Meksyk to kraj leżący w południowej części Ameryki Północnej, który zajmuje powierzchnię 1 972 550 km², a jego linia brzegowa wynosi 9903 km. Jego historia sięga trzydziestu wieków wstecz, rozwinęły się tam cywilizacje prekolumbijskie, a największą z nich była cywilizacja Majów i Azteków, unicestwione przez europejskich konkwistadorów. Meksyk jest pełen zabytków i śladów swojej burzliwej historii, a jego terytorium jest zróżnicowane pod względem etnicznym, geograficznym i klimatycznym. Podobnie jak jego stolica, współczesny Meksyk jest krajem kosmopolitycznym, pełnym wydarzeń i fascynującym. To mityczna ziemia, która odwołuje się w swojej historii do czasów przedhiszpańskich, do rewolucji, do radosnych i kolorowych zwyczajów.
Na ziemiach tych mieszkało wiele cywilizacji, które następowały po sobie na przestrzeni wieków i prezentowały ogromne bogactwo obyczajów. Obok wspaniałych terenów archeologicznych rozciągają się tam zachwycające plaże, malownicze miasta kolonialne, zapierające dech w piersiach pejzaże, pustynie na północy i głęboka dżungla na południu. Wszędzie pulsuje muzyka, również muzyka metysów, w opozycji do muzyki latynoskiej. Codzienne życie Meksyku szarpią głębokie różnice społeczne, ale jednocześnie Meksyk nadąża za współczesnym światem opierając się jednocześnie globalizacji dzięki bogactwu języków, kulturze, która wiąże go z jego korzeniami. Meksyk inspiruje cały świat legendami Azteckimi, Świętem Zmarłych, które zainspirowało Halloween. Będąc w Meksyku warto poznać tradycję mariachich, odkryć ślady tras Cousteau, poszukać grobu Pascala, króla Majów Palenque'a, powłóczyć po lokalnych targach i zafundować sobie wyprawę do studni krasowych Jukatanu.
Historia Meksyku
Terytorium Meksyku zamieszkiwane było już ponad 30 000 lat temu przez plemiona myśliwych i zbieraczy, którzy dotarli tam z Azji przekraczając cieśninę Beringa. W historii Meksyku następowało po sobie wiele cywilizacji prekolumbijskich – Zapotekowie, Olmekowie, Toltekowie, Majowie i Aztekowie, którzy stworzyli potężne imperium ze stolicą położoną w pobliżu współczesnego miasta Meksyk. Ich państwo przetrwało do 1521 roku, zajmując większą część Mezoameryki. Dzisiejsza nazwa państwa wywodzi się od imienia azteckiego boga, Mextil. Nowa era dla tych ziem nadeszła wraz przybyciem Hernandeza de Cordoba i Juana de Grijalva, dwóch hiszpańskich żeglarzy, którzy odkryli dla Europy wybrzeże Meksyku w 1517 roku, wraz z hiszpańskimi konkwistadorami. Dominujący wtedy Aztekowie uznali, że to Quetzalcoati, bóg wygnany kiedyś z terytorium Meksyku przez Toletków powrócił by odbić swe królestwo. Bez oporu pozwolili więc konkwistadorom zajmować coraz szersze tereny. Gdy wkońcu postanowili stawiać opór, było już za późno. W 1521 roku Aztekowie zostali pokonani. Od tego czasu Meksyk zaczęto nazywać Nową
Hiszpanią, a jej terytorium zajmowało ziemie tereny Meksyku, a także części Kalifornii Arizony, Nowego Meksyku i Teksasu. Meksyk zasiedlali potomkowie lokalnych kobiet i hiszpańskich najeźdźców, a więc nowa rasa Metysów.
W 1571 roku zainstalował się tam pierwszy trybunał inkwizycyjny, który odpowiadał za śmierć wielu Indian. W XVII wieku ponad 60% z nich zmarło z powodu chorób przyniesionych z Europy, uległo też polityce eksterminacji nowych „właścicieli” tamtejszych kopalni złota i srebra. Ta sytuacja trwała aż do 1650 roku, kiedy zasoby kopalni zostały wyczerpane. Na początku XVIII wieku Indianie Chiapas podnieśli zbrojny bunt wobec najeźdźców i w 1767 roku jezuici zostali wypędzeni z tego kraju. Rewolucja Francuska i Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych wzmocniła dążenia niepodległościowe również w Meksyku, którego władze starały się uniezależnić od Hiszpanii. Dopiero w 1821 roku Agustin de Iturbide ogłosił niepodległość Meksyku, jednak była ona trudna ze względu na wiele lokalnych niepokojów. Nie pomagał temu również trwający konflikt ze Stanami Zjednoczonymi, który w 1848 roku zakończył się podpisaniem porozumienia, na mocy którego Teksas, Północna Kalifornia, Arizona i Nowy Meksyk przeszły pod władzę Stanów z Meksyku. Wybuchła wojna domowa, która trwała do 1861 roku. I znów Meksyk nie zaznał spokoju – władza przechodziła w rąk do rąk, a na początku XX wieku przetoczyła się przez niego rewolucja meksykańska, która pochłonęła wiele ofiar. Meksyk zaczął po niej stawać na nogi dopiero w latach 30., jednak aż do 2000 r. kiedy wybory prezydenckie wygrał Vincente Fox Quesada rządziła tam PRI (Partido Revolucionario Independiente).
Geografia
Meksyk leży na kontynencie Amerykańskim, w Ameryce Północnej i jest trzecim co do wielkości państwem zajmującym ten kontynent. Na zachodzie i południu jego granice wyznacza Ocean Spokojny, na wschodzie Morze Karaibskie i Zatoka Meksykańska. Większość terytorium Meksyku zajmują tereny górskie i wyżyny, a jego najwyższy szczyt to położony w południowej części kraju uśpiony stratowulkan Pico de Orizaba (lub w języku tradycyjnych mieszkańców Citlaltépetl) o wysokości 5636 m n.p.m. Niziny znajdują się na zachodnim i wschodnim wybrzeżu kraju oraz na półwyspie Jukatan. W Meksyku znajduje się sporo wulkanów, które często powołują wstrząsy sejsmiczne. Meksyk można zwiedzać o każdej porze roku, jednak od maja do października trwa w nim pora deszczowa. Plaże zapraszają o każdej porze roku, a temperatura wody w oceanie i zatokach nie spada poniżej 20 st C.
Fauna i flora
Meksyk jest ogromnym krajem o wielu strefach klimatycznych, panuję więc w nim wielka różnorodność fauny i flory. Bogata roślinność tego kraju chroniona jest w wielu parkach narodowych i rezerwatach (m.in. Sian Ka’an i Celestun na Półwyspie Jukatan oraz El Vizcaino na Półwyspie Kalifornijskim czy Dżungla Lakadońska i rezerwat Montes Azules). Występuje tu wiele gatunków endemicznych. Niemal 30 % terytorium Meksyku pokrywają lasy, iglaste lub podzwrotnikowe suche lub kolczaste. Wiele tu gatunków kaktusów, cedrów, ceidy, drzewa mahoniowego, orchidei i różnych odmian palm. Na najbogatszym w faunę i florę półwyspie Jukatan można spotkać nie znane gdzie indziej rośliny i zwierzęta. Rosną tam lasy namorzynowe, a w głębi lądu wybucha gęsta dżungla. Mieszkają tam różowe flamingi, małpy czepiatki, mrówkojady, delfiny i krokodyle z gatunku Crocodylus Crotalus. W dżungli można spotkać największego drapieżnego kota, jaguara – który jest bohaterem wielu tubylczych legend, a teraz objęty jest rządową ochroną. Żyje tu wiele gadów, pospolite są Gekon i Iguana.
Klimat Meksyku
Meksyk leży w strefie zwrotnikowej, zróżnicowanej z powodu sporej rozciągłości południkowej (około 3000 km), a także z powodu ukształtowania terenu i bliskości oceanu. Poniżej Zwrotnika Raka dominuje klimat kontynentalny, na Wyżynie Meksykańskiej jest więc bardzo sucho, a na Półwyspie Jukatan gorąco i wilgotno. Temperatura powietrza waha się od 25 do 27 st , rzadko spada poniżej 16 st C i nie przekracza 49 st C. Najbardziej intensywne deszcze zdarzają się latem, a średnia roczna suma opadów wynosi 115 cm.
Ludność
Ludność Meksyku stanowią Metysi, których mieszka tam 60 %, a także Indianie 30 % (tzn. Majowie, Aztekowie, Mistekowie) oraz Europejczycy. Ludność rozmieszczona jest nierównomiernie, gdyż najbardziej zaludniona jest południowa część Wyżyny Meksykańskiej, a najrzadziej – południowa Półwyspu Meksykańskiego i Półwysep Jukatan. Kraj dzieli się również na północ zdominowaną przez wpływy hiszpańsko-metyskie i indiańskie południe.
Turystyka w Meksyku
Fakt, że Meksyk jest krajem atrakcyjnym dla turystów, odnajduje odzwierciedlenie w liczbach.
Od roku 2009 liczba zagranicznych turystów odwiedzających to państwo systematycznie rośnie. Największy skok (aż o 21,5%!) odnotowana w roku 2014. W sumie w ciągu ostatniej dekady ruch turystyczny w Meksyku wzrósł niemal dwukrotnie. A tak prezentują się statystyki z ostatnich dziesięciu lat:
• 2009 r. – 22,3 mln
• 2010 r. – 23,3 mln (wzrost: 4,2%)
• 2011 r. – 23,4 mln (wzrost: 0,5%)
• 2012 r. – 23,4 mln
• 2013 r. – 24,2 mln (wzrost: 3,2%)
• 2014 r. – 29,3 mln (wzrost: 21,5%)
• 2015 r. – 32,1 mln (wzrost: 9,4%)
• 2016 r. – 35,1 mln (wzrost: 9,3%)
• 2017 r. – 39,3 mln (wzrost: 12,0%)
• 2018 r. – 41,4 mln (wzrost: 5,5%).
W 2018 roku
największy odsetek (56,1%) wszystkich zagranicznych turystów, którzy do Meksyku dotarli drogą lotniczą, stanowili obywatele Stanów Zjednoczonych.
Na drugim miejscu (11,5) uplasowali się Kanadyjczycy. Obywatele Wielkiej Brytanii i Kolumbii stanowili odpowiednie 3,2% i 3% wszystkich turystów, którzy wylądowali na meksykańskich lotniskach. W 2018 r. największą liczbę zagranicznych gości obsłużyły lotniska w Cancun (7 879 684), Meksyku (4 858 708); Los Cabos (1 737 261) i Puerto Vallarta (1 502 220). Narodowy Instytut Antropologii i Historii podał, że w 2018 r, meksykańskie muzea i
stanowiska archeologiczne odwiedziło blisko 27,3 mln osób.
Źródło danych użytych w tekście: https://www.datatur.sectur.gob.mx/RAT/RAT-2018-12(EN).pdf
Obyczaje
Meksykanie są bardzo uprzejmi i tego samego spodziewają się po turystach. Mężczyźni zawsze witają się uściskiem dłoni, kobiety na dzień dobry całują się nawzajem w policzek. Meksykanie mają inne poczucie czasu niż europejczycy, podczas podróży trzeba więc uzbroić się w cierpliwość. W głębi kraju lepiej nie eksponować odsłoniętych części ciała. Samotne kobiety niestety mogą spotkać się z zaczepkami lub ryzykować brak dostępu do pewnych barów. W restauracjach i podczas korzystania z innych usług warto pamiętać o napiwkach i im dalej w ląd, tym bardziej pilnować rzeczy osobistych i bagażu. Meksykanie uwielbiają zabawę w gronie przyjaciół i nieznajomych, co dotyczy każdego wieku – wszyscy szukają powodów by celebrować.
Religia
W Meksyku nie ma religii uznawanej za oficjalną, jednak większość mieszkańców deklaruje się jako katolicy. Jednak tamtejsza religia chrześcijańska jest niezwykle barwna i wzbogacona o pogańskie zwyczaje – Meksykanie celebrują Kult Śmierci. Panuje tam swoisty kult Matki Boskiej z Guadelupe, do której pielgrzymują tysiące wiernych. Do tego maryjnego sanktuarium pielgrzymują tysiące Meksykanów. Ostatnio obserwuje się rosnące znaczenie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, czyli Mormonów. Niewielki odsetek stanowią wyznawcy islamu czy judaizmu.