Sekret hiszpańskich tortilii – ciekawostki kuchni hiszpańskiej

Sekret hiszpańskich tortilli. Jak powinny one tak naprawdę wyglądać i jak się je przyrządza?

Początki tortilli

Być może ze względu na to, że tortilla jest prostym daniem, podobnym do wielu innych omletów na bazie jajek, to niewiele wiadomo o jej dokładnym pochodzeniu. Uważa się, że pierwsze odniesienie do tej potrawy zostało odnalezione w anonimowym liście skierowanym do sądu w prowincji Nawarra, datowanym na rok 1817. List zawiera szczegółowe informacje o złych warunkach, w jakich żyje ludność prowincji, gdzie kilkuosobowa rodzina musi zadowolić się omletem z 2-3 jajek wymieszanych z ziemniakami lub bułką tartą. Jedna z popularnych legend głosi, że podczas oblężenia Bilbao generał armii, Tomás de Zumalacárregui, wynalazł tortilla de patatas jako łatwe, szybkie i pożywne danie, aby zaspokoić głód wśród żołnierzy. Z kolei inna wersja mówi, że danie wymyślił biedny rolnik, do którego przyszedł dowódca z prośbą o nakarmienie swego oddziału.



Można powiedzieć, że hiszpańska tortilla przeszła długą drogę. Niegdyś występowała wyłącznie w wersji podstawowej, złożonej z jajek, ziemniaków i cebuli, co wynikało przede wszystkim z dostępności tych składników. Typowa hiszpańska rodzina nie mogła sobie pozwolić na częste spożywanie mięsa, które było raczej drogie i trudno dostępne, dlatego codzienna kuchnia opierała się na prostych i tanich produktach. Dziś szefowie kuchni puszczają wodze wyobraźni i urozmaicają swoje omlety przeróżnymi dodatkami. Kiedy podczas wakacji w Hiszpanii odwiedzisz prawdziwy, lokalny bar tapas to zazwyczaj od razu dostrzeżesz duże menu wymieniające dostępne warianty tortilli. Do najpopularniejszych dodatków należą między innymi:

• Bacalao – solony, suszony dorsz,
• Pimientos – ostre papryczki,
• Atun – tuńczyk,
• Chorizo – pikantna kiełbasa,
• Jamon – hiszpańska szynka dojrzewająca,
• Gambas y setas – krewetki i grzyby,
• Espárragos trigueros – dzikie szparagi
• Angulas – węgorz.

Regionalne odmiany tortilli

Chociaż tortilla española jest spożywana w całej Hiszpanii zarówno jako jedna z popularnych tapas, jak i jako samowystarczalny posiłek, to warto podkreślić, że istnieje wiele odmian tortilli, spożywanych na różne sposoby. W niektórych regionach kraju kilka osobno usmażonych tortilli z przeróżnymi dodatkami układa się jedną na drugiej, a następnie przed podaniem na wierzch wylewa gęsty sos pomidorowy. Inne regiony serwują tortille z obfitym dodatkiem majonezu.



Praktycznie każdy region w Hiszpanii może pochwalić się swoją własną odmianą tortilli. W Walencji powszechne jest dodawanie do omletu właśnie bacalao, ale również ryżu, a w wersji domowej różnych warzyw, które zostały gospodyni z obiadu. W Andaluzji spotkasz bardzo ciekawe warianty tortilli, do których dodaje się bardzo interesujące dodatki, takie jak jagnięcy móżdżek, jagnięce lub bycze jądra. Choć trzeba przyznać, że dla niektórych turystów te dodatki są mało apetyczne, to Andaluzyjczycy się nimi zajadają. W całej Hiszpanii tortillę zazwyczaj serwuje się z chlebem, czasami również z lekko przesmażonymi pimientos de padrón (słynne zielone papryczki z Padrón). Często można spotkać również tortillę serwowaną w formie kanapki, zwanej bocadillo. Niezależnie od tego, czy w wersji podstawowej, czy z wyszukanymi dodatkami, hiszpańska tortilla musi być soczysta i miękka. Powinna być również dość gruba, zazwyczaj od 3 do 8 cm.