Panama leży w Ameryce Środkowej, nad Morzem Karaibskim i Oceanem Spokojnym. Znana jest głównie z Kanału Panamskiego. Kraj ten cechuje się urozmaiconym krajobrazem, tropikalnym klimatem i dobrze zachowaną przyrodą. Tylko tutaj drapacze chmur stoją na skraju dżungli. I nigdzie indziej nie można zobaczyć, jak największe statki świata płyną pod górę ciągnięte przez lokomotywy. Językiem urzędowym Panamy jest hiszpański. Angielski jest często używany przez profesjonalistów i został uznany oficjalnym „językiem biznesowym”.
Historia Panamy
Obszar obecnej
Panamy w okresie prekolumbijskim był zasiedlony przez Czibczów, a na wybrzeżu karaibskim przez Karaibów. Został odkryty ok. 1501 przez Hiszpanów i od 1535 wchodził w skład wicekrólestwa Nowej
Hiszpanii. Po wyzwoleniu spod panowania hiszpańskiego od 1830 należała do
Kolumbii. W 1903 w wyniku ruchów separatystycznych wspieranych przez USA, Panama oderwała się od Kolumbii i stała się odrębną republiką. I chociaż zyskała autonomię, to traktat z 1903 przyznał USA prawo do wieczystej dzierżawy 10-milowego pasa terytorium Panamy, na którym 1904–14 zbudowały Kanał Panamski. Od tamtej pory nie raz toczyły się spory o ten niewielki kawałek ziemi między Panamą a USA. Kanał jest jedną z najważniejszych dróg wodnych świata, łączy Ocean Atlantycki z Pacyfikiem skracając wydatnie czas podróży oraz czyniąc ją bezpieczniejszą. Rocznie pokonuje go ok. 14 tys. statków. Dziś obowiązuje układ z 1977, który spełnił roszczenia Panamy i ustalił warunki przekazania jej strefy kanału, co nastąpiło w 1999 roku
Geografia Panamy
Powierzchnia Panamy wynosi 74.177 km² i stanowi wąski (od ok. 50 km do ok. 200 km) pas lądu, łączący Amerykę Południowej z Ameryką Północną. W najwęższej części, zw. Przesmykiem Panamskim, znajduje się słynny 80-kilometrowy Kanał Panamski. Łączna długość wybrzeża wynosi ok. 2000 km z licznymi zatokami, najbardziej znane to Panamska (Ocena Spokojny) oraz Moskitów (Morze Karaibskie). Do Panamy przynależą liczne wyspy (ok.1600) ciągnące się po obu stronach wybrzeża. Ponad 50% pow. zajmują wyżyny i góry Kordyliery Środkowej. Najwyższy punkt w kraju wznosi się na wysokość 3478 m n.p.m. Jest to Volcán Barú. Natomiast wschodnia część kraju ma charakter nizinny. Panama jest położona w aktywnej strefie sejsmicznie.
Fauna i flora w Panamie
Na przestrzeni wieków człowiek nie ingerował zbyt intensywnie we florę Panamy, dlatego jest zachowana w bardzo dobrym, a niektórych miejscach nienaruszonym stanie. Możemy tam podziwiać dziewiczy, wilgotny las tropikalny, gdzie rosną cenne gatunki drzew, jak hebanowiec, mahoń, palisander, czy drzewo kampeszowe. Licznie występują też liany i epifity i różne gatunki palm. Od strony Pacyfiku można spotkać lasy bardziej suche, które w okresie suszy zrzucają liście. Południowa część kraju w niektórych miejscach porośnięta jest sawannami. Panamie to raj dla ogrodników, ponieważ można obserwować tu aż dziewięć tysięcy różnych roślin kwitnących.
Fauna Panamy również nie została zdegradowana przez działalność ludzką. Występują tu zwierzęta typowe dla środkowoamerykańskiej krainy neotropikalnej, min. jaguary, oceloty, małpy, tapiry i mrówkojady, kajmany, węże i jaszczurki. Liczne są także ptaki, a wiele z nich jest upierzonych we wszystkich kolorach tęczy, np. kolibry, czy tukany.
Klimat Panamy
Panama znajduje się pod silnym wpływem klimatu równikowego charakteryzującego dużą wilgotnością powietrza. Na północy Panamy wartość rocznych opadów sięga aż do 4000 mm. Częstym zjawiskiem są gwałtowne burze. Natomiast południowa część państwa jest terenem mniej wilgotnym, gdzie największe deszcze spadają w półroczu letnim (1500-2500 mm rocznie). W ciągu roku temperatura powietrza dochodzi do 32°C w marcu, a przez pozostałe miesiące waha się pomiędzy 26°C a 27°C. Najzimniejszy jest styczeń, w którym spada do 22°.
Ludność Panamy
Panamę zamieszkuje zaledwie 3,864 miliona (dane z 2013r) osób. Mimo burzliwej historii, ponad 60% ludności Panamy stanowią potomkowie jej rdzennych mieszkańców, czyli Metysi, Indianie (12,5%) skupieni głównie na wybrzeżu Morza Karaibskiego, m.in. w Comarca de San Blas (autonomiczne terytorium należące do Indian Kuna). Czarni stanowią 9,2% społeczeństwa, a Mulaci 6.8%, a biali zaledwie 6,7%.
Obyczaje
W niewielu miejscach Ameryki Centralnej można spotkać plemiona, które oparły się cywilizacji. Comarca de Kuna Yala na wybrzeżu Karaibskim zamieszkują Indianie Kuna. Społeczność trzyma się swojego tradycyjnego stylu życia, odmiennego od reszty społeczeństwa Panamy. Mają oni silne poczucie wspólnoty i pracy zespołowej, dzięki czemu są w stanie nadal żyć wedle swoich tradycji.
Pozostała część kraju łączy w sobie głównie wpływy karaibskie i hiszpańskie. Co też doskonale widać w kuchni. Serwowane potrawy charakteryzują się zapachem owoców morza, ryb i korzennych przypraw. Częstym dodatkiem do tutejszych specjałów jest kokos i mango. Zachwyceni tym miejscem będą smakosze kawy, ponieważ w restauracjach podawane są najlepsze jej gatunki.
Najczęściej kupowana pamiątką z podróży jest kapelusz panamski. Wszędzie można też nabyć najróżniejszą, ręcznie wykonaną biżuterię, a od Indian Kuna również wyszywane bluzki, poszewki na jaski itp. Niestety, nie wolno przewozić muszli czy koralowców, których sporo można znaleźć na plażach. Warto o tym pamiętać, żeby uniknąć problemów z przeprawą celną.
Religia w Panamie
Pod względem wyznaniowym zdecydowana większość mieszkańców to sympatycy religii chrześcijańskiej: katolicyzm (65,1%), zielonoświątkowcy (14,43%) i protestanci (6,38%). Mniejszości religijne stanowią ludzie wierzący w buddyzm, islam i inne.