Dodatnie temperatury, trwające przez okrągły rok i oceaniczny klimat podzwrotnikowy sprawiają, że Nowa Zelandia przyciąga turystów spragnionych bezpośredniego kontaktu z dziką, piękną i niemal zawsze zieloną przyrodą. Obydwie wyspy – północna i południowa – cechują się niezwykle zbliżoną pogodą. Różnicę przejawiają dopiero w pełni sezonu zimowego i letniego. Lipiec – najzimniejszy miesiąc – w części południowej przynosi czasami do 10 stopni Celsjusza mniej niż na północy. Styczeń, który jest najcieplejszym miesiącem, daje przewagę północnej wyspie od 3 do 5 stopni.
Klimat w Nowej Zelandii. Jakich warunków pogodowych można się tu spodziewać?
Mimo sąsiedztwa z
Australią, Nowa Zelandia wyróżnia się nieco innymi warunkami pogodowymi. Panuje tu klimat
podzwrotnikowy i umiarkowany, ciepły morski. Funkcjonuje też podział na cztery pory roku, jednak przypadają one w innych miesiącach niż w Europie. Lecąc tam w okresie polskiej zimy, można spodziewać się najwyższych temperatur – a to z tego względu, że od grudnia do lutego trwa lato. Pogoda w Nowej Zelandii w tym czasie nie tak upalna jak chociażby w Polsce –
średnia temperatur wynosi 20-23 stopnie Celsjusza. Względnie niskie temperatury nie wykluczają jednak silnego promieniowania słonecznego.
Jesień przypada tu na okres od marca do maja. Analogicznie, najzimniejszy okres przypada na lipiec, kiedy w Polsce panują najwyższe upały. Zima rozpoczyna się w czerwcu i trwa aż do końca sierpnia. Z klasycznych jej oznak występują tu zwłaszcza przymrozki, choć generalnie można ją uznać za łagodną. Zamiast śniegu, w okresie nowozelandzkiej zimy należy spodziewać się przede wszystkim obfitych opadów deszczu (zwłaszcza na Wyspie Północnej), a czasem nawet i gradu. Najbardziej dotkliwy bywa porywisty wiatr, zdolny bez trudu połamać parasol, oraz wysoka wilgotność powietrza. Śnieg w głębi kraju pada dość rzadko. Zdecydowanie częściej można go spotkać na południu oraz w okolicach górskich. Wraz z początkiem września, czyli nowozelandzkiej wiosny, temperatury powoli rosną. Jeżeli chodzi o letnie temperatury w
Nowej Zelandii, to pod koniec listopada zbliżają się one do granicy 20 stopni Celsjusza.
Lato – jakie aktywności można podejmować w tym czasie w Nowej Zelandii?
W najcieplejszym okresie roku, przypadającym tu od grudnia do marca, można spędzać aktywny wypoczynek w pięknych okolicznościach przyrody. Skłaniają do tego górskie szlaki, ale również wyjątkowo malownicze fiordy. Wybierając się na wyprawę w takie rejony, obowiązkowo trzeba ze sobą zabrać wygodne buty trekkingowe (najlepiej nieprzemakalne), kurtkę i ciepłą bluzę. Przydadzą się również dobre okulary przeciwsłoneczne oraz nakrycie głowy – w
Nowej Zelandii poziom promieniowania UV jest wysoki. Warto wziąć również spray na komary, gdyż z powodu wysokiej wilgotności powietrza jest tu ich dosyć sporo.
Wyspa Południowa obfituje w parki narodowe, pełne różnorodnych gatunków fauny i flory. Przyjeżdżając do Nowej Zelandii wiosną czy latem, zdecydowanie warto wybrać się przynajmniej do jednego z 10 tu istniejących. Wyspa Północna, choć z natury cieplejsza (bo leżąca bliżej równika), może pochwalić się jedynie 4 parkami narodowymi. Mimo to również one mogą zaskoczyć turystów swoim pięknem – na uwagę zasługuje przede wszystkim Tongarino – najstarszy
rezerwat przyrodniczy Nowej Zelandii z aktywnymi wulkanami.
Nowa Zelandia – kiedy jechać? Najciekawsze atrakcje na wyspie zimą
Wyspa Północna w okresie od czerwca do sierpnia sprzyja aktywności na świeżym powietrzu. W tym okresie stok u podnóża Mount Ruapehu jest zaśnieżony, co umożliwia fanom narciarstwa swobodne zjazdy. Wiele radości z odkrywania okolicy pokrytej białym puchem znajdą również miłośnicy górskiej turystyki i pieszych wycieczek.
Pogoda w Nowej Zelandii, czyli jakie temperatury panują w stolicy (Wellington)
W tym regionie zimy są raczej łagodne – z punktu widzenia mieszkańca Polski. W ciągu dnia termometr może wskazywać nawet 15 stopni. Miejscowi mawiają, że codziennie może przewinąć się do czterech pór roku. Objawia się to częstym pojawianiem się deszczu i słonecznych rozpogodzeń – niemalże na zmianę.
Jednak stolica latem postrzegana jest jako słoneczne miejsce. W codziennym ekwipunku nie powinno zatem zabraknąć wygodnych kurtek i poręcznych parasolek. Na te drugie należy uważać ze względu na porywający je wiatr, nadciagający od strony oceanu. W nocy, słupki rtęci nie schodzą zazwyczaj poniżej 6 stopni, a rzadkością jest ujemna temperatura.
