Trudno znaleźć na świecie bardziej fascynujący i różnorodny kraj niż Indie – niesamowita kultura i obyczaje, wiele języków, luksus i bogactwo współistniejące ze skrajną biedą, a zaskakujące, bogato zdobione świątynie i imponujące monumentalne pałace kontrastują ze slumsami. Gwar indyjskich miast, chaos tutejszych ulic, zróżnicowane krajobrazy, niezwykle aromatyczna kuchnia – to wszystko może przyprawić o zawrót głowy. Indie można kochać albo nienawidzić, ale na pewno przynajmniej raz w życiu trzeba je koniecznie zobaczyć!

• Indie są położone w Azji Południowej i zajmują większą część subkontynentu indyjskiego. Powierzchnia kraju wynosi 287.263 km² (siódme miejsce na świecie), a mieszka tu 1,3 mld osób (drugie miejsce na świecie).
• Stolicą Indii jest usytuowane w północno-zachodniej części kraju New Delhi.
• Większość kraju leży na wyżynie Dekan, na wysokości 600-900 m, która na wybrzeżu przechodzi w niziny. Na północy kraju znajdują się Himalaje (z najwyższym szczytem kraju znajdującym się na granicy z Nepalem – Kanczendzonga 8586 m n.p.m.), pomiędzy Dekanem a górami rozciąga się Nizina Hindustańska, przez którą przepływają największe rzeki kraju – Indus, Ganges i Brahmaputra.
• Kraj jest podzielony na 28 stanów, z których największy jest Radżastan, i 8 terytoriów (m.in. wyspy Andamany i Nikobary oraz Lakszadiwy).
• Największym miastem, które możesz zwiedzić podczas wakacji w Indiiach jest Mumbaj, w którym mieszka 16,4 mln osób (cała aglomeracja liczy prawie 23 mln), inne duże ośrodki miejskie to New Delhi 11,5 mln (aglomeracja – 26,5 mln), Bengaluru, Kolkata, Ćennaj i Ahmedabad.
• Większość populacji wyznaje hinduizm (80,5 proc), sporo jest też muzułmanów (ok. 15 proc.).
• Na terenie kraju funkcjonuje ponad 400 języków, do najpopularniejszych należy hindi, bengalski, telugu, marathi, tamilski i urdu. Nie ma natomiast problemu z dogadaniem się po angielsku.
• Większość gniazdek elektrycznych nie przypomina tych, które znamy z Polski (3 okrągłe otwory rozmieszczone jak wierzchołki trójkąta), dlatego warto zabrać przejściówkę.
• Obywatele Polski udający się na wczasy do Indii muszą mieć wizę. Od 2015 r. można uzyskać jednorazową wizę turystyczną ważną przez miesiąc przez stronę internetową https://indianvisaonline.gov.in/evisa/tvoa.html.
• Ze względu na możliwość zakażenia amebozą i pasożytami przewodu pokarmowego, nie poleca się spożywania pokarmów z niepewnego źródła i picia wody z kranu. Do mycia zębów i owoców oraz przygotowywania napojów najlepiej używać wody butelkowanej. Warto też najpierw zwrócić uwagę czy owe butelki są fabrycznie zamknięte.

Nie ma obowiązku specjalnych szczepień, poleca się natomiast szczepienia przeciwko błonicy, krztuścowi, odrze, śwince, różyczce, tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, durowi brzusznemu i cholerze.

Ze względu na występowanie malarii, poleca się stosowanie profilaktyki antymalarycznej.

Walutą kraju jest rupia indyjska (INR), która dzieli się na 100 paisa. Najlepiej zabrać ze sobą dolary i wymienić na miejscu w jednym z kantorów. Płatność kartą jest możliwa w większych sklepach, restauracjach i hotelach, bankomaty występują w dużych miastach.

1 EUR = 84,59 INR

1 USD = 74,86 INR

1 PLN = 18,57 INR

1 INR = 0,05 PLN

W Indiach występują praktycznie wszystkie klimaty, dominuje natomiast klimat subtropikalny (na północy) i tropikalny (w centralnej i południowej części kraju). Ogromny wpływ na pogodę w Indiach ma monsun pojawiający się zwykle na początku czerwca, możemy więc wyróżnić wyraźną porę deszczową i suchą.

Podczas monsunu najwięcej deszczu notuje się na południowo-zachodnim wybrzeżu (Mumbai, Goa) oraz na północnym-wschodzie (Kolkata). Najgorętszy jest kwiecień i maj, czyli miesiące tuż przed przybyciem monsunu.

Średnie temperatury w New Delhi wynoszą (dzień/noc): 20/8°C w styczniu, 25/11°C w lutym, 30/16°C w marcu, 37/21°C w kwietniu, 40/26°C w maju, 39/28°C w czerwcu, 36/27°C w lipcu, 34/27°C w sierpniu, 34/25°C we wrześniu, 33/19°C w październiku, 28/13°C w listopadzie i 23/8°C w grudniu. Najbardziej deszczowym miesiącem jest sierpień (235 mm), najmniej listopad (5 mm).

Średnie temperatury w Mumbaju wynoszą (dzień/noc): 31/17°C w styczniu, 32/18°C w lutym, 33/21°C w marcu, 33/24°C w kwietniu, 34/27°C w maju, 32/26°C w czerwcu, 30/25°C w lipcu i w sierpniu, 31/25°C we wrześniu i październiku, 34/21°C w listopadzie i 33/18°C w grudniu. Najbardziej deszczowym miesiącem jest lipiec (710 mm), najmniej natomiast okres od stycznia do kwietnia, kiedy nie pada w ogóle.

Bezpośrednio przed i po zakończeniu monsunu, często pojawiają się cyklony.

Najlepszą porą na wakacje w Indiach jest okres od listopada do lutego.

To różnorodny kraj pod względem klimatu, kultury, a także języków. Specyfika atrakcji w Indiach zależy od tego, którą część masz zamiar zwiedzić. Z pewnością każdy z nich jest warta uwagi i oryginalna na swój sposób.

Północ kraju:

• New Delhi – stolica kraju z niesamowitym Meczetem Piątkowym, Grobowcem Humajuna, minaretem Qutub Minar, Świątynią Lotosu, obserwatorium astrologicznym Jantar Mantar, sikhijską świątynią Bangla Sahib Sonu Gurbani Bhandar i łukiem triumfalnym zwanym Bramą Indii.
• Agra – miasto w stanie Uttar Pradesh ze słynnym grobowcem Tadź Mahal wzniesionym przez Szahdżahana, władcę z dynastii Mogołów, który chciał w ten sposób upamiętnić swoją ukochaną małżonkę, Mumtaz Mahal.
• Waranasi – święte miasto hinduizmu położone nad Gangesem w stanie Uttar Pradesh, gdzie można zaobserwować rytualne kąpiele w rzece i kremacje zmarłych.
• Jaipur – stolica Radżastanu, zwana Różowym Miastem ze względu na to, że wiele tutejszych budynków pokrywa różowy piaskowiec. Do jego największych atrakcji należą: fort Amber, Pałac Wiatrów, Pałac Miejski i położony na środku jeziora Jal Mahal.
• Dżodphur – miasto w Radżastanie słynące z położonego na wzgórzu, jednego z największych fortów w kraju – Mehrangarh.
• Kolkata – stolica Bengalu Zachodniego słynąca z kolonialnej zabudowy. Można tu podziwiać m.in. Victoria Memorial, katedrę św. Pawła, Fort William, budynek Sądu Najwyższego i kilka niesamowitych świątyń.
• Amritsar – miasto w Pendżabie, gdzie znajduje się najważniejsza gurudwara (świątynia) sikhijska – Darbar Sahib.
• Świątynia Słońca w Konaraku – pochodząca z XIII w. świątynia, słynąca z płaskorzeźb pokrywających jej ściany, przedstawiających m.in. ogromne koła i motywy tantryczne.

Część centralna:

• Mumbaj – stolica stanu Maharasztra z pięknym wiktoriańskim dworcem Króla Śiwadźiego i indo-saraceńskim łukiem triumfalnym; siedziba indyjskiego przemysłu filmowego znanego jako Bollywood.
• Ellora i Ajanta – stanowiska archeologiczne w stanie Maharasztra, gdzie możemy zobaczyć niesamowite kompleksy świątynne wykute w skale.
• Goa – najmniejszy stan Indii z pięknymi piaszczystymi plażami i wieloma katolickimi kościołami zbudowanymi przez Portugalczyków.
• Hampi – wioska w stanie Karnataka słynąca z pochodzącej z VII w. świątyni Sree Virupaksha.

Południe kraju:

• Kerala – stan w południowych Indiach, który zachwyca swoją przyrodą. Znajdziemy tu bujną roślinność, rozlewiska, plantacje herbaty i kilka ciekawych świątyń. Będąc tu, warto zobaczyć tradycyjny spektakl teatralny – kathakali.
• Maduraj – miasto w stanie Tamilnadu, którego główną atrakcją jest niezwykle kolorowa i bogato zdobiona Świątynia Minakszi.

Boisz się podróżować sam? A może chcesz wiedzieć jak najwięcej na temat historii, zwyczajów oraz kuchni pomijając barierę językową. Podczas wycieczek fakultatywnych po Indiach jeden z polskojęzycznych przewodników z pewnością wprowadzi Cię w tajniki tego świata.

Największe lotniska w kraju znajdują się w New Delhi (DEL), Mumbaju (BOM), Bengaluru (BLR), Hyderabadzie (HYD) i Kolkacie (CCU). Z Polski można dolecieć do New Delhi bezpośrednio z Warszawy. Lot trwa 7,5 godziny.

Jeśli wybieramy się do innych części Indii, trzeba się nastawić na lot z przesiadką przez którąś z europejskich stolic lub przez Bliski Wschód.

W trzecim tysiącleciu p.n.e. cywilizacja Doliny Indusu zaczęła przemieszczać się z terenów dzisiejszego Pakistanu do północno-zachodnich Indii. Tysiąc lat później osiedliły się tu pastersko-rolnicze plemiona Ariów, które narzuciły miejscowym swoją kulturę i religię. Wówczas też wyodrębniły się stany społeczne, które później przekształciły się w system kastowy. Liczne indyjskie królestwa zostały zjednoczone w IV w. p.n.e. za sprawą dynastii Maurjów, której najwybitniejszym władcą był Aśoka. Kolejny okres rozkwitu Indii nastąpił w IV w. n.e. za panowania dynastii Guptów.

W VIII w. rozpoczęły się najazdy muzułmanów, którym udało się ostatecznie utworzyć sułtanat ze stolicą w Delhi. Pod koniec XIV w. kraj został podbity przez Tamerlana. W 1498 r. Indie zostały odkryte przez Vasco da Gamę, a Portugalczycy szybko zdobyli kontrolę nad częścią zachodniego wybrzeża.  Tymczasem północ kraju została podbita przez Babura – założyciela dynastii Mogołów.

W połowie XVI w. Indiami zainteresowali się Brytyjczycy i do połowy XIX w. utworzona przez nich Kompania Wschodnioindyjska kontrolowała praktycznie cały kraj. Na przełomie XIX i XX w. przybrały na sile nastroje niepodległościowe – najsłynniejszym orędownikiem uniezależnienia się od Wielkiej Brytanii był Mahatma Gandhi.

Indie uzyskały niepodległość w 1947 r., z tym że na części jej terytorium utworzono muzułmańskie państwo Pakistan, z którego następnie wyodrębnił się Bangladesz. Do dziś trwa spór między Indiami a Pakistanem o Kaszmir.

Myślisz, że podczas wakacji w Indiach jedyne, co będziesz jeść to ryż, curry i chlebek naan? Nic bardziej mylnego! Tamtejsza kuchnia bogata jest w smaki i aromaty, które trudno odwzorować bez lokalnych przypraw czy receptur. Do topowych dań kuchni indyjskiej należą:

Chapati, Roti, Naan, Paratha, Dosa – chlebki z formie mniej lub bardziej cienkiego placka.

Samosa – smażone na głębokim tłuszczu pikantne pierożki z ziemniakami i innymi dodatkami.

Aloo gobi – curry z ziemniaków i kalafiora.

Biryani – ryż z warzywami, jajkiem lub mięsem.

Thali – serwowany na tacy ryż z całą gamą różnych sosów i dodatków znajdujących się w małych miseczkach.

Dal – gęsty sos z warzyw strączkowych (soczewicy, grochu lub fasoli).

Idli sambar – bułeczki ryżowe z gulaszem z warzyw i soczewicy.

Mango chutney – gęsty sos z mango.

Palak paneer – rodzaj białego sera z krowiego mleka (nazywanego w Indiach paneer) w gęstym szpinakowym sosie.

Tandoori chicken – marynowany w jogurcie i przyprawach kurczak pieczony w specjalnym glinianym naczyniu, zwanym tandoori.

Masala dosa – cienki chrupiący naleśnik (dosa) wypełniony ziemniakami, serwowany zazwyczaj z sosem z soczewicy i różnymi dodatkami.

Uttapam – placki z ryżu i soczewicy z pomidorami i cebulą.

Barifa – słodkie ciasteczka w kształcie rombu.

Gulab jamun – kuleczki z mleka i cukru, polane słodkim syropem z dodatkiem kardamonu i wody różanej.

Lassi – jogurtowy napój występujący w różnych wersjach smakowych, może być przygotowany zarówno na słono z chilli, jak i na słodko, np. banana lassi.

Do Indii można wwieźć 100 papierosów i dwa litry napojów alkoholowych. Kwoty powyżej 5.000 USD należy zadeklarować.

W sklepach: chleb 43 INR, jogurt 20 INR, Coca cola 2 l 55 INR, czekolada 100 INR, chipsy 40 INR, papierosy 210 INR, piwo 88 INR, woda mineralna 15-15 INR.

W restauracjach: ryż z warzywami 80 INR, dania główne w przeciętnych restauracjach 100-150 INR, kawa 10 INR.

Bilet komunikacji miejskiej kosztuje 20 INR, taksówka 40 INR opłaty początkowej i 20 INR za km, wynajem auta od 1500 INR dziennie. Za litr benzyny zapłacimy ok. 95 INR.

Środki przeciw komarom z wysokim stężeniem DEET, moskitierę, lekkie przewiewne ubrania, zakryte buty na wieczór.

Krem z wysokim filtrem UV, nakrycie głowy, okulary przeciwsłoneczne.

Saszetkę do ukrycia pod ubraniem, w której można schować paszport i pieniądze.

Żel antybakteryjny, mokre chusteczki, podstawowy zestaw leków (przede wszystkim na biegunkę!).

Jeśli nie będziemy się zatrzymywać w drogich hotelach bądź mamy w planie przejazd pociągiem czy autobusem, warto zabrać prześcieradło lub poszewkę i cienki śpiwór.

Przygotuj się dokładnie do podróży i przeczytaj, co warto wiedzieć przed wakacjami w Indiach. Ten wpis podpowie Ci, czego możesz się spodziewać, gdy twój samolot wyląduje na miejscu.

Produkty spożywcze: przyprawy (cynamon, kardamon, kurkuma, curry, szafran, a także gotowe mieszanki), herbata.

Produkty użytkowe: sari, letnia odzież, wyroby z jedwabiu, biżuteria, kosmetyki (np. olej kokosowy), produkty ajurwedyjskie, szale z pashminy, dywany, poszewki na poduszki, kolorowe skórzane buty z czubkiem.

Produkty dekoracyjne: wyroby z drzewa sandałowego (szkatułki, popielniczki, płaskorzeźby), maski i figurki przedstawiające hinduistyczne bóstwa, mandale, obrazy, ceramika.

Należy się targować.

Jeśli udajemy się gdzieś taksówką lub rikszą, cenę przejazdu należy ustalić wcześniej.

Należy pilnować cennych rzeczy i uważać na kieszonkowców oraz naganiaczy i naciągaczy, którzy oferują wszelaką pomoc w zwiedzaniu, transporcie itp.

Nie powinno się zapuszczać do slumsów, a także w ciemne zaułki po zmroku.

Na dworcach są osobne kolejki dla lokalnych mieszkańców i dla turystów.

Hinduski rzadko odsłaniają nogi, dlatego panie podróżujące w spódnicach czy spodniach odsłaniających kolana, mogą być narażone na zaczepki i obmacywanie przez obcych mężczyzn.

Krowa jest uważana za święte zwierzę i za jej zabicie grozi więzienie, podczas wakacji w Indiach w restauracji nie znajdziesz więc potraw z wołowiną, a w tych prowadzonych przez muzułmanów także z wieprzowiną. Na naszym blogu dowiesz się, skąd wzięły się święte krowy.

Będąc w Indiach, turyści są bardzo często nagabywani przez żebraków, a nawet dzieci, które nieraz są specjalnie okaleczane po to, by lepiej „zarabiały”. Nie należy dawać im pieniędzy.

Społeczeństwo indyjskie jest dość tradycyjne – publiczne okazywanie sobie czułości jest źle widziane.

Mieszkańcy Indii posiłki najczęściej jedzą rękami (nie używają sztućców).

Mężczyźni często chodzą po ulicy, trzymając się za ręce.

Plucie jest dość powszechne w przestrzeni publicznej, co więcej wielu Hindusów żuje betel, stąd bardzo często plują czerwoną mazią.