Jedzenie w Budapeszcie. Te potrawy musisz spróbować podczas wakacji na Węgrzech!

Gulasz (gulyás) to narodowa potrawa Węgier, którą w wersji tradycyjnej pasterze bydła przygotowywali w zawieszonych nad ogniem żeliwnych kociołkach (bograczach). W wielu restauracjach nadal można spróbować tak gotowanego gulaszu, zwanego wówczas bográcsgulyás. Prawie każdy region ma swoją własną odmianę gulaszu, chociaż wersja uważana za oryginalną zawiera przede wszystkim wołowinę, cebulę, marchew i ziemniaki, a także oczywiście solidną dawkę papryki. Są również wersje drobiowe i wieprzowe, a nawet wegańskie, ale te już trudno uznać za tradycyjne. Węgierski gulyás ma długą historię sięgającą IX wieku, ale status symbolu węgierskiej tożsamości kulturowej zyskał dopiero w XIX wieku. Tradycyjnie do gulaszu podaje się gałuszki, czyli rodzaj lanych klusek.



Halászlé to węgierska zupa rybna, która pierwotnie była gotowana podobnie jak gulasz w kociołku nad ogniem. Podstawą tej treściwej zupy jest wysokiej jakości ryba, której mięso podczas gotowania nie rozpada się i pozostaje soczyste. Zupę najczęściej przygotowuje się z różnych gatunków ryb słodkowodnych, takich jak karp, sum, okoń i szczupak. Doprawiana jest sowicie czerwoną, ostra papryką, dzięki czemu uzyskuje intensywną, czerwoną barwę. Występuje wiele różnych wersji zupy rybnej, w zależności od regionu, ale ich cechą wspólną jest głęboki smak i wspaniały aromat.



Lángos to węgierski street food, uwielbiany przez każdego, kto choć raz go spróbuje. Są to smażone na głębokim oleju płaskie placki z ciasta, w którego skład wchodzi przede wszystkim mąka pszenna, drożdże, gotowane utłuczone ziemniaki i mleko. Najczęściej langosze jada się polane czosnkową oliwą lub masłem czosnkowym, a także kwaśną śmietaną i cukrem lub z szynką i tartym żółtym serem. Tak naprawdę z langoszami jest podobnie jak z pizzą: możesz dowolnie skomponować dodatki, by stworzyć dokładnie takie danie, jakie lubisz.



Főzelék to danie niezwykle ciekawe, w zasadzie jest to grupa dań, których nazwę można przetłumaczyć jako „coś gotowanego”. Na pierwszy rzut oka przypomina to gęstą zupę warzywną z dodatkiem zasmażki i śmietany. Jest to tradycyjne danie gotowane w domach, ale coraz częściej można go skosztować w restauracjach serwujących klasyczną kuchnię węgierską. Co ciekawe, mimo sporej kaloryczności i zawiesistości Węgrzy uważają je za zdrową opcję obiadową. Być może dlatego, że w skład főzelék wchodzą różne warzywa, w dowolnych proporcjach: ziemniaki, groch, fasola, soczewica i marchew. Nie jest to z pewnością danie wykwintne i eleganckie, ale pokazuje oblicze prawdziwej, domowej kuchni Węgrów.



Dobos torta to odmiana tortu wymyślona przez Józefa Dobosa, cukiernika z Budapesztu, pod koniec XIX w. Warstwy ciasta biszkoptowego są przekładane kremem maślanym, z dodatkiem cukru, kakao i żółtek, natomiast wierzch tortu polany jest karmelem. Być może ten opis współcześnie nie brzmi szczególnie interesująco, być może myślisz, że to nic więcej niż tort z kremem, ale jak na tamte czasy było to ciasto wyjątkowe, zarówno pod względem formy, technologii wykonania, jak i połączeń smakowych. Dobos postawił sobie za cel stworzenie ciasta, które długo zachowa świeżość, co nie było łatwe w czasach, gdy techniki przechowywania i chłodzenia żywności były dość ograniczone. Dlatego właśnie okrągłe boki ciasta zostały pokryte warstwą zmielonych orzechów, a karmel po zastygnięciu miał za zadanie chronić wnętrze ciasta przed wysuszeniem. Co ciekawe, Dobos przez wiele lat zachował swój oryginalny przepis w tajemnicy i przekazał go dopiero swym spadkobiercom.