Japonia to kraj niezwykle nowoczesny, w którym historię i tradycję widać na każdym kroku. Odwiedzając ją, trudno skupić się tylko na współczesnych atrakcjach, historycznych budowlach czy zjawiskowej naturze – dopiero ich połączenie oddaje prawdziwy smak japońskiej kultury. Tak jak pełnię smaku potrawy poznajemy dopiero wtedy, gdy wszystkie jej składniki współgrają ze sobą w harmonijnej całości.
Co więc składa się na smak Kraju Wschodzącego Słońca? Imponujące rozmachem wieżowce i ruchliwe ulice pełne kolorowych ekranów. Dworce kolejowe tak bogate w ofertę handlową i rozrywkową, że można by na nich zamieszkać. Drewniane monumentalne świątynie i małe kapliczki wepchnięte między blok mieszkalny a osiedlowy sklep. Młodzież ubrana zgodnie z modą danej subkultury i ta sama młodzież w letnim bawełnianym kimonie. Nowoczesne elektryczne podgrzewane sedesy i wanny kontrastujące z brakiem centralnego ogrzewania. Betonowe miasta i różowe płatki kwiatów wiśni fruwające w powietrzu niczym śnieg.
Czytaj dalej i poznaj więcej fascynujących kontrastów, które czynią Japonię jednym z najbardziej intrygujących krajów świata.
W tym artykule przeczytasz o:
Japońskie miasta to złożone organizmy, gdzie XIV-wieczne świątynie sąsiadują z 70-piętrowymi wieżowcami. Zachwycają nowoczesnością, jednocześnie zaspokajając ciekawość miłośników historii. Pośród zatłoczonych ulic można nieoczekiwanie natrafić na oazy ciszy – ogrody japońskie ukryte za wysokimi murami. Zmyślnie zaprojektowane systemy transportu publicznego sprawnie przenoszą miliony ludzi, podczas gdy kilka przecznic dalej rzemieślnicy praktykują tradycyjne rękodzieło w niezmienionej formie od stuleci. Miasta – oto niezwykłe atrakcje Japonii.
To jedno z najnowocześniejszych miast na świecie. Ogromna metropolia licząca ponad 37 milionów mieszkańców imponuje rozmachem. Chociaż znajduje się w Azji, turysta pozostawiony sam sobie między sięgającymi nieba wieżowcami, otoczony hałasami miasta ma wrażenie, że znalazł się w centrum amerykańskiego filmu opowiadającego o maklerach z Wall Street. Dopóki niesiony przygodą nie trafi na drewniany kompleks świątynny i towarzyszące mu stragany z typowo japońskimi przekąskami.
Kompleks świątynny Senso-ji w dzielnicy Asakusa – założony już w VII wieku, jedna z najbardziej popularnych atrakcji Japonii, poświęcona buddyjskiej Kannon – bogini miłosierdzia. Świat pełen historii i tradycji w samym środku ogromnej metropolii, miejsce, gdzie łatwo kupić bawełniane kimono i prawdziwe japońskie klapki „japonki”.
Dzielnica Akihabara – przez bardzo długi czas Japonia kojarzyła się na Zachodzie z potęgą przemysłu elektronicznego i to właśnie Akihabara jest tego symbolem. Skupia setki sklepów elektronicznych i jest centrum kultury otaku, czyli zagorzałych fanów mangi, anime i związanych z nimi gier komputerowych. Można znaleźć tam liczne salony gier (całe wieżowce z salonami gier!) i słynne kawiarnie maido kissa, gdzie kelnerki ubrane w stroje pokojówek odgrywają rolę pokornych służących.
Dzielnica Shibuya – słynie z największego i najruchliwszego przejścia dla pieszych na świecie, które znajduje się na skrzyżowaniu obok dworca obsługującego w ciągu dnia ponad 3,5 miliona pasażerów. Pokonujące przejście tłumy poruszają się po nim we wszystkich kierunkach, także po skosie. Oferuje liczne miejskie atrakcje – nocne kluby, olbrzymie domy towarowe i tzw. hotele miłości zapewniające anonimowość i oferujące wynajem pokoju na godziny.
Dzielnica Harajuku – część Shibuyi, popularna wśród japońskiej młodzieży, dającej ujście swojej indywidualności, na co dzień schowanej pod szkolnym mundurkiem. To właśnie w Harajuku młodzi ludzie przeczesują liczne sklepy modowe w poszukiwaniu akcesoriów odpowiadających reprezentowanym przez nich subkulturom np. słynnym japońskim lolitom.
Tokyo Skytree – najwyższa na świecie wieża mierząca aż 634 m. Taras widokowy udostępniony dla zwiedzających znajduje się na wysokości 450 metrów i widać z niego imponującą panoramę gwarnego miasta kontrastującą ze spokojem ośnieżonego szczytu góry Fuji. Dzięki działającej wewnątrz restauracji to też idealne miejsce dla zakochanych – cóż bowiem bardziej romantycznego niż kolacja na wysokości 350 metrów z widokiem na nocny krajobraz metropolii otulającej jej mieszkańców milionami świateł?
Tsukiji Outer Market – największy targ rybny na świecie. Do 2018 roku to właśnie tam odbywały się słynne aukcje świeżych tuńczyków, które osiągały ceny nawet ponad miliona dolarów! Obecnie część ta została zamknięta i przeniesiona, ale pozostała część zewnętrzna oferująca całą paletę produktów spożywczych i lokali gastronomicznych nadal tętni życiem i stanowi raj dla miłośników jedzenia.
Park Ueno – ogromny park w centrum miasta, gdzie rośnie ponad 2000 drzew japońskiej wiśni. Na wiosnę park zamienia się w tokijską mekkę dla wyznawców różowego puchu. Poza wiśniowym sezonem park kusi zmęczonych miastem przepięknym stawem Shinobazu, którego tafla latem szczelnie pokryta jest kwiatami lotosu, czy ogrodem zoologicznym zamieszkałym m.in. przez uroczą i rzadką pandę.
Chcesz wiedzieć więcej o atrakcjach Tokio? Przeczytaj artykuł: „8 atrakcji Tokio, które musisz zobaczyć. Odkryj stolicę Japonii”.
To miasto stojące w opozycji do Tokio. Choć to drugie odgrywało nie mniej ważną rolę w historii kraju, dziś kojarzy się głównie z nowoczesnością. Kioto, choć nowoczesne, przyciąga turystów przede wszystkim ze względu na zabytki i liczne świątynie. To historyczne miasto, będące najdłużej ośrodkiem władzy cesarza, pozwoli Ci poczuć smak dawnej, kuszącej odmiennością Japonii.
Złoty Pawilon (Kinkaku-ji) – jedna z najważniejszych atrakcji podczas każdej wycieczki do Japonii, świątynia, której ściany zewnętrzne w całości pokryte są płatkami złota. Usytuowana w otoczeniu pięknego ogrodu, tuż nad zieloną taflą stawu, w którym się odbija, świątynia wywiera niesamowite wrażenie.
Kiyomizu-dera – buddyjska świątynia wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Słynie przede wszystkim z imponującej drewnianej konstrukcji wspierającej taras widokowy głównego pawilonu. Z tarasu rozpościerają się wspaniałe widoki na miasto. Ażurowa konstrukcja mierzy 13 metrów i została zbudowana bez użycia ani jednego gwoździa.
Bambusowy las Arashiyama – kawałek natury w sercu miasta, atrakcja pojawiająca się niemal na każdym zdjęciu promującym wycieczki do Japonii. Specjalnie wyznaczona ścieżka prowadzi tłumy turystów przez środek imponującego lasu, gdzie wierzchołki ogromnych grubych bambusów sięgają nieba, wręcz przysłaniając słońce. Ta prawdziwie orientalna natura pozwala nam poczuć, jak daleko znaleźliśmy się od domu.
Gion – najstarsza dzielnica rozrywkowa w Kioto. Jest pełna zabytkowej drewnianej zabudowy z charakterystyczną ciężką dachówką. To miejsce, w którym narodził się zawód gejszy. Również dziś znajdują się tam tradycyjne herbaciarnie. W nich można spotkać jedną z dwustu gejsz, które nadal żyją i pracują w Kioto.
Fushimi Inari – zwany Kompleksem Świątynnym Tysięcy Czerwonych Bram Torii. Jest usytuowany u podnóża gór. Posiada pawilony na różnych wysokościach. Do pawilonów prowadzą ścieżki znajdujące się pod urokliwymi tunelami. Tworzą je niezliczone wotywne czerwone bramy z drewna. Kompleks poświęcony jest shintoistycznemu bóstwu Inari, którego wysłannikami są lisy i z tego powodu oprócz bram świątynia pełna jest wizerunków tego zwierzęcia ufundowanych przez wiernych.
Trzecie pod względem wielkości miasto Japonii, z wielowiekową kupiecką tradycja. Przez stulecia stanowiło konkurencję gospodarczą dla stolicy. Dziś nadal jest ważnym ośrodkiem kulturalnym, przemysłowym i handlowo-usługowym.
Zamek w Osace – zbudowany pod koniec XVI wieku przez drugiego z tzw. trzech zjednoczycieli państwa, Toyotomi Hideyoshiego. Posiada osiem pięter, z czego trzy znajdują się pod ziemią. Budowla przyciąga wzrok dzięki swoim orientalnym, pokrytym zieloną patyną, łukowato podwiniętym daszkom ze złotymi ornamentami w kształcie delfinów. Imponujące mury zamku zbudowane są z bloków granitowych – ciekawostką jest, że do ich łączenia nie użyto zaprawy.
Dotonbori – w przeszłości dzielnica teatralna skupiająca sceny wszystkich tradycyjnych form takich jak kabuki, nō, bunraku. Obecnie ta rozrywkowa część miasta słynie przede wszystkim z lokali gastronomicznych i związanego z nimi określenia „kuidaore”, które w wolnym tłumaczeniu znaczy „jeść do upadłego”.
Universal Studios Japan – trzeci najczęściej odwiedzany park rozrywki na świecie, jedyny park Universal Studios otworzony poza USA. Zajmuje powierzchnię 54 ha i składa się z jedenastu obszarów tematycznych: Hollywood, Nowy Jork, San Francisco, Park Minionków, Park Jurajski, Wioska Amity, Kraina Czarów, Wodny świat, Czarodziejska Kraina Harry’ego Pottera, Świat Super Nintendo i część z ekspozycją sezonową.
Akwarium Kaiyukan – ogromne akwarium posiadające 27 zbiorników o łącznej objętości wody prawie 11 tys. ton litrów. Wśród najważniejszych atrakcji wymienia się rekiny wielorybie oraz największą rybę kostnoszkieletową – samogłów, ważącą nawet 1000 kg, o karykaturalnym wyglądzie jak gdyby nie posiadała tułowia.
Miasto kojarzone przede wszystkim z wybuchem bomby atomowej w czasie II wojny światowej. W 1949 roku japoński parlament ogłosił go Miastem Pokoju. Co roku odbywają się tam uroczystości ku czci ofiar.
Kopuła Bomby Atomowej – pozostawione w niezmienionej formie ruiny centrum wystawowego zniszczonego w czasie wybuchu bomby, z charakterystyczną pozbawioną pokrycia konstrukcją kopuły. Budynek znajdował się zaledwie 150 metrów od epicentrum i jako jeden z nielicznych w promieniu dwóch kilometrów nie został całkowicie zrównany z ziemią.
Muzeum Pokoju – muzeum otwarte w 1955 roku otoczone przez malowniczy Park Pokoju, w całości poświęcone broni jądrowej, ofiarom ataku z sierpnia 1945 roku oraz historii pierwszego na świecie miasta, na które spadła bomba atomowa. Ekspozycja wywiera szczególnie silne emocje poprzez takie elementy, jak zdjęcie ciemnej plamy na ścianie i stopniu schodów – wszystkiego, co pozostało po człowieku, który stał w tamtym miejscu w godzinie zero.
Park Pamięci Pokoju – park powstały na pustej przestrzeni, jaką pozostawiła po sobie bomba. Na szczególną uwagę zasługuje Płomień Pokoju, który nie zostanie zgaszony, póty świat nie zrezygnuje z broni nuklearnej oraz pomnik Sadako Sasaki, dziewczynki, u której w wieku 11 lat zdiagnozowano białaczkę popromienną. Postanowiła złożyć 1000 żurawi z papieru w nadziei, że pozwoli jej to wyzdrowieć, ale zmarła rok później złożywszy ich zaledwie 644. Żurawie do dziś eksponowane są w specjalnej gablocie.
Niewielkie miasto położone niedaleko Kioto i Osaki. Pierwsza stolica Japonii, pełna zabytków i orientalnego uroku.
Wielki Budda w świątyni Todai-ji – wielki 16-metrowy posąg wykonany z brązu umieszczony w pawilonie, który jest największym drewnianym budynkiem na świecie. Brama u wejścia do świątyni skrywa także dwie wyjątkowe drewniane rzeźby buddyjskich strażników mierzące po 8,5 metra.
Kasuga Taisha – czerwona, drewniana świątynia, jeden z najważniejszych zabytków Japonii, od którego początek wziął cały styl architektury sakralnej zwany kasuga-zukuri. Na jej terenie znajduje się około 1000 kamiennych latarni i około 1600 wykonanych z brązu. Zapalane są dwa razy do roku.
Nara Park – park, w którym znajdują się świątynie Tōdaiji i Kasuga Taisha. Słynie przede wszystkim z uwielbianych przez turystów, niewielkich oswojonych jelonków shika, uważanych za wysłanników bóstw.
Miasto o niezwykle bogatej historii. W czasach działalności misjonarzy miasto to było centrum japońskiego chrześcijaństwa, by potem stać się największą sceną walki z religią Zachodu. W czasie niemal 200-letniej izolacji kraju, jaka miała miejsce od połowy XVII wieku do połowy XIX wieku, Nagasaki było jedynym portem, do którego mogli przybijać obcokrajowcy.
Dejima – sztuczna wyspa o wymiarach 120 na 75 metrów, wybudowana na zlecenie sioguna w 1634 roku. Była faktorią holenderską, w czasach gdy Holendrom jako jedynym udzielono zgody na handel z Japonią. Zamieszkiwało ją wtedy około 20 osób.
Ogród Glovera – park, w którym znajdują się najstarsze zachowane drewniane budynki w Japonii w stylu zachodnim. Są to rezydencja szkockiego kupca Glovera, którego japońska żona była pierwowzorem madame Butterfly oraz domy innych XIX-wiecznych kupców z zachodu.
Bazylika Dwudziestu Sześciu Świętych Męczenników Japońskich – najstarszy zachowany kościół chrześcijański w Japonii. Poświęcony 26 wyznawcom katolicyzmu, których ukrzyżowano w 1597 roku w czasie prześladowań.
W Kraju Kwitnącej Wiśni znalazło się do tej pory 26 obiektów wpisanych na listę UNESCO, czyli listę skupiającą dobra materialne wyjątkowo cenne dla światowej kultury. Wśród nich 21 to dobra, będące dziełem rąk ludzkich, pozostałe pięć stanowi hołd dla potęgi natury. Te wyjątkowe miejsca w Japonii rozciągają się od północy na południe, od chłodnej wyspy Hokkaido, po tropikalną Okinawę.
Najnowszym obiektem, wpisanym na listę w 2023 roku, są kopalnie złota na wyspie Sado. Stanowiły one główne źródło dochodu siogunów od XVII do połowy XIX wieku, którzy czerpali zyski, wykorzystując niewolniczą pracę skazańców, bezdomnych i sierot.
Czerwona brama torii stojąca w wodzie na tle gór to jeden z najbardziej rozpoznawalnych widoków Japonii. Sama świątynia nie została zbudowana bezpośrednio na wyspie, lecz w jej sąsiedztwie – cała konstrukcja opiera się na pomostach nad wodą. Taka lokalizacja wynika z dawnego statusu Miyajimy jako świętej wyspy, po której nie mogli stąpać zwykli śmiertelnicy. Wierni przybywali do sanktuarium łodziami, przepływając pod bramą torii, która symbolicznie oddzielała strefę sacrum od profanum.
W bezpośrednim sąsiedztwie świątyni znajduje się również scena teatru nō, który UNESCO uznało za jedną z najstarszych form scenicznych na świecie. Do dziś odbywają się tam przedstawienia, szczególnie podczas kwietniowego festiwalu świątynnego.
Zjawiskowo piękne widoki dostępne tylko dla najwytrwalszych turystów. Wioski te położone są wśród gór w regionie charakteryzującym się wyjątkowo obfitymi opadami śniegu, gdzie warstwa białego puchu często osiąga wysokość nawet 2 metrów (rekordowo nawet 4,5 metra!).
Z powodu tych ekstremalnych warunków wykształcił się tam specyficzny styl architektoniczny, odmienny od reszty kraju. Wyróżniają go strzeliście ukształtowane dachy kilkupiętrowych domów krytych strzechą, zaprojektowane tak, by wytrzymać ogromny ciężar śniegu. Tę niezwykłą konstrukcję można podziwiać również od wewnątrz – wiele z tych domów jest nadal zamieszkałych przez osoby prywatne.
Najbardziej zaskakującym elementem tej architektury jest fakt, że drewniane belki łączone są nie przy użyciu gwoździ, lecz wyłącznie za pomocą lin wykonanych ze słomy ryżowej.
Zamek ten jest obowiązkowym punktem każdej wycieczki po Japonii. Nigdy nie uległ zniszczeniu ani z ręki człowieka, ani przez klęski żywiołowe, dlatego pozostaje jednym z najstarszych oryginalnych zabytków Kraju Kwitnącej Wiśni.
Biały zamek kryty grafitową dachówką, otoczony drzewami sakury, urzeka swoim orientalnym klimatem. To arcydzieło architektury zachwyca harmonijnym połączeniem solidnych kamiennych fundamentów, ciężkiej ceramicznej dachówki i lekkiej drewnianej konstrukcji pięter budynku.
Do najbardziej fascynujących elementów kompleksu należy przemyślany labirynt ścieżek prowadzących do głównej warowni. Potencjalny najeźdźca musiałby pokonać tę skomplikowaną trasę, narażając się na ostrzał ze strony obrońców, co dawało im strategiczną przewagę podczas oblężenia.
Niewielka miejscowość leżąca na wyspie Honsiu, na północ od Tokio, może poszczycić się mauzoleum jednego z najważniejszych ludzi w historii Japonii – Ieyasu Tokugawy, ostatniego z trzech zjednoczycieli kraju. Bogate zdobienia obiektu są powodem, dla którego zwykło się określać styl kompleksu jako „japoński barok".
Turyści podziwiają szczególnie kolorową płaskorzeźbę umieszczoną na stajni, przedstawiającą tzw. trzy mądre małpki, które nie widzą, nie słyszą i nie mówią nic złego. Są one tradycyjną ilustracją powiedzenia, które zaleca, by nie doszukiwać się u innych błędów i ich nie wytykać. Cedrowa aleja, którą przemierza odwiedzający, słynie z drzew posadzonych tam 400 lat temu przez sługę samego Ieyasu.
W Kraju Kwitnącej Wiśni znaleźć można nie tylko zachwycające historyczne budowle z drewna i nowoczesne wieżowce. Kraj ten oczarowuje również skarbami natury, z którą Japończycy od zawsze starają się żyć w trudnej, choć głębokiej symbiozie.
Fuji na pewno nie jest zwykłą górą, szczególnie dla Japończyków. To mierzący 3776 m n.p.m. czynny wulkan, będący najwyższym szczytem tego wyspiarskiego i górzystego kraju. Wyjątkowo malowniczy, regularny stożek z czapeczką z białego śniegu na tle błękitnego nieba to jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli Japonii. To jednak wciąż nie wyjaśnia, dlaczego Fuji zajmuje tak wyjątkowe miejsce w japońskiej kulturze.
Góra jest święta, gdyż zgodnie z wierzeniami rodzimego shintō jest materialną formą bóstwa, dlatego u jej stóp znajdują się wspominane wcześniej bramy torii oraz świątynie. Od zawsze była także inspiracją do tworzenia niezliczonych dzieł sztuki, w tym najbardziej rozpoznawalnych japońskich drzeworytów.
Istnieje możliwość wejścia na szczyt góry w miesiącach letnich. Ciekawostkę stanowi fakt, że do roku 1868 atrakcja ta była niedostępna dla kobiet ze względu na świętość wulkanu.
W Kraju Kwitnącej Wiśni warto odwiedzić także dzikie, nieokiełznane przez człowieka miejsca jak Yakushima. Jest to niewielka wyspa na południu kraju, porośnięta soczyście zielonymi lasami cedrowymi. „Las jak las” – można by pomyśleć, ale nic bardziej mylnego. Drzewa tu występujące mają około 1000 lat, a najstarsze z nich, zwane jōmon sugi (od nazwy okresu w historii Japonii), liczy sobie prawdopodobnie aż 7000 lat!
Pamięta więc czasy, gdy Japonię zamieszkiwały ludy zajmujące się zbieractwem i myślistwem, a ich największym osiągnięciem było wynalezienie ręcznie lepionych naczyń glinianych. Porośnięte grubą warstwą miękkich porostów pnie skrywają wiele skarbów, chociażby spektakularny, wysoki na 88 metrów wodospad czy naturalne źródło termalne, którego temperatura wody wynosi aż 50°C.
To dwie wyjątkowe atrakcje Japonii z pogranicza przyrodniczej i kulturalnej rozkoszy. Kenroku-en to ogromny, zajmujący powierzchnię 11 ha ogród krajobrazowy, który zachwyca o każdej porze roku – wiosną pudrowo różowymi kwiatami wiśni, latem butelkową głęboką zielenią, jesienią ogniście czerwonymi liśćmi klonów, zimą białym puchem i wyjątkową atrakcją w postaci yukitsuri, czyli specjalnych lin zwisających z postawionych przy drzewach słupów i podtrzymujących obciążone śniegiem gałęzie. Ten osobliwy widok przywodzi na myśl wioskę ażurowych namiotów.
Ogród Kairaku-en znany jest za to przede wszystkim z przypadającego na koniec lutego i marzec festiwalu kwitnących moreli ume, które ustąpiły miejsca w japońskiej kulturze wiśniom dopiero w średniowieczu. Na jego terenie znajduje się aż 3000 tych drzew w trzech odmianach kolorystycznych – białych, różowych i bordowych.
Dolina znajduje się na wysokości 850 m n.p.m. i charakteryzuje się długo zalegającym śniegiem. W tych niesprzyjających okolicznościach przyrody odnalazła się jednak spora populacja makaków japońskich, które radzą sobie z zimnem, wykorzystując ciepło występującego tam gejzeru.
W gorących źródłach spędzają całe dnie, zanurzając się do połowy, bawiąc się i przysypiając na zmianę, ciesząc jednocześnie tym widokiem turystów. Makaki japońskie są jedynymi naczelnymi oprócz człowieka, które potrafią przeżyć w tak surowych warunkach.
Prawdziwa gratka dla miłośników pięknych widoków. Położone w środkowej części głównej wyspy Japonii trzy niezależne pasma górskie, zwane zbiorczo Japońskimi Alpami, posiadają aż 21 szczytów, których wysokość przekracza 3 tys. m n.p.m. Oferują one niezliczone malownicze kadry zorientowane na lazurowe jeziora, szczyty aktywnych wulkanów, głębokie kaniony, gorące źródła, spektakularne klify wpadające wprost do morza i wiele innych.
Unikalną atrakcją tego miejsca jest tzw. Yuki no Otani, czyli trasa odśnieżana co roku od kwietnia do czerwca, dostępna dla ruchu pieszego i samochodowego. Tworzy ona korytarz, w którym ściany śniegu sięgają nawet 20 metrów wysokości.
Jeden z czterech najstarszych parków Japonii, który ze względu na bliskość stolicy jest także najsłynniejszy wśród turystów. Na jego terenie znajduje się góra Fuji, liczne jeziora, źródła termalne z infrastrukturą turystyczną oraz posiadający niechlubną sławę tzw. las samobójców. Wyrósł on na zastygłej lawie, co utrudnia poruszanie się po nim. Jest wyjątkowo gęsty i zielony za sprawą porastających pnie mchów. Stał się popularnym miejscem wśród osób chcących odebrać sobie życie, głównie za sprawą przedstawiającej go w ten sposób japońskiej literatury.
Z drugiej jednak strony park zachwyca corocznym wesołym festiwalem poświęconym kwitnieniu shibazakura, czyli floksa szydlastego. Ta zimozielona niska bylina tworzy na wiosnę różowe, fioletowe i białe dywany u podnóża góry Fuji. Festiwal jest okazją do zakupu doniczek z kwiatami, tematycznych pamiątek i spróbowania lokalnych smaków.
Japonia to kraj, w którym poza podziwianiem historycznych zabytków i skarbów natury, warto zanurzyć się w wyjątkowe doświadczenia kulturowe. To właśnie one pozwalają głębiej zrozumieć kulturę Japonii, japońską mentalność i tradycję, stając się niezapomnianą częścią podróży. Poniżej kilka przeżyć, które mogą wzbogacić każdą wycieczkę do Kraju Kwitnącej Wiśni.
Wizyta w japońskim onsenie to doświadczenie, które trudno zapomnieć. Oczywiście samo zanurzenie ciała w naturalnie podgrzewanej wodzie wypływającej z wnętrza ziemi, najlepiej w otoczeniu śnieżnego krajobrazu, jest już czymś wartym naszej uwagi, jednak dla nieprzywykłych Europejczyków największym przeżyciem może okazać się obowiązująca tam japońska etykieta. Dlaczego? Bo to zupełnie inna bajka niż publiczne pływalnie czy sauny, jakie znamy.
Po pierwsze, przed wejściem do basenu należy dokładnie umyć ciało, korzystając z natrysku, krzesełka i miski do oblewania się wodą, jakie znajdują się przed wejściem do strefy gorących źródeł. Japończycy nie chcą moczyć się w zupie z potu i brudu. W samych termach natomiast przebywamy całkowicie nago z niewielkim ręczniczkiem złożonym w kostkę i umieszczonym fikuśnie na czubku głowy. Trzeba jednak pamiętać, że w większości miejsc występują odrębne strefy dla mężczyzn i kobiet.
Popularnymi miejscami dla spragnionych iście japońskiego SPA są: Higashiizu w prefekturze Shizuoka, słynące z widoków na wulkaniczne wybrzeże półwyspu Izu i górę Fuji; Tottori, leżący u podnóża ośnieżonych gór i zwrócony ku oceanowi; Wakayama z basenami skalnymi czy Ehime, od dawna odwiedzane przez rodzinę cesarską.
Choć herbatę chyba każdy z nas pija codziennie, dalecy jesteśmy od zrozumienia, czym jest japońska ceremonia. I słowo to nie jest tu przypadkowe, bo na dobrą sprawę nie o zaspokojenie pragnienia ani nawet o smak tego wyjątkowo zielonego napoju tu chodzi, a o towarzyszący temu ceremoniał. Warto nadmienić, że na przestrzeni wieków Japończycy wymyślili nawet architekturę, która miała służyć tej właśnie czynności, podporządkowując jej organizację całych ogrodów i budując pawilony służące tylko i wyłącznie do picia w nich herbaty.
Na czym więc polega ów ceremoniał? To prawdziwy, niemalże niemy spektakl teatralny, w którym każdy, nawet najmniejszy gest ma znaczenie. Biorący w nim udział są zarówno widownią, jak i aktorami. Zabronione są rozmowy nieformalne, wypowiadane są jedynie z góry ustalone kwestie.
A sama herbata? Jest intensywnie zielona ze względu na to, że pije się zawiesinę ze sproszkowanych liści, mocno gorzka i zawsze towarzyszy jej jakieś słodkie maleńkie „co nieco".
W miastach takich jak Tokio czy Kioto znajdują się herbaciarnie oferujące wzięcie udziału w ceremonii. Ciekawą alternatywą może być wizyta na plantacji herbaty Wazuka niedaleko Kioto, która oprócz zwiedzania upraw oferuje także naukę japońskiej ceremonii parzenia herbaty.
Kto myśli, że każda sake smakuje tak samo, ten grubo się myli. Dla Japończyków ten alkohol jest jak piwo dla Niemców i wino dla Francuzów. Nic więc dziwnego, że potrafią nam zaoferować pełen wachlarz jego smaków. Sake słodka i bardziej wytrawna, mętna od zawiesiny ryżowej lub dojrzewająca w beczkach cedrowych, a może musująca?
Organizowane przez browary sake degustacje pozwalają docenić ten wciąż niezbyt znany naszym podniebieniom trunek.
Doskonałym miejscem oferującym takie atrakcje jest na przykład browar Harushika na starym mieście w Narze, mieście uważanym za kolebkę sake, pełnym tradycyjnych domów z drewna. Odwiedzający dostają na pamiątkę kolorowe szklane czarki, pełniące w przypadku wina ryżowego rolę kieliszków, z uroczymi jelonkami – symbolami miasta, wytłaczanymi na dnie.
Niełatwo byłoby pewnie znaleźć kogoś, kto nie kojarzy Japonii z kwiatami wiśni. I słusznie, bo Japończycy szaleją na ich punkcie, czyniąc z czasu ich kwitnienia prawdziwe święto. Na wiosnę w telewizji pojawia się specjalny program do złudzenia przypominający prognozę pogody, z tą jednak różnicą, że zamiast frontów i zimnych mas powietrza na ekranie prezentowane są przewidywania dotyczące rozwoju kwiatów! Najwcześniej różowym szaleństwem cieszą się mieszkańcy Okinawy, gdzie wiśnie kwitną już w styczniu, za to na Hokkaido trzeba na to czekać niekiedy do maja.
Parki zamieniają się wtedy w scenę zbiorowego pikniku. Trawniki gęsto pokrywają wszelkiej maści kocyki, na których relaksujący się Japończycy zajadają się tematyczną przekąską – hanami dango, ryżowymi kluseczkami nabitymi po trzy na patyczek, w kolorze różowym, białym i zielonym.
Rzetelna lista popularnych miejsc podziwiania kwitnącej wiśni musiałaby być długa jak ten artykuł. Biorąc jednak pod uwagę miasta, które najczęściej wybierają turyści, warto odwiedzić park Ueno lub okolice rzeki Meguro w Tokio, świątynię Kiyomizu-dera w Kioto, park przy zamku w Osace, okolice zamku Himeji czy Park Nara w pierwszej stałej japońskiej stolicy.
Japonia to kraj fascynujących kontrastów, w którym tradycja i nowoczesność tworzą niepowtarzalną mozaikę wrażeń. Podczas podróży do Kraju Kwitnącej Wiśni można odkryć niezliczone atrakcje – od tętniącego życiem Tokio, przez historyczne Kioto i malownicze Nara, aż po spektakularne krajobrazy góry Fuji. Podróżowanie po Japonii daje szansę poznania zawiłości japońskiej etykiety i zrozumienia wyjątkowej mentalności tutejszych mieszkańców.
W trakcie pobytu można doświadczyć ceremonii parzenia herbaty, zrelaksować się w tradycyjnym onsenie lub zachwycić się różowymi kwiatami wiśni podczas hanami. Japonia oferuje zarówno monumentalne świątynie wpisane na listę UNESCO, jak i nowoczesne dzielnice Shibuya czy Akihabara. Dla miłośników przyrody czekają makaki w gorących źródłach Jigokudani czy spacery wśród bambusowego lasu Arashiyama.
Jeśli marzysz o poznaniu tej fascynującej krainy, w ofercie Rainbow znajdziesz różnorodne wycieczki do Japonii – od programu „W krainie gejsz i samurajów”, przez połączenie „Dwóch obliczy Orientu” z wizytą w Chinach, aż po nieco dłuższe wycieczki z pobytem w Tokio.