Chorwacja – co warto wiedzieć przed podróżą?

Informacje ogólne - Chorwacja

Hvar, Pag i Korčula). Najwyższy szczyt Chorwacji Vrh Dinare położony jest w Górach Dynarskich i mierzy 1830 m n.p.m. Chorwacja leży na obszarze zlewisk Morza Czarnego i Adriatyku. Rzeki w Chorwacji środkowej i północnej są duże i należą do zlewiska Morza Czarnego (Sava, Drava, Dunaj). Rzeki, które mają ujście do Adriatyku, są krótkie i o dużych spadkach. W Chorwacji nie ma wielu jezior i są one raczej nieduże. Największe – Vrana niedaleko Biogradu – liczy około 30 km2.

Klimat Chorwacji

W Chorwacji nadmorskiej panuje klimat śródziemnomorski, a w głębi kraju umiarkowany. Średnia miesięczna temperatura wynosi latem od 24°C do 27°C. Zimą na wybrzeżu do rzadkości należą dni z ujemną temperaturą. W Dubrowniku od połowy czerwca do połowy września, słonce świeci przez około dziesięć godzin dziennie. Najwięcej pada na terenach górskich.

Fauna i flora Chorwacji

Chorwacja zachwyca wspaniałymi wyspami i malowniczym wybrzeżem, ale nie jest to wyłącznie kraj nadmorski. Strefa roślinna Chorwacji dzieli się na dwa obszary. W głębi lądu, na terenach górskich występuje roślinność typowa dla strefy klimatu umiarkowanego. Lasy zajmują 35% całego kraju. W części północno-wschodniej przeważają lasy bukowo-dębowe, zaś w górach lasy iglaste. W strefie nadmorskiej występuje roślinność śródziemnomorska, gdzie dominują zarośla typu makia, oraz palmy, a także sztucznie wprowadzone agawy i cyprysy. W lasach Chorwacji żyją wilki i rysie, a wysoko w górach kozice. Na obszarach krasowych licznie występują węże (np. żmije), oraz jaszczurki. Na wybrzeżu i wysepkach Chorwacji znajduje się osiem parków krajobrazowych.

Ludność Chorwacji

Poza Chorwatami, w Chorwacji mieszka wielu Serbów, Bośniaków, Włochów, Węgrów, Albańczyków i Słoweńców. Chorwację zamieszkuje prawie 4,5 mln mieszkańców, i liczba ta tendencję spadkową, gdyż przyrost naturalny jest tam ujemny, wielu Chorwatów wybiera emigracją zarobkową do krajów zachodnich, a lokalni Serbowie wracają do rodzinnego kraju. Językiem urzędowym państwa jest chorwacki, jednak w gminach zamieszkanych co najmniej w 1/3 przez mniejszości narodowe, językami urzędowymi są również ich języki, a więc serbski, węgierski, włoski, czeski i słowacki.

Ruch turystyczny w Chorwacji

Od 2010 roku liczba turystów wypoczywających w Chorwacji znowu sukcesywnie rośnie. W roku 2012 liczba ta wynosiła już 11,8 mln odwiedzających. W 2013 odnotowano już prawie 12,5 miliona turystów.

Kolejne lata to następne, duże wzrosty przede wszystkim w turystyce międzynarodowej. W 2015 roku liczba turystów wynosiła 14,3 mln a w 2016 przekroczyła barierę 15 mln (15,59 mln odwiedzających, którzy spędzili w Chorwacji więcej niż jedną noc).

Liczba polaków, którzy zdecydowali się spędzić swój urlop w tym kraju również stale wzrasta. W 2015 roku była to liczba 1,8 miliona. W 2016 roku przekroczona została bariera 2 milionów turystów przybywających z naszego kraju. Według danych Ministerstwa Turystyki w Chorwacji Polacy najczęściej wybierają wyjazdy tygodniowe (6-7 noclegów).

^[1]

Obyczaje Chorwacji

Ze względu na swoją historię Chorwacja stanowi mieszankę kultury zachodnioeuropejskiej, śródziemnomorskiej oraz słowiańskiej. Północna część Chorwacji jest bardzo zbliżona pod względem kulturowym do Polski oraz innych krajów Europy Środkowej. W części nadmorskiej swe wyraźne wpływy wywiera kultura śródziemnomorska. Tradycyjnie więc po południu przychodzi czas na sjestę, a życie zaczyna się wieczorem. Chorwaci są dość spontaniczni w swoim zachowaniu i bardzo chętnie nawiązują znajomości. Dosyć głośno się zachowują, ale taki jest po prostu ich styl bycia. Jako Słowianie są otwarci i chętni do pomocy. Targowanie się raczej nie wchodzi w grę.

Religia w Chorwacji

W Chorwacji, w której Konstytucja gwarantuje wolność wyznania zdecydowana większość ludności (70%) deklaruje się jako osoby wierzące. Według spisu ludności z 2011 roku większość Chorwatów (86%) należy do Kościoła rzymskokatolickiego. Wyznawców prawosławia jest 4,42% , muzułmanów 1,47%, a protestantów 0,41% populacji. 7% Chorwatów to niewierzący i agnostycy.

Historia Chorwacji

Początki opisanej historii Chorwacji to panowanie Rzymian. Dopiero na początku VII wieku przybyły tu plemiona Chorwatów. Przez kolejny wiek tereny dzisiejszej Chorwacji stały się miejscem rywalizacji o wpływy papiestwa, Wenecji, Węgier i plemion słowiańskich. W 925 r. powstało Królestwo Chorwacji, a w 1102 r. powstała unia personalna z Węgrami. W 1526 roku Chorwacja dostała się pod panowanie Habsburgów, a potem Turków Osmańskich. Dopiero w XVIII wieku wpływy tureckie zmalały i Chorwacja przechodziła od wpływów Napoleona, do Cesarstwa Austriackiego, i znów do strefy wpływów Węgier. Wtedy też, w czasie wiosny ludów, obudził się pierwsze tendencje niepodległościowe. Po rozpadzie Austro-Węgier w 1918 roku Chorwacja weszła w skład Królestwa SHS (Serbów, Chorwatów i Słoweńców), w 1929 roku znalazła się w Jugosławii. W czasie II wojny światowej Chorwacja jako faszystowska republika – Niezależne Państwo Chorwackie – stanęła po stronie Niemiec. Jej terytorium obejmowało część Chorwacji oraz tereny dzisiejszej Bośni i Hercegowiny. Po zakończeniu II wojny światowej Chorwacja została włączona do Jugosławii Josipa Broz-Tity (który był z pochodzenia Chorwatem). W 1991 r. w ramach rozpadu Jugosławii Chorwacja proklamowała niepodległość; przez kraj przetoczyła się wojna z Jugosławią (de facto z Serbią, wspomaganą przez oddziały czarnogórskie). Od kwietnia 1992 r. wkroczyły tam siły pokojowe ONZ, a konflikt został rozwiązany w 1995 roku. Chorwacja otrząsnęła się już po koszmarze bałkańskiej wojny i 1 lipca 2013 weszła do Unii Europejskiej.

Aktywny wypoczynek w Chorwacji

Głównym celem przyjazdu turystów do Chorwacji do Chorwacji od połowy czerwca do połowy września jest oczywiście wybrzeże Adriatyku i tutejsze kurorty ze żwirowymi lub kamienistymi plażami – w całej Chorwacji znajduje się zaledwie kilkanaście plaż piaszczystych. Spotkać tu za to można tzw. betonowe plaże, gdzie do morza schodzi się po drabinkach. To, że plaże są kamieniste sprzyja czystości wody – Adriatyk w Chorwacji ma przejrzysty i turkusowy kolor. Co ciekawe – w Chorwacji jest niezwykle dużo plaż dla nudystów. Poza plażowaniem warto tam skusić się na rejsy statkiem wycieczkowym i zwiedzić sąsiednie wyspy. Powszechne są wypożyczalnie sprzętu pływającego z rowerami wodnymi, kajakami (morze jest zazwyczaj spokojne), łódkami, skuterami wodnymi. Ciekawe propozycje uprawiania ulubionego sportu znajdą tu wielbiciele kite-surfingu. Popularne są wycieczki rowerowe, choć warto wcześniej dopytać się o to, czy w okolicy są bezpieczne ścieżki dla rowerów. Warto też wybrać się na turystykę pieszą i zwiedzać tamtejsze parki narodowe, np. Park Narodowy Welebitu Północnego z najgłębszą na świecie jaskinią, Lukina Jama.

^[1] Źródło https://mint.gov.hr