Wielki Mur Chiński to najbardziej znana budowla Chin i jedno z najmocniej rozpoznawalnych miejsc na świecie. To ogromny zbiór systemów obronnych, na które składają się naturalne zapory, wieże obserwacyjne, forty oraz mury obronne z ziemi, kamieni lub murowane. Tak więc nazwa Mur Chiński oznacza zbiór wszystkich fortyfikacji, a nie tylko faktyczne mury.
Oficjalne źródła podają, że Wielki Mur ma długość 8851,8 km, z czego aż 6259,6 km zostało wybudowane przez człowieka. Pozostała część to naturalna ochrona tworzona przez wzgórza, rowy, rzeki itp. Trzeba przy tym pamiętać, że to długość całego systemu fortyfikacji, która nie jest ze sobą połączona. Jednolita, ciągnąca się konstrukcja nigdy nie istniała. Mury i inne umocnienia były tworzone z różnych materiałów i różnymi metodami w zależności, w jakiej epoce były wznoszone.
Mur Chiński jest największą budowlą na świecie, a jego niektóre części mają 9 m wysokości, 6,5 m szerokości u podstawy i 5,5 m szerokości w górnej części, co pozwala na przemarsz piechocie po 10 żołnierzy obok siebie. Podczas wakacji w Chinach tutaj po prostu trzeba być!
Wielu ludzi uważa, że Mur Chiński jest widoczny z kosmosu, jednak nie jest to prawda – już na wysokości około 2,5 km fortyfikacje przestają być dostrzegalne, głównie ze względu na ich kolor, który zlewa się z otoczeniem.
Pierwsze wały ziemne i mury, które z czasem stały się częścią Wielkiego Muru Chińskiego, były budowane już w III w. p.n.e. na zlecenie pierwszego cesarza Chin jako obrona przed wrogimi ludami i symbol potęgi cesarstwa.
Według legend podczas jego budowy zginęło z wycieńczenia milion robotników, a ich ciała zamurowano w konstrukcji. Jednak oficjalne źródła nie mówią zbyt wiele o budowie Muru w tym okresie.
Z czasem kolejni władcy rozbudowywali Wielki Mur, tworząc nowe umocnienia i fortyfikacje w kluczowych dla obrony państwa miejscach. Konstrukcje w formie, w jakiej znane są współcześnie powstały w XV. w za panowania dynastii Ming, która chciała chronić cesarstwo przed najazdami ludów mongolskich. Budowę zaplanowano tak, aby uzupełniając istniejące fragmenty nowe budowle tworzyły ciągły system fortyfikacji od granic Korei do pustyni Gobi. Dla wzmocnienia ochrony przy murach tworzono osady nadgraniczne oraz pasy spalonej ziemi o szerokości 1. km.
Ostatni fragment wybudowano w 1878 r. pod koniec panowania dynastii Qing. W budowie Wielkiego Muru uczestniczyło setki tysięcy robotników, z których znaczna część zginęła i choć nie wiadomo, czy ciała faktycznie były grzebane w murach, to często nazywany jest największym cmentarzem świata.
Wielki Mur Chiński ciągnie się na ogromnym obszarze, ale turyści najczęściej zwiedzają go przy okazji wycieczki do Pekinu, gdyż to w pobliżu tego miasta znajdują się najlepiej zachowane fortyfikacje. Dokładniej chodzi o Badaling, czyli przedmieścia Pekinu, przy których znajdują się strażnice z czasów dynastii Ming oraz odbudowane w XX w. i doskonale zachowane mury, po których można spacerować. W niektórych miejscach Wielki Mur mocno się wznosi, więc turyści muszą być przygotowani na wspinaczkę, jeśli chcą wybrać się na dłuższą wyprawę. Miejsce zachwyca nie tylko ogromną historią, ale i bajecznymi pejzażami, które roztaczają się z punktów widokowych.
