Podróżowanie po świecie to przede wszystkim odkrywanie nowych, fascynujących miejsc. Jednakże z każdą przekraczaną granicą poszerzamy swoje horyzonty, poprzez bliskie spotkania z innymi kulturami i obyczajami. Jednym z aspektów podróżowania jest również poznawanie kuchni poszczególnych państw i regionalnych potraw. Kosztowanie dań charakterystycznych dla danego kraju to świetny sposób na poznanie jego kultury i tradycji, na pogłębienie Twoich doświadczeń. Pamiętaj jednak, że niektóre potrawy mogą okazać się niesamowite i ciekawe, inne natomiast zaskakujące lub wręcz dziwne. W różnych zakątkach świata ludzie spożywają produkty, które w naszej kulturze nie są uznawane za jadalne, jak na przykład mrówki czy pająki. Nie musisz próbować wszystkiego, co w danym kraju jest uznawane za smakołyk, ale jeśli jesteś kulinarnym odkrywcą to z pewnością czasami warto się odważyć. Może się okazać, że polubisz wiele spośród potraw, do których początkowo podejdziesz z nieufnością. Jeśli nie należysz do kulinarnych odkrywców, możesz wykorzystać poniższą listę jako wskazówkę, czego unikać. Jeśli natomiast jesteś żądny kulinarnych przygód, nieustraszony i otwarty na nowe smaki, to przedstawiamy specjalnie dla Ciebie kilka spośród najdziwniejszych – i jednocześnie smacznych – potraw świata.
1. Escamoles, Meksyk
To danie niektórzy nazywają owadzim kawiorem i nic w tym dziwnego, ponieważ w Meksyku to prawdziwy rarytas. Są to smażone jaja niektórych gatunków mrówek, które z wyglądu przypominają ziarenka dmuchanego ryżu. Potrawa wywodzi się z centralnego Meksyku, a spożywali ją już Aztekowie. Escamoles są dziś serwowane jako dodatek do tacos lub omletu, a także serwowane jako osobne danie z guacamole i tortillą. Turyści często obawiają się tego dania, ale w rzeczywistości jest ono niezwykle smaczne. Jaja, smażone na maśle z dużą ilością aromatycznych przypraw, są chrupiące i mają lekko orzechowy smak. Do produkcji escamoles używane są wyłącznie jaja rzadkich gatunków mrówek, które zbierane są z systemów korzeniowych agawy. Zbiory są możliwe tylko w okresie między lutym a kwietniem, nic więc dziwnego, że danie jest uważane za rarytas. Jest to jedna z najbardziej nietypowych potraw, którą możesz zjeść w czasie wakacji w Meksyku.
2. Cuy, Peru
Cuy to smażona lub pieczona świnka morska, peruwiański przysmak zwykle spożywany obecnie na specjalne okazje. Jedzenie świnek morskich dla ludzi z naszego kręgu kulturowego jest dziwne, gdyż traktujemy te zwierzęta tak jak psy i koty. Jednakże dla ludności zamieszkującej Andy od tysięcy lat są to zwierzęta hodowlane, stanowiące od dawna podstawę ich diety. Pieczone lub gotowane w całości, mają bardzo delikatne mięso i chrupiącą skórkę. W smaku przypominają pieczone lub grillowane udko kurczaka.
3. Fugu, Japonia
Fugu, czyli rozdymka tygrysia, to prawdziwy japoński przysmak i zarazem jedna z najbardziej niebezpiecznych potraw na świecie. Trucizna, jaką zawiera w sobie Fugu jest dużo groźniejsza niż cyjanek. Dlatego tak ważne jest, by na degustację wybrać miejsce certyfikowane, które jest gwarancją naszego bezpieczeństwa. Spożycie źle oporządzonej ryby może skutkować ciężkim zatruciem, a w skrajnych wypadkach nawet śmiercią. W Japonii obowiązują bardzo restrykcyjne przepisy dotyczące podawania Fugu, więc jeśli tylko wybierzesz właściwe miejsce, możesz być pewien, że otrzymasz danie bezpieczne i niezwykle smaczne. Sekret tkwi w należytym sprawieniu ryby, tak by przed dalszą obróbką pozbyć się części zawierających truciznę. Fugu może być przygotowywane wyłącznie przez doświadczonych kucharzy, którzy przeszli co najmniej 2-letnie specjalistyczne szkolenia i uzyskali licencję. Ryba jest zazwyczaj podawana w postaci surowej, pokrojona na cienkie jak papier plasterki lub krótko gotowana w bulionie, może być także dodana do gulaszu lub grillowana i serwowana w sosie teriyaki.
4. Salangan, Tajlandia
Jednym z najdroższych, najbardziej pożądanych i poszukiwanych przysmaków na świecie są gniazda salangan, potocznie nazywane „jaskółczymi gniazdami”. Gniazda o słonawo-morskim posmaku budowane są z wydzieliny gruczołów ślinowych niektórych gatunków ptaków z rodziny jerzykowatych, zwanych salanganami. Dawniej zbiór gniazd utrudniało ich położenie w niedostępnych nadmorskich niszach i jaskiniach, często dostępnych tylko od strony morza, co wpłynęło na niewyobrażalnie wysokie ceny tego specjału. Obecnie, choć dla kolonii salangan buduje się specjalne budynki, co znacznie ułatwia ich zbiór, ceny zbytnio nie zmalały.
5. Gaebul, Korea Południowa
Gaebul, ze względu na kształt zwany morskim penisem, jest tak naprawdę gatunkiem szczetnicy, czyli morskiego bezkręgowca. Gaebul jest na wschodzie powszechnie ceniony jako niesamowity afrodyzjak. Szczetnice po dokładnym opłukaniu są zazwyczaj serwowane na surowo, w postaci sashimi, skropione olejem sezamowym i octem ryżowym. Gaebul jest w smaku podobny do małż i ostryg, jeśli więc uwielbiasz owoce morze, ten smakołyk Cię zachwyci.
To danie niektórzy nazywają owadzim kawiorem i nic w tym dziwnego, ponieważ w Meksyku to prawdziwy rarytas. Są to smażone jaja niektórych gatunków mrówek, które z wyglądu przypominają ziarenka dmuchanego ryżu. Potrawa wywodzi się z centralnego Meksyku, a spożywali ją już Aztekowie. Escamoles są dziś serwowane jako dodatek do tacos lub omletu, a także serwowane jako osobne danie z guacamole i tortillą. Turyści często obawiają się tego dania, ale w rzeczywistości jest ono niezwykle smaczne. Jaja, smażone na maśle z dużą ilością aromatycznych przypraw, są chrupiące i mają lekko orzechowy smak. Do produkcji escamoles używane są wyłącznie jaja rzadkich gatunków mrówek, które zbierane są z systemów korzeniowych agawy. Zbiory są możliwe tylko w okresie między lutym a kwietniem, nic więc dziwnego, że danie jest uważane za rarytas. Jest to jedna z najbardziej nietypowych potraw, którą możesz zjeść w czasie wakacji w Meksyku.
2. Cuy, Peru
Cuy to smażona lub pieczona świnka morska, peruwiański przysmak zwykle spożywany obecnie na specjalne okazje. Jedzenie świnek morskich dla ludzi z naszego kręgu kulturowego jest dziwne, gdyż traktujemy te zwierzęta tak jak psy i koty. Jednakże dla ludności zamieszkującej Andy od tysięcy lat są to zwierzęta hodowlane, stanowiące od dawna podstawę ich diety. Pieczone lub gotowane w całości, mają bardzo delikatne mięso i chrupiącą skórkę. W smaku przypominają pieczone lub grillowane udko kurczaka.
3. Fugu, Japonia
Fugu, czyli rozdymka tygrysia, to prawdziwy japoński przysmak i zarazem jedna z najbardziej niebezpiecznych potraw na świecie. Trucizna, jaką zawiera w sobie Fugu jest dużo groźniejsza niż cyjanek. Dlatego tak ważne jest, by na degustację wybrać miejsce certyfikowane, które jest gwarancją naszego bezpieczeństwa. Spożycie źle oporządzonej ryby może skutkować ciężkim zatruciem, a w skrajnych wypadkach nawet śmiercią. W Japonii obowiązują bardzo restrykcyjne przepisy dotyczące podawania Fugu, więc jeśli tylko wybierzesz właściwe miejsce, możesz być pewien, że otrzymasz danie bezpieczne i niezwykle smaczne. Sekret tkwi w należytym sprawieniu ryby, tak by przed dalszą obróbką pozbyć się części zawierających truciznę. Fugu może być przygotowywane wyłącznie przez doświadczonych kucharzy, którzy przeszli co najmniej 2-letnie specjalistyczne szkolenia i uzyskali licencję. Ryba jest zazwyczaj podawana w postaci surowej, pokrojona na cienkie jak papier plasterki lub krótko gotowana w bulionie, może być także dodana do gulaszu lub grillowana i serwowana w sosie teriyaki.
4. Salangan, Tajlandia
Jednym z najdroższych, najbardziej pożądanych i poszukiwanych przysmaków na świecie są gniazda salangan, potocznie nazywane „jaskółczymi gniazdami”. Gniazda o słonawo-morskim posmaku budowane są z wydzieliny gruczołów ślinowych niektórych gatunków ptaków z rodziny jerzykowatych, zwanych salanganami. Dawniej zbiór gniazd utrudniało ich położenie w niedostępnych nadmorskich niszach i jaskiniach, często dostępnych tylko od strony morza, co wpłynęło na niewyobrażalnie wysokie ceny tego specjału. Obecnie, choć dla kolonii salangan buduje się specjalne budynki, co znacznie ułatwia ich zbiór, ceny zbytnio nie zmalały.
5. Gaebul, Korea Południowa
Gaebul, ze względu na kształt zwany morskim penisem, jest tak naprawdę gatunkiem szczetnicy, czyli morskiego bezkręgowca. Gaebul jest na wschodzie powszechnie ceniony jako niesamowity afrodyzjak. Szczetnice po dokładnym opłukaniu są zazwyczaj serwowane na surowo, w postaci sashimi, skropione olejem sezamowym i octem ryżowym. Gaebul jest w smaku podobny do małż i ostryg, jeśli więc uwielbiasz owoce morze, ten smakołyk Cię zachwyci.
Data Publikacji: 14.06.2019
Artykuł autorstwa: Redakcja Rainbow
Eksperci z branży turystycznej – piloci wycieczek, animatorzy, rezydenci i przewodnicy i wielu innych specjalistów, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami i wiedzą zdobytą podczas niezliczonych podróży. W tekstach łączą praktyczne wskazówki z fascynującymi historiami i ciekawostkami z różnych zakątków świata. Ich opowieści to nie tylko przewodniki po popularnych kierunkach, ale przede wszystkim autentyczne relacje osób, które na co dzień pracują z turystami i poznają opisywane miejsca od podszewki.Podobne artykuły
Musaka – nie tak grecka, jak myślisz. Skąd pochodzi i jak ją przyrządzić?Musaka to jedno z najbardziej charakterystycznych dań kuchni śródziemnomorskiej, choć jej historia sięga znacznie dalej niż Grecja. Korzenie tej potrawy wywodzą się z kuchni osmańskiej i arabskiej, a jej różnorodne wersje można znaleźć w wielu krajach basenu Morza Śródziemnego. W powszechnej świadomości musaka to wielowarstwowa zapiekanka z bakłażanami, mielonym mięsem i beszamelem, jednak w zależności od regionu przybiera różne formy – od tureckiego duszonego gulaszu po bałkańskie waria nty z ziemniakami. To doskonały przykład na to, jak przepisy podróżują między kulturami, dostosowując się do lokalnych tradycji i składników, a jednocześnie zachowując swój wyjątkowy charakter.
Jak zmieniała się na przestrzeni wieków? W jakich krajach przybiera zupełnie inne formy? Odkryj niezwykłe oblicza i sekrety tej śródziemnomorskiej potrawy!
Kuchnia japońska – raj dla odkrywców smaków. Poznaj dania i historię kulinariów Japonii!Opisać kuchnię danego kraju w krótkim artykule to niezwykle trudne zadanie, gdyż smaki świata najlepiej poczuć na własnym języku. Nie tylko zresztą ubogość epitetów nas ogranicza, ale i długość takiego tekstu. Jak bowiem z czegoś tak różnorodnego jak kuchnia wybrać zaledwie kilka przykładów, które oddać mają całe jej bogactwo? To jak powiedzieć, że kuchnia polska to kotlet schabowy z ziemniakami i kapustą, barszcz i pierogi. A gdzie ogórek kiszony, makowiec z serem, kompot z suszu, zupa grzybowa, łazanki, flaczki i cała reszta, której wymienić tu nie sposób?
Podobnie jest z kuchnią japońską, która kryje w sobie tyle skarbów dla odkrywcy, że przyprawić może o zawrót głowy. Spróbujmy jednak uszczknąć z niej chociaż troszeczkę, by ta szczypta być może rozpaliła w Czytelniku głód dalekiej podróży.
Rzymska kuchnia, czyli co zjeść w Rzymie, by skosztować lokalnego klimatuNiewątpliwie kuchnia jest dla mieszkańców Rzymu elementem tożsamym z ich osobowością. Rzymianie i biesiada to jedność. Idealnie przylegające do siebie elementy. I nie chodzi tu o wielkie eleganckie przyjęcia. Przeciwnie! Rzymianin celebruje zmysłami, zwłaszcza węchem i smakiem, każdy moment dnia. Rozsmakowuje się w porannym cappuccino, przy którym nie może zabraknąć tradycyjnego cornetto, czyli rogalika; na szybki obiad z uciechą zjada na stojąco kawałek cudownie chrupiącej pizzy serwowanej w piekarniach i w charakterystycznych punktach sprzedaży „pizzy na metry” prosto z pieca; zatrzymuje się po pracy na małe aperitivo, które zwykle stanowi lampka wina i kilka taralli czy orzeszków ziemnych, i z utęsknieniem wyczekuje wieczoru, bo wtedy można rozsiąść się na dobre. Odetchnąć i cieszyć się życiem. Bo pyszne, proste, zdrowe jedzenie to dla nich życie.
Pizza rzymska – czym się charakteryzuje? Fragment książki „Rzym od kuchni” Magdaleny Wolińskiej-RiediPizza to bez wątpienia kulinarna królowa, a na całym świecie znajdziemy niezliczoną liczbę jej wariantów. W niektórych miejscach charakteryzuje ją grube ciasto z serem zapieczonym w brzegach, w innych cieniutki spód z puszystymi, wręcz „pustymi” rantami. Część osób ją piecze, inni smażą. Zdarza się, że podaje się ją na słodko lub w kontrowersyjnych połączeniach, jak szynka z ananasem czy krem czekoladowy z bananami. Niektóre warianty serwowane na świecie mogłyby przyprawić Włochów o ból głowy.
Warto jednak wiedzieć, że choć pizza jest włoskim specjałem, to nawet w słonecznej Italii nie występuje jako jedno danie. W zależności od regionu przyrządza się ją na różne sposoby. Prym wiodą dwa style kulinarne: pizza rzymska i neapolitańska.
W swojej najnowszej książce „Rzym od kuchni. Śladami historii najsłynniejszych dań Wiecznego Miasta” Magdalena Wolińska-Riedi odkrywa przed czytelnikami niesamowite rzymskie smaki oraz ich fascynującą historię. Na liście opisywanych przysmaków nie mogło zabraknąć rzymskiej pizzy. Czym różni się od neapolitańskiej? Co myślą o niej sami Włosi? Jak rozpoznać dobrą rzymską pizzę? Odpowiedzi znajdziecie w poniższym fragmencie!