 82 m spada 1760 m3 wody na sekundę. Turyści mogą wybrać jeden z kilku sposobów zwiedzania wodospadów. Do ich dyspozycji są liczne ścieżki i pomosty, które ułatwiają dotarcie bardzo blisko kaskad. Dużym powodzeniem cieszą się również rejsy łódką lub pontonem po rzece u stóp wodospadu. Nie zapomnij zabrać nieprzemakalnej kurtki i wybierz się na spotkanie oko w oko z potężnym żywiołem.
Jeśli już zawitasz w te okolice, to pamiętaj, że obfitują one także w wiele innych atrakcji i ciekawych miejsc. Warto na przykład zajrzeć do Guira Oga, czyli do ośrodka ratowania, rehabilitacji i hodowli dzikich zwierząt, położonego w samym sercu dżungli otaczającej wodospad Iguazu. Zwiedzający mogą wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem, by poznać historię dzikich zwierząt zamieszkujących te tereny i dowiedzieć się, jakie działania są podejmowane na rzecz pomocy gatunkom zagrożonym. Dla osób zainteresowanych poznawaniem kolorowych ptaków i rzadkich gatunków zwierząt zamieszkujących dżunglę Iguazu, jest to zdecydowanie najlepsza – poza samym wodospadem – atrakcja, której nie można ominąć.
Data Publikacji: 27.09.2018
Podobne artykuły
Wenezuela i tajemnica Latarni Maracaibo, czyli niesamowite Błyskawice CatatumboNa południowy zachód od jeziora Maracaibo, w sercu stanu Zulia w Wenezueli, leży tajemniczy region, gdzie niebo każdej nocy rozświetla spektakl natury. Niezwykłe zjawisko znane jako Latarnia Maracaibo lub Błyskawica Catatumbo (hiszp. Relámpago del Catatumbo), to najdłużej trwająca burza na świecie. Niemal przez cały rok, na ograniczonym obszarze, pioruny rozdzierają ciemność przez dziewięć godzin każdej nocy, przyciągając uwagę podróżników, naukowców i legend.
Od wieków, błyskawice te były tematem lokalnych opowieści i źródłem fascynacji rdzennych mieszkańców. Ich światło odegrało również kluczową rolę w historii – w 1597 roku hiszpański poeta Lope de Vega uwiecznił w klasycznym poemacie „La Dragoneta” wydarzenie, w którym Błyskawice Catatumbo uniemożliwiły angielskiemu piratowi Sir Francisowi Drake'owi dokonanie nocnego ataku na Maracaibo. Światło piorunów nie tylko zdradziło jego zamiary, ale i ocaliło miasto. Błyskawice Catatumbo zafascynowały również słynnego niemieckiego przyrodnika Alexandra von Humboldta, który opisał je jako jedno z najbardziej niezwykłych zjawisk, jakie zaobserwował w swojej podróży po Ameryce Południowej.
Dlaczego właśnie to miejsce słynie z najwyższej intensywności wyładowań na świecie? Co powoduje, że niebo w tym miejscu stale przecinają błyskawice? Tego dowiesz się z naszego artykułu.
Zakynthos – najpiękniejsze miejsca, które trzeba zobaczyć Połączenie malowniczej scenerii i przepięknych plaż sprawiło, że Zakynthos jest jedną z ulubionych przez turystów greckich wysp, choć wciąż mniej znaną niż Kreta czy Santorini. Wyspa może poszczycić się niezwykłą i skomplikowaną historią. Według Homera wchodziła w skład państwa Odyseusza, w średniowieczu stanowiła część Cesarstwa Bizantyjskiego, a w latach 1484-1797 pozostawała pod panowaniem Republiki Weneckiej, co widać po dziś w lokalnej architekturze, kuchni i dialekcie. Niestety potężne trzęsienie ziemi, które miało miejsce w sierpniu 1953 r. uszkodziło ponad 90 % budynków na tej rajskiej wyspie. Zakynthos to mała wyspa ze wspaniałymi plażami, bujną przyrodą i przyjemnym ciepłym klimatem, która jest idealnym wakacyjnym wyborem dla każdego. Bez względu na to, czy poszukujesz tętniących życiem klubów nocnych, czy relaksujących i spokojnych wakacji na słońcu z rodziną lub partnerem, na Zakynthos znajdziesz coś dla siebie. Poniżej przedstawiamy miejsca, które warto odwiedzić, by przywieźć z Grecji wspaniałe wspomnienia.
Rejs po Zatoce Tajlandzkiej - malowniczym zakątku AzjiZatoka Tajlandzka roztoczyła przede mną pełnię swojego egzotycznego, azjatyckiego czaru. W rejsie po malowniczych i wiecznie zielonych krajach Azji towarzyszył mi smak limonki, ostry zapach chili i orzeźwiający chłód tajskich lodów. Państwa zatoki są różnorodne i barwne jak ich kuchnia, o wyraźnym kolorycie i skomplikowanej naturze. Umykają sztywnym klasyfikacjom, są nieoczywiste i fascynujące.
Djerba – najpiękniejsze plaże na wyspie flamingówDjerba (Dżerba), największa tunezyjska wyspa, to idealne miejsce do wypoczynku dla rodzin z dziećmi. Bogata historia, interesująca kultura oraz doskonała kuchnia sprawiają, że każdego roku przyjeżdżają tu tysiące turystów z całego świata. Tym, co przyciąga wczasowiczów, są między innymi piaszczyste plaże, uważane za najlepsze w całym kraju, krystalicznie czysta woda oraz doskonała pogoda, którą można cieszyć się przez większość roku! Co ciekawe, zimą na wyspę licznie przybywają flamingi, które są jedną z największych lokalnych atrakcji. Djerba - jakie są najpiękniejsze plaże tej tunezyjskiej wyspy i co warto zobaczyć, gdy już tu zawitasz?