Historia Czarnogóry
Czarnogóra to kraj o bogatej historii. Najstarszym znanym ludem zamieszkującym tereny obecnej Czarnogóry było iliryjskie plemię Dokleatów. Ziemie Czarnogóry wchodziły w skład Cesarstwa Rzymskiego, a po jego podziale dzisiejsza Czarnogóra znalazła się w strefie wpływów Bizancjum. W VI w. w Czarnogórze osiedlili się Słowianie. W wiekach średnich obszar ten znalazł się pod panowaniem Wenecji, wtedy też ukuto zamienną nazwę Czarnogóry – Montenegro. W końcu XIV w. termin Czarnogóra odnosił się tylko do niewielkiego obszaru zajmowanego przez plemię Paštrovići, ostatecznie używany zaczął być do określania większego obszaru dynastii Crnojewiciów w Górnej Zecie. Czarnogóra powiększała kilkakrotnie terytorium aż do XX wieku w wyniku wojen z Otomanami, czego wynikiem była aneksja Starej Hercegowiny oraz części Metochii i południowego Sandżaku. Później jej granice zmieniały się tylko nieznacznie. Podczas I wojny światowej Czarnogóra stanęła po stronie Ententy, była wtedy okupowana przez wojska Austro-Węgier i Niemiec. W 1918 roku weszła w skład Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, a w 1919 r. w Czarnogórze wybuchło pierwsze powstanie niepodległościowe, ostatecznie stłumione w roku 1924. Po przekształceniu Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców w Królestwo Jugosławii, tereny Czarnogóry stały się częścią nowej prowincji Zeta.W czasie II wojny światowej Czarnogóra okupowana była najpierw przez
Włochy, a następnie przez Niemcy, a w wyniku głosowania w 1949 roku weszła w skład Federacyjnej Republiki Jugosławii. W 1989 roku znów odżyły ruchy niepodległościowe, które doprowadziły do referendum w 1992 roku, w trakcie którego 95,96% głosujących opowiedziało się za pozostaniem w związku z Serbią – Czarnogóra utworzyła wówczas z nią nową Związkową Republikę Jugosławii. W 1999 roku ze względu na hiperinflację, która dotknęła jugosłowiańskiego dinara, władze Czarnogóry wprowadziły niemiecką markę jako drugą oficjalną walutę. W roku 2000 marka stała się jedyną oficjalną walutą Czarnogóry, a w 2002 marka niemiecka została zastąpiona przez euro. 21 maja 2006 r. odbyło się referendum niepodległościowe, w którym 55,5% głosujących opowiedziało się za niepodległością Czarnogóry i zerwaniem dotychczas istniejącej federacji z Serbią (Serbia i Czarnogóra). 3 czerwca 2006 roku parlament proklamował niepodległość. 28 czerwca 2006 Czarnogóra stała się członkiem ONZ, od 11 maja 2007 roku jest państwem członkowskim Rady Europy, a od grudnia 2009 kandydatem do NATO. Od 17 grudnia 2010 r. posiada status kandydata do Unii Europejskiej.