Historia Meksyku
Terytorium Meksyku zamieszkiwane było już ponad 30 000 lat temu przez plemiona myśliwych i zbieraczy, którzy dotarli tam z Azji przekraczając cieśninę Beringa. W historii Meksyku następowało po sobie wiele cywilizacji prekolumbijskich – Zapotekowie, Olmekowie, Toltekowie, Majowie i Aztekowie, którzy stworzyli potężne imperium ze stolicą położoną w pobliżu współczesnego miasta Meksyk. Ich państwo przetrwało do 1521 roku, zajmując większą część Mezoameryki. Dzisiejsza nazwa państwa wywodzi się od imienia azteckiego boga, Mextil. Nowa era dla tych ziem nadeszła wraz przybyciem Hernandeza de Cordoba i Juana de Grijalva, dwóch hiszpańskich żeglarzy, którzy odkryli dla Europy wybrzeże Meksyku w 1517 roku, wraz z hiszpańskimi konkwistadorami. Dominujący wtedy Aztekowie uznali, że to Quetzalcoati, bóg wygnany kiedyś z terytorium Meksyku przez Toletków powrócił by odbić swe królestwo. Bez oporu pozwolili więc konkwistadorom zajmować coraz szersze tereny. Gdy wkońcu postanowili stawiać opór, było już za późno. W 1521 roku Aztekowie zostali pokonani. Od tego czasu Meksyk zaczęto nazywać Nową
Hiszpanią, a jej terytorium zajmowało ziemie tereny Meksyku, a także części Kalifornii Arizony, Nowego Meksyku i Teksasu. Meksyk zasiedlali potomkowie lokalnych kobiet i hiszpańskich najeźdźców, a więc nowa rasa Metysów.
W 1571 roku zainstalował się tam pierwszy trybunał inkwizycyjny, który odpowiadał za śmierć wielu Indian. W XVII wieku ponad 60% z nich zmarło z powodu chorób przyniesionych z Europy, uległo też polityce eksterminacji nowych „właścicieli” tamtejszych kopalni złota i srebra. Ta sytuacja trwała aż do 1650 roku, kiedy zasoby kopalni zostały wyczerpane. Na początku XVIII wieku Indianie Chiapas podnieśli zbrojny bunt wobec najeźdźców i w 1767 roku jezuici zostali wypędzeni z tego kraju. Rewolucja Francuska i Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych wzmocniła dążenia niepodległościowe również w Meksyku, którego władze starały się uniezależnić od Hiszpanii. Dopiero w 1821 roku Agustin de Iturbide ogłosił niepodległość Meksyku, jednak była ona trudna ze względu na wiele lokalnych niepokojów. Nie pomagał temu również trwający konflikt ze Stanami Zjednoczonymi, który w 1848 roku zakończył się podpisaniem porozumienia, na mocy którego Teksas, Północna Kalifornia, Arizona i Nowy Meksyk przeszły pod władzę Stanów z Meksyku. Wybuchła wojna domowa, która trwała do 1861 roku. I znów Meksyk nie zaznał spokoju – władza przechodziła w rąk do rąk, a na początku XX wieku przetoczyła się przez niego rewolucja meksykańska, która pochłonęła wiele ofiar. Meksyk zaczął po niej stawać na nogi dopiero w latach 30., jednak aż do 2000 r. kiedy wybory prezydenckie wygrał Vincente Fox Quesada rządziła tam PRI (Partido Revolucionario Independiente).
